𝑶𝒕𝒉𝒆𝒓 𝑯𝒂𝒍𝒇 |𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

①⑨

Geciktim üzgünüm. Other Half'ın yanına kardeş bir kurgu paylaşmak istiyorum ama hala aklımda toparlamam gereken şeyler var. Burada paylaşmadan önce bir kaç bölüm biriktirmek istiyorum ki böylelikle kitabı adam akıllı devam ettirebileceğimi kendime kanıtlayım. Daha sonradan kitabı atıpta bir süre sonra geri kaldırmak istemiyorum çünkü.

Bazen ilhamlar geliyor. Aslında yazmak istediğim çok şey var ama önemli olan devam ettirebilmek. Neyse çok uzattım ben sadece yeni bir kurgu üzerinde çalıştığımın haberini vermek istedim.

Hepinize keyifli okumalar
🤗

Lena'nın anlatımından...

Spor salonundan çıktığımdan bu yana bir kaç dakika geçmiş olmalıydı. Otobüs durağına doğru yürürken bugün olanları yeniden düşünmeye başladım. Reddedilmemin üzerine Lia denen kızın gelmesi zaten bozuk olan moralimi iyice bozmuş, ağlama isteğimi tetikliyordu.

Jimmy'nin karşısında iken kendimi çok zor tutmuştum. Hatta yüz ifademi bile oldukça sabit tutmaya çalışmıştım şimdi ise kendimi tamamen serbest bırakmak istiyordum.

Derin bir nefes aldığım sırada bir kaç dakika önce kesilen göz yaşlarım yeniden akmaya başladı. Sanırım bu gecem bu şekilde ara ara ağlayarak geçecekti.

Daha fazla yürümek istemediğime karar verip son çare olarak kaldırıma oturdum. Soğuk olması umurumda değildi. Belkide eve gidene kadar burada oturup sakinleşmeye çalışabilirdim.

Göz yaşlarımın akmasına izin verip kendimi rahatlatmaya çalıştım fakat Jimmy'in sözleri her aklıma gelişinde geriliyordum. Benden hoşlanmadığını açık açık söylemişti ve bunun için bir şey yapamazdım.

Acaba Lia denen o kıza karşı bir şeyler hissediyor olabilir miydi? Birlikte özel anlar geçirdikleri kesindi. Üzerine birde arada gerçek duygular olması ihtimali beni üzüyordu. Ama o mutlu ise ne yapabilirdim ki?

Göz yaşlarımı silip derin bir nefes aldım ve oturduğum yerden kalktım. Yeniden yürümeye başladığımda telefonum çaldı. isteksiz bir şekilde telefonu elime alıp aramayı cevapladım.

"Efendim Jinsoul."

"Lena seninle acil konuşmam gerekiyor. Ne zaman eve geliyorsun?"

Sesi oldukça meraklı geldiği için kaşlarımı çattım. Kötü bir haber mi verecekti bilmiyordum ama bugün kötü bir şeyler duymak istemediğim kesindi. Jinsoul'ü cevaplamadan önce etrafıma bakındım. Otobüs durağından hala uzaktım.

"Bir saate gelirim sanırım."

Bir süre aramızda sessizlik oldu. Bende kendimi toparlamaya çalışıyordum. Bazı insanlar ağladığım için yanımdan geçerken garip garip bakıyorlardı.

"Sesin kötü geliyor." Dedi Jinsoul. Anlamasına şaşmıyordum çünkü ses tonumu sabit tutamamıştım.

"Bir şey mi oldu? iyi misin sen?" Ardı ardına sorduğu sorularla gözlerimi yumdum.

"Eve gelince konuşuruz olur mu?"

Jinsoul'ün sıkıntıyla nefes verdiğini işitmiştim. Ardından isteksiz olsada beni onayladı ve telefonu kapattı. O kapatır kapatmaz adımlarımı hızlandırdım. Şu an tek istediğim eve gitmekti. Birilerine sarılmak istiyordum. Jinsoul'ün tüm gece yanımda olacağınıda biliyordum.