𝑶𝒕𝒉𝒆𝒓 𝑯𝒂𝒍𝒇 |𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

②④

Profilimde bahsetmiştim.
Bundan sonra bölüm sonlarına bir sonraki bölümü anlatan emojiler koyacağım. Sırf eğlence olsun diye. Sizde bir sonraki bölümle alakalı tahminlerinizi yazabilirsiniz.

Keyifli okumalar
💜

Şu an oturduğumuz masada herkes fazlazıyla gergindi. Uzun zaman sonra Taehyung ve babamla dışarıya çıkmıştım. Anneminde gelmesini istiyordum ama keyfinin olmadığını söyleyerek bizimle gelmeyi reddetmişti. Daha önce böyle bir şey yaşanmadığı için şaşkındım. Ayrıca nedenini sorduğumda da beni geçiştirmişti.

Yemekler önümüzde duruyordu ama iştahım kesildiği için yemiyordum. Üstelik benim iştahım kolay kolay kesilmezdi.

"Üstesinden gelebileceğini düşündüğüm için ayrı eve çıkmana izin verdim."

Babam az önceki gibi yeniden söylenmeye başlamıştı. Onlardan bir şey saklamak istemediğim için dün gece yaşanan hırsız olayından bahsetmiştim.

"Pencereyi açık bırakmak ne? Üstelik birinci katta oturuyorsunuz daha dikkatli olmanız gerekiyordu. Eğer böyle oacaksa herkes evine geri dönsün Lena."

Babam oldukça sert bir şekilde konuşmaya devam ettiğinde Taehyung ile aynı anda ona döndük. Taehyung geldiğimizden beri tek kelime dahi etmemişti. Hırsız konusunu duyunca endişelenmişti ama canını sıkan başka bir şey vardı bence.

"Bundan sonra daha dikkatli olacağız baba." Diyerek onu cevapladım. Olayı bir an önce kapamasını umuyordum çünkü dünden beri fazlasıyla stresliydim.

"Umarım öyle olur."

Sert bir ifade ile konuşup ağzına bir lokma attı. Bende kendimi toparlamaya çalışarak önümde duran koladan bir yudum aldım.

"Kız zaten yeterince üzgün baba. Fazla üzerine gitme."

Taehyung bugün ilk defa beni korumak için konuşmuştu. Bakışlarımı ona çevirip gülümseyince bana aynı şekilde karşılık verdi. Ardından babamın derin bir iç çektiğini işittim.

"Ben sadece endişelendim."

Bunun ardından uzanıp elimi tuttu ve hafif bir şekilde sıktı. Babamın bu hareketine karşılık yerine gelen moralim ile gülümsedim.

"Bundan sonra çok dikkatli olacağım, söz."

Oturduğum yerden kalkıp  yanağına nazik bir öpücük kondurunca babam sesli bir şekilde güldü.

Küçüklüğümden beri kendimi affettirmek adına bunu yapıyordum ve işe yaradığına emindim. Kaç yaşında olursam olayım her zaman işe yarayacağınıda biliyordum.

"Pekala, öyle olsun." Dedi babam ve yemeğine geri döndü. Bende kendimi bir tık daha iyi hissettiğim için yemeğimi yemeğe başladım. Bir süre masada sessizlik olduktan sonra konuşmaya karar vererek sessizliği bozdum.

"Keşke annemde burada olsaydı. Neden bizimle gelmedi anlam veremedim?"

Önce babamın ardından da Taehyung'un bakışları beni bulmuştu. "Çünkü babamla kavgalılar."

Taehyung sert bir şekilde konuşup araya girdiğinde bakışlarim şaşkın bir hal aldı ve başımı babama çevirdim.