ក៏ប្រាប់ហើយមែនទេថាយប់នេះមិនបាច់គេងទេ ហើយទីបំផុតទឹកចុងក្រោយរបស់ពួកគេគឺម៉ោង5ទាបភ្លឺទៅហើយ។ ដាក់ខ្លួនគេងមិនដល់5នាទីផងក៏លង់លក់ក្នុងដំណេកយ៉ាងស្កប់ស្កល់ ព្រោះធ្វើការងារមកហត់ពេញមួយយប់។
+++++
[Morning ]
ពន្លឺព្រះអាទិត្យរបស់ថ្ងៃថ្មីបំភ្លឺឡើង តែមិនបាន
ដាស់អ្នកដែរកំពុងគេងអោយកម្រើកសូម្បីបន្តិចទេ។ 1ម៉ោងកន្លងផុតទៅ 2ម៉ោងកន្លងផុតទៅ 3ម៉ោងចេះតែកន្លងផុតទៅរហូតដល់រសៀលម៉ោង2ទើបពួកគេអាចកម្រើកភ្នែកបើកឡើងមកបាន ។
«ហឹមមម»ហាយ៉ុនក្រហឹមនៅដើមករ ហើយក៏ងើយមុខទៅមើលអ្នកដែរកំពុងក្រសោបខ្លួនបន្តិច ។
គេគេងឱបនាងជាប់ ហើយនាងក៏ដូចគ្នាពេលឃើញថាគេមិនទាន់ភ្ញាក់ទើបយកចុងម្រាមដៃទៅញីច្រមុះរបស់គេលេងតិចៗ ព្រោះពេលគេងមុខគេគួរអោយស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់។
«ខិកខិក » ហាយ៉ុនលួចសើចតិចៗ នៅពេលនាងរុញចុងម្រាមដៃឡើងធ្វើអោយច្រមុះគេសើយឡើង ដូចជាច្រមុះជ្រូក មើលហើយគួរអោយអស់សំណើច។
«អាយយយយ»
សម្លេងសើចដែរបន្លឺឡើងអម្បិញមិញប្រែជា
សម្លេងស្រែកស្ទើរបែកបន្ទប់ នាងភ័យស្ទើរហួស
ព្រលឹងស្លាប់ព្រោះតែនៅសុខៗ គេស្រាប់តែឡើងមកទ្រោបពីលើខ្លួននាងភ្លាមៗ រកតែត្រៀមខ្លួនមិនទាន់។
«ធ្វើអី?»យ៉ុងហ្គី
«លេងច្រមុះ»ហាយ៉ុន
«លេងធ្វើអី?»យ៉ុងហ្គីឱនមុខសួរទៅអ្នកក្រោមទ្រូង ព្រោះអម្បិញមិញគេមិនបានគេង ក៏គ្រាន់តែសង្ងំ។
«អប្សុកក៏លេង»ហាយ៉ុន
«ចង់ធ្វើអ្វីផ្សេងអោយបាត់អប្សុកឬអត់?»យ៉ុងហ្គី
«អត់ទេ ព្រោះពេលនេះបាត់ហើយ»ហាយ៉ុន
«សងថ្លៃជម្ងឺចិត្តមក»យ៉ុងហ្គីនិយាយទៅកាន់នាង ដោយហុចថ្ពាល់ទៅក្បែរបបូរមាត់ផ្កាឈូករបស់នាង បំណងអោយនាងលោ៎មុខមកថើប។
«ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីអោយខូចខាតផង»ហាយ៉ុន ឆ្លើយតបទាំងហួសចិត្ត នេះគ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងត្រូវសងជម្ងឺចិត្តដែរមែនទេ?
YOU ARE READING
✨ម្ចាស់ស្នេហ៍💌រដូវកាលទី2
Fanfictionនាងត្រឹមជានារីម្នាក់ដែរគេគ្រាន់តែទិញទុកយកមកកំដរអារម្មណ៍ ។ ព្រលឹមបាត់ ព្រលប់ចូលជាទម្លាប់របស់គេ ដេកជាមួយស្រីរាប់មិនអស់ក៏ជាទម្លាប់គេដូចគ្នា រហូតដល់គេភ្លេចគិតទៅថា «នារីនៅក្បែរខ្លួនបង្កើយកំពុងខូចចិត្ត»។
