Never Have Love At All (Las Mujeres Fuertes Series #1)

CHAPTER 32

I heaved a sigh as I drove away. It felt like all the baggages that I've been carrying for so long vanished. Hindi ko naman itinago na ang laki ng epekto ng ginawa ni Aza sa akin. Ang lalim lang kasi nang naging sugat. Gayunpaman, masaya naman ako na naayos parin sa huli. Our final goodbye has come. Kahit gaano pa kasakit ang nangyari sa amin at least dumating kami sa point na 'to, we talked and cleared things out.

At least, we're okay now.

Ganon naman siguro talaga, may mga bagay talagang natatapos... And all you have to do is to accept those things that ends. Just to sort things outㅡ na may mga bagay naman talagang dapat i-let go even if it means to have a very hurtful and sad outcome.

Nakakapagod din magalit.

Nakakapagod magtanim nang sama ng loob.

I didn't mean to hurt him by rejecting his love and feelings for me because I know how great Aza could be. Pero hindi na. Those things that happened, it was part of the process. Our process to finally heal regarding the things that we didn't talk about.

Alam ko namang masakit din para sa kanya. Pero sana kayanin niya. Huwag na sana niya akong asahan. Na kapag nag-sorry siya at nagpapaliwanag ay babalik pa ako o may babalikan pa siya. If he still thinking that I'm the only person he has right now, the person who will stay... Surely that my answer will gonna break his heart.

I still remember that I also promised that I will not leave his side but he left me first and right now... I really don't see a room for me on his life.

Hindi ko na makita 'yung sarili ko kasama siya.

Sa future.

Hindi na siya.

May iba na.

Ang sakit lang din dahil nasasaktan siya ngayon dahil mismo sa Tatay niya. I can't blame him if he despise his own father. Ang sama lang! Paano niya natitiis na paikutin ang buhay ng anak niya sa sarili niyang mga kamay?

The only duty of parents is to guide their children. At sa paggagabay na iyon ay kasama na ang pagmamahal, pagtitiwala at pag-unawa. I hope that the next generation of parents will understand that children aren't made only to follow but they are here to live their life on their own. Na hindi dapat isumbat na pinakain ka o binihisan.

Ang toxic lang kasi kapag ganon.

Napabagal ang takbo nang akin sasakyan dahil sa tawag ni Anj. Mag-u-umaga narin at hindi ako sigurado kung nakauwi na ba sila galing sa pag-inom.

"Hello?"

I heard some screams and the sound of cars engine. Pati ang malakas na tunog nang musika sa paligid. Dinig ko rin ang mga halakhak nila Jordan. Magkakasama parin pala sila.

[ Tallinn? Sorry to disturb you ha. Where are you ba? Pwede mo bang sunduin si Ryle. Lasing na lasing e... Ayaw umuwi hanggang wala ka raw rito. ]

Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko dahil sa sinabi ni Anj. Naiisip ko ang hitsura ngayon ni Ryle, panigurado ay pulang-pula! Gaano kaya kalasing ito ay gusto pang nandoon ako! Parang tanga lang. Madali pa namang lasingin si Ryle. Baka nagyabang pa sa mga kaibigan na malakas na siyang uminom!

I'm about to speak when I heard Anj screamed in panic. Napakunot tuloy ang noo ko.

[ Nyssa, hawakan mo nga muna si Ryle! Gosh! Why did I even ended up taking care of y'all! Jen, stop running! Kapag nasagasaan ka riyan sasampalin talaga kita! ]

"Wait! What?" I asked, my focused is on whatever Anj will say. Si Nyssa at Jen talaga ha! "Sino? Anj, who is it?"

[ Tallinn! Pasundo naman o! Send ko loc. Nasa labas na kami, sa carpark. Madali mo naman kaming makikita. Lasing din mga boys! Ugh! Kami lang ni Nyssa ang matino! ]