EVDE KALMIŞ

1.bölüm

Merhaba okuyucularım!
Biraz komedi biraz romantiklik barındıran hikayeme hoşgeldiniz.
İyi okumalar diliyorum.
Sizleri sevdiğimi biliyorsunuz zaten.

Yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın lütfen. 🖤

(Yazım yanlışları ya da mantık hataları olabilir,hatasız kul olmaz derler. Zaman bulduğumda düzelteceğim.)

-----

Şöyle bir etrafıma bakıyordum da, anlamı olan isimler insanın karakterini yansıtsın diye mi konurdu?

Etrafımdaki çoğu anlamlı ismi olan insanlar hep yansıtmıştı isminin anlamını karakterinde.

Annem de bunu istemiş olacak ki, o koymuştu Narin ismini bana.

Etrafımdaki insanların ve annemin istediğinin aksine, hiç de Narin ismini yansıtacak biri değildim.

Davranışlarım, konuşmam hep kaba sabaydı. (Yani bence onlara göre ama neyse.)

Erkek gibi tabiri uygun olurdu benim için. (Çok saçma.)

Kızların sevdiği neredeyse hiçbir şeyi sevmezdim. (Bak bu doğru.)

Alışveriş yapmaktan nefret ederdim.(Online yapmaya bayılırım.)

Makyajı ise hiç bilmezdim.

Ya yaparken acayip bunalıyorum ne yapayım?

Kuaföre ise sadece düğünlerde, o da annemin zoruyla giderdim.

Ağzımdan hiç düzgün kelime çıkmazdı.

Neymişim ben be!

Etraftan çoğu kez dediklerim,yaptıklarım yüzünden terbiyesiz ve saygısız kelimelerini çok sık duyardım.

Duymak ben de değişiklik yapıyor muydu?

Sanmıyorum.

Küçükken kız arkadaşlarım hep bebeklerle veya evcilik eşyalarıyla oynarken, ben erkeklerin arasına dalar futbol oynardım.

Annem ise kızının bu halini bir türlü kabullenemiyordu.

Her defasında beni diğer kızlar gibi yapmaya çabalıyordu.

Bazen kırmamak için birkaç davranışına göz yumuyordum.

Ama bazı anlarda öyle çileden çıkıyorduk ki ikimizde, bu yüzden çok sık kavga ediyorduk.

Böyle olmamın sebebi biraz da ağabeyimdi.

Küçüklükten beri beni yanından ayırmamış, kendi arkadaşları ile takılırken bile beni yanında gezdirmişti.

Tabi bir arkadaşına aşık olana kadar sürmüştü onlarla vakit geçirme sürecim.

İlk kez aşık olan ben,sırf ona güzel gözükmek için biraz olsun kendimden  ödün vermiştim.

Aslında hiç yapmaya gerek yoktu.

Seven beni böyle sevsindi. Ama dış görünüşü değiştirerek aşık olacağını sanacak kadar aptaldım o zaman.

Ara sıra etek ve elbise giyiyor az da olsa kız arkadaşlarıma makyaj yaptırıyordum.

Annem dahil etrafımdaki herkes bu halime çok şaşırmışlardı.

Ama ayrıca öyle mutlu olmuşlardı ki...

18 yaşında genç bir kızdım o zamanlar.

İlk aşkım için uğraşıyor, kendi karakterim dışına çıkıyordum.