Sual & El-Cevap

Madem Seviyor, Neden Yakıyor?

Sual: ALLAH (C.C) madem bizi seviyor, günah işlememize izin verip de neden yakıyor?

El-Cevap: Burada öncelikle birkaç şeye değinmek ve yanlış anlaşılmaları önden kesmek gerektir;
▪ "Rabb" terbiye edici demektir. Yani bir eğitim ve öğretme ünvanı taşır. Rabb'imiz bizleri imtihan için Dünya'ya göndermiştir. Ve bilindiği gibi imtihan anında hiçbir sınavda öğretici yardımda bulunmaz.
▪ Rabb'imizin rahmetinin, gazabından önde olduğunu ve bunu ayetlerde de düstur edindiğini kaçırmamak lazım gelir. Lâkin Rahmet Sahibi olması yanında bir de Hikmet Sahibi'dir. Hikmetli iş yapar. Rahmetinden ötürü inkâr yolunu tutup da can vermiş bir kimseyi affetmez, kendi koyduğu nizamın bozulmasına müsaade etmez, başka türlü Cennet ehline karşı zulüm ve haksızlık olacağının farkındadır.
▪ Bir ayet-i kerime ile başlamak istiyorum;  "Rabbinizden bir bağışlanmaya ve  eni, gökle yerin genişliği  kadar olan, Allah’a ve  Resûlüne inananlar için hazırlanan cennete  yarışırcasına koşun. İşte  bu, Allah’ın lütfudur. Onu dilediğine verir.  Allah, büyük lütuf sahibidir."(HADİD/21) Ayette bu kadar bol bağlayıcı ve rahmetinden söz eden Rabb'imiz kesinlikle kulunu yakmak niyetiyle yaratmamıştır. O'nun (C.C) yaratmasının hikmeti rahmetinin ve affediciliğinin tecellisi olan günahkâr kulunun tövbe yoluyla affetmek, Cennet'te varlığı bilenemeyecek Er-Rezzak, Eş-Şafii, El-Vedud ve daha nice isminin ve esmasının inkişaf etmesi ve keşfedilmesini istemesinden kaynakladır.
Bizler bir günah işlerken bir yazılırken, aklımızdan geçen günah hiç yazılmaz iken; aklımızdan geçen iyi niyet amele dökülmediği hâlde bir sevap, amele dökülünce 700'e hatta Rabb'imizin dilediği kadar ecirle mükafatlandırılan bir dinde ateşe atılmak bizlerin hatasından ötürüdür. Çünkü böyle bir Hakk dinde cezayı hak etmek ve zararda olmak ancak Rabb'ine değil de nefsine uyan kimselerin akıbeti olacaktır. Rabb'im bizleri sakındırsın.

Ayrıca Rabb'im bizleri yaratmadan önce de kimlerin Cehennemlik, kimlerin ise Cennetlik olduğunu ilmi ile biliyordu. Bilmesi bizlerin amel etmesine engel değildir bir kere.
▪ Cehennemlikleri yaratmasa idi imtihana lüzum kalmaz, kaybeden olmayınca kazananın değeri kalmazdı. Cehennemlikleri direkt Cehennem'e atsaydı da, Cehennemlik "Beni yaratır yaratmaz ne suç işledim de Cehennem'de açtım gözlerimi?" diye itiraz edebilirdi.
▪ Cennetlikler yaratılır yaratılmaz Cennet'e koyulsa idi, yine kendilerine haksızlık edilirdi. Emeklerini gösterememis, Rabb'imizin esma ve isimlerinin tecellilerini yansıtan ayna olmaktan mahrum kalmış olurlardı.

O yüzden illâ Dünya imtihanı lüzum gerektirir. İnsan yaptığı ile hesaba çekilir. Tövbe ki günahları temizler, kirleri akıtır. İnsana yakışan atası Hz. Âdem'in (a.s) tövbe mirasına sahip çıkmak gerektir. Unutulmasın ki; bizlere miras kalan günah değil de tövbedir.