Zeynep'ten...
Sabah yatağımdayken gözlerime güneş ışığının vurmasıyla uyandım.Hava oldukça güzeldi.Hemen lavobaya doğru yol aldım, dişlerimi fırçalarken bugünün aklıma cumartesi olduğu geldi, ayy okulca tatile gidiyorduk.Odama girdiğim anda bavulumu çıkardım, içine dolabımdan kazak, pantolon,kayak takımları(her ne kadar kayak kaymasını çok iyi bilmesem de) gibi ufak tefek bana orada lazım olacak eşyaları aldım.Ha birde kırmızı beremi de hemen bavuluma attım onsuz asla olmaz,o benim için en güzel kişiden, en değerli parçam.Canım adam yine aklıma geldi, yine heyecanlandım, çok mu çok seviyorum bu adamı ya.Yatağıma oturup düşünürken Melis geliyor:
"Zeyno, hazır mısın?" diyerek bavuluma bakıyor:
"Sayılır...ufak tefek şeyleri aldım, felan hazırım galiba.Sen?" diyorum Melis'in gözlerine bakarak:
"Yani aslında senden bir şey isteyecektim." diyerek bana yalvaran gözlerle bakıyor yine ne oldu aceba:
"Söyle Melis, söyle yine ne oldu?"
"Şey ben bavulumu kapatamadım bir yardım etsen canımmm."
"İşine gelince canım tabi."
"Ya Zeynep olur mu öyle şey." tabi tabi canım der gibi kafamı sallıyorum, daha sonra Melis'in odasına gidiyorum.Birde ne göreyim oda o kadar dağınık ki, tüm eşyalar bir yerde:
"Melis, bu odanın hali ne? Benimki bile daha düzenli." diyorum Melis kafasını kaşıyarak:
"Ne alacağıma tam karar verememiştim de o yüzden." gözlerimi kocaman açarak etrafa göz gezdirdim:
"Neyse şu bavulu kapatmayı deneyelim bari." dedikten sonra Melis'in yatağının üzerindeki bavula yöneliyorum.Bavul o kadar dolu ki kapanmıyor bile,denemelerim sonucunda başarısız oluyorum:
"Melis,ne koydun bu bavula böyle kapanmıyor." diyorum bavulu hâlâ kapatmaya zorlayarak:
"Gerekli malzemeler işte." diyor bende o sırada bavulun içine bakıyorum bir de ne göreyim bir sürü 'makyaj malzemesi' ha bir iki tane olur anlarımda Melis resmen hepsini almış:
"Kızım bunlar mı gerekli ya,abartma lütfen.Bir iki tane alsan yeterli." Melis bana bakarak ofluyor,bende hiç oralı olmadan odadan çıkıyorum,odama gidip giyiniyorum.Bavulumu aşağı indirirken annem bana sesleniyor:
"Zeyneep, hazır mısın kuzum."
"Hazırım, Demet Sultan." diyerek gülüyorum annem yanıma gelerek yanağımdan öpüyor, o sırada Melis de yanımıza geliyor,elinde kocaman bavulu ve küçük bir bavulu var.Melis'e yine keskin bakışlarımı fırlatıyorum:
"Melis,bu iki bavul da nereden çıktı?"
"Makyaj malzemeleri sığmayınca buna koydum." Allahım sen bana sabır ver bu kız bu huyundan hiç vazgeçmeyecek ya.Hiç bir şey demeden gözlerimi deviriyorum, annem bize bakarak:
"Çok dikkatli olun, aman kayak yapayım derken kolunuzu, bacağınızı kırmayın da." Melis kahkaha atarak:
"Ay ben düşmem de Zeynep'i bilemem." sinirlenerek:
"Of Melis, yürü hadi geç kalacağız." annem bizi uğurlayarak:
"Durun bekleyin baban bıraksın sizi." diyor aslında arabamla gitmeyi çok isterdim ama bütün tatil boyunca arabamı da okulun orada bırakamam sonuçta okulca gideceğiz o yüzden kabul ediyoruz.Zaten babam da hemen geliyor.Ve okula doğru gidiyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Araba Aşkı(ZeyKer)
Fanficİki deli dolu genç; Zeynep ve Kerem. Birçok ortak özellikleri var! Ve en önemlisi ikisi de araba tutkunu. Peki onlar bunu fark edebilecek mi? ZeyKer'i neler bekleyecek? Hepsi bu hikayede saklı, keyifli okumalar.