Araba Aşkı(ZeyKer)

25.Bölüm-Aşkın Peşinden

MERHABA ARKADAŞLAR.ÖNCELİKLE GECİKEN BÖLÜM İÇİN ÇOK ÖZÜR DİLERİM.
BU BÖLÜMÜ 'NİSA5242'YE İTHAF EDİYORUM.
MULTIMEDYA-BRADLEY...KEYİFLİ OKUMALAR...:)

Zeynep'ten...

Duyduğum kelimeler beynimin yanmasına sebebiyet vermişti.Ellerim titrerken boğazımdaki yumru iyice ağırlaşmıştı.Hızla ayaklarımı çivilendiği yerden hareket ettirdim ve mutfak kapısında belirdim.

  "Demek Kerem beni terk etmedi.Buna nasıl sebebiyet verirsin baba.Benim onu ne kadar çok sevdiğimi görmedin mi ha." kelimeleri zor söylemiştim.Babam bana şaşkınca bakıyordu.

  "Zeynep,Kerem ve sen olamazdınız.Bu imkansız." babam bana bunları söylerken hafif ona yaklaştım.

  "Biz birlikte olacağız.Her ne söylediysen ona umrumda değil.Hayatımın tek aşkını buldum ve bırakmayacağım." ağlamamak için dişlerimi sıkarken annem bu konuşmada sessiz taraf olmuştu.Bu hissiyat annemin benim tarafmda olduğunu hissettiriyordu.

  "Zeynep yeter artık."  babam sinirle bana karşı çıkmıştı.

  "Yetmez.Tamam mı yetmez." diyerek hızla odama çıktım.Arkamdan bağırdıklarını duymuştum ama buna aldırmıyordum.Odamın kapısını gürültü ile kapatıp kilitledim.Göz yaşlarımın esiri olmuştum her zamanki gibi.Hızla dolabımın içindeki büyük siyah bavulumu yatağımın üzerine koydum.Fermuarlarından açarak içine dolabımdan aldığım dört beş pantolonumu,aynı şekilde elime geçen kazak,bluz gibi gerekli eşyaları bir düzen içinde bavula yerleştirdim.Bavulumu hazırlayıp kenarı koyduktan sonra üzerime beyaz desenli kazağımı ve siyah pantolonumu geçirdim.Telefonumu elime alıp internetten uçak biletlerinin olduğu sayfayı açarak iki saat sonra olan New York uçak biletini elim titremeden aldım.Kendi kredi kartım ile almıştım.

Evi terk ediyordum.Bana bunları yaşatan babamım yanında kalacak değildim.Kerem'e kavuşacaktım.Onu seviyordum ve eminim o da beni seviyordu.Bunda hiç bir sıkıntı yoktu artık.

  Alacaklarımı son kez kontrol ettikten sonra Can'a mesaj attım.
'Selam Can.Ben New York'a gidiyorum.Biliyorum şaşıracaksın uzun mesele sonra anlatırım.Kerem nerede kalıyordur bir bilgin varsa bana haber verir misin? Görüşürüz.' Can'a mesajı gönderdikten sonra yatağımın üzerinde oturmuş heyecanla cevap bekliyordum.Çok gecikmeden cevap geldi.
'NEE! Zeynep seni terk eden adamın yanına mı? Buna şu an takılmadım umarım haklı bir sebeptendir.Bence Bradley diye bir arkadaşı var orada olabilir tahminen.Şansını denersin.Çünkü ne zaman New York'a gitse oraya gider.Ben sana yarım saat sonra adresi atarım.Umarım gitmende ki sebebin haklıdır.Yoksa seni pişman ederim :(' Can'ın upuzun mesajından sonra ona cevap atma isteğim oldu.

  'Merak etme çok haklıyım.Kerem'in bir suçu yokmuş.Bunları sana sonra anlatırım adresi bekliyorum:)' mesajı attıktan sonra telefonumu pantolonumun cebine sıkıştırdım.Bavulumu elime alıp ince askılı siyah çantamı boynuma taktıktan sonra kilitli kapıyı açtım.Bavulun ağırlığı yüzünden merdivenden zar zor inerek kapıya geldim.Şimdi kimseye haber vermeden çekip gitmek olmazdı.O yüzden salonda oturan annem,babam ve Melis'in yanına gittim.Bavulumu giriş kapısına koymuştum.

  "Ben gidiyorum." diyerek kapıdan onlara konuştum.

  "Zeynep nereye kızım?" annemin gözleri dolarak sormuştu bu soruyu koşarak ona sarıldım.Mis gibi kokan o muhteşem anne kokusu.

  "Anne ben New York'a gidiyorum." dedikten sonra annemden önce babam bunları duyarak bağırdı.

  "Ne.Nasıl.Hayır otur oturduğun yerde." babam kelimeleri vurgularken ona aldırmadan annem ve Melis'i bir şey söylemelerine izin vermeden yanaklarından öptüm.Ve salonun kapısına doğru ilerledim.