Yemek masasına oturmuştuk.Ama ben ve Kerem hala birbirimizi öldürecek bakışlarımızı fırlatıyorduk.Bana bakarak eline aldığı ince saplı bıçağı etine götürürken resmen ete işkence etti.O sırada hafif biçimde yutkundum çünkü o et olmasaydı kim bilir belki beni keserdi bu kas hayvanı.Biz hala birbirimize delici bakışlarımızı fırlatırken babam konuşmaya başladı:
"Bizim Zeynep'te acayip araba tutkunudur yarışlara gider gelir hep araba hep araba yani." Bu sefer Ahmet amca şaşırarak bana baktı:
"Bir kız için inanılmaz bir hobi bu Zeynep bizim Kerem'de aynı senin gibi araba tutkunu." Belliydi zaten bu kas hayvanın arabalarla arası gayet iyi o yarışta sürdüğü araba neydi öyle ya daha 1 ay önce çıkan arabayı hemen almış Kerem paşa.Hafif biçimde gülümseyerek:
"Ne güzel hiç tahmin bile edemezdim onun araba tutkunu olduğunu." Kerem yüzüme bakarak sırıtmaya başladı niye sırıtıyorsa sonra konuşmaya başladı:
"Ya Zeynep bende hiç tahmin etmezdim araba yarışlarına gittiğini felan." Kerem birkaç imalar çıkarmaya başlamıştı ama önüme dönüp yemeğimi bitirdim.
Sonunda o yemek bitmişti babamlar kahve içmek için bahçeye çıktılar.Kerem, Melis ve ben koskoca salonda oturmaya başladık.Kerem paşa tekli koltuğa yerleşti ben ve Melis ise çift kişilik koltuğa oturduk. Kerem'in bakışlarının benim üzerimde olduğunu hissediyordum.Melis söze başladı :
" Şey Kerem lavabo nerede?" Kerem ise:
"Dümdüz git solda." Melis gülümseyerek :
"Teşekkürler" dedi.Melis' in gitmesini fırsat bilen Kerem sırıtarak konuşmaya başladı :
" Zeynep ya sen buraya gelmeden önce babanların yarışa gittiğinden haberi var mı?" diyerek bir eliyle ağzını kapatarak güldü ben ise öylece baktım ağzımdan şunlar döküldü:
"Niye sordun kii?" derken yüzümü ateş basmıştı bile.Kerem ise koltuğundan kalkarak yanıma oturdu ve:
"Korkuyor musun yoksa?" gözlerimi pörtleterek:
"Hayır korkmuyorum sadece bilirlerse kızabilirler."
"Haha nasıl bildim ama." İnanamıyorum az önce kendi ağzımla dedim ya hemen bağırarak:
"Sakın söyleme yoksa bitersin." Kerem kulağıma eğilerek :
"Çok korktum.Şu anda söylemeyeceğim ama senden sonra benim için bir şey yapmanı isteyeceğim." Kerem'i dibimden ittirerek:
"Ne isteyeceksin?"
"Bugün günlerden ne?"
"Cumartesi. Günleri sayamıyor musun yoksa vah zavallı." Kerem bana sinirle bakarak:
"Yani pazartesi okulda isteyeceğim. Okula başlıyorsunuz sonuçta o zaman öğrenirsin." Koltuktan kalktım ve:
"Senden korkan senin gibi olsun." Kerem ise pis pis sırıtarak:
"Babanlardan korkuyorsun o zaman annen ve baban gibi olursun." anlamsızca yaptığı saçma espiriyi algılamaya çalıştım.Gözlerimi devirerek konuşmaya başladım:
"Bak çocuk ben bir kere babamın sinirinden tırsıyorum o sinirlenince deprem etkisi olabiliyor, hem espirin hiç komik değildi."kollarımı birleştirerek konuşmamı bitirdim.Bana saçma sapan tek kaşını kaldırarak bakan Kerem'i aldırmıyordum.O sırada babamlar geldi annem gözlerini kısarak:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Araba Aşkı(ZeyKer)
Fiksi Penggemarİki deli dolu genç; Zeynep ve Kerem. Birçok ortak özellikleri var! Ve en önemlisi ikisi de araba tutkunu. Peki onlar bunu fark edebilecek mi? ZeyKer'i neler bekleyecek? Hepsi bu hikayede saklı, keyifli okumalar.
