TUT ELİMDEN

9.Bölüm PİKNİK

Hayatımda ki değişiklikler sayesinde artık çok mutlu ve huzurluydum.

Melisayla kavgamızın üzerinden beş ay geçmişti ve artık hiç birşey eskisi gibi değildi.

Artık mutluydum ve dışarı çıkarken eskisi kadar korkmuyordum. Bu değişime sebep olan kişiler ise berna teyze ve cansuydu.

Bu geçen beş ayda her konuda bana destek olmuşlardı ve benim toparlanıp eski hayatımı unutmam için her şeyi yapmışlardı.

Ne kadar korkarsam korkayım olacak olan her şekilde oluyordu ve sürekli bu korkuyla yaşamak beni mahvediyordu.

Bu yüzden ne babamı nede başkasını düşünüyordum artık sadece kendimi düşünüp kendime göre yaşıyordum.

Tabiki tedbir almayı da ihmal etmiyordum. Hiç bir şekilde mahalleden dışarıya tek çıkmıyordum.

Gerçi tek çıkmayı kendim bile istemiyordum ki. Berna teyze ve cansuyla daha eğlenceli oluyordu.

Bu geçen zamanda mahallede ki insanlarla daha yakın olmuştum ve bu durumdan dolayı mutluydum.

Mahallede ki herkes gerçekleri öğrenmişlerdi ve hepsi bana destek olmak için herşeyi yapıyorlardı.

Akşamları işten çıktığımda boranın arkadaşları benim yanıma gelip eve girene kadar kapıda bekliyorlardı.

Bu duruma bazen sinirlensemde cansuya ve diğer kızlara da aynısını yaptıkları için ses çıkarmıyordum.

Cansu'nun anlattığına göre geçen ay bora ve melisa ayrılmışlardı. Buna ilk başlarda benim sebep olduğumu düşünüp kendimi suçlu hissetsem de.

Berna teyze benimle alakalı olmadığını ona kötü davrandığını ve boranın da bunu gördüğü için melisadan ayrıldığını söyleyip içimi rahatlatmıştı.

Borayla arama mesafe koymuştum o olaydan sonra ve hâlâ da mesafemi ona karşı koruyordum.

Melisa ile yaşadığımız olaydan sonra işten ayrılmıştım ve bizim mahallede ki yılmaz abinin pastanesinde çalışıyordum.

Bora işten ayrılacağımı duyduğunda benimle kavga etmişti ve melisayı da bir güzel azarlamıştı.

Tabi melisa göz yaşlarını kullanıp kendini haklı göstermeye çalışmıştı. Bora onu son kez affedip bir daha hata yaparsa tamamen herşeyin biteceğini söylemişti ona.

Berna teyzeye yaptığından sonra ise hiç düşünmeden ayrılmış ondan. Arada sırada melisayı görsem de onu umursamıyordum.

Onun nefretle bana bakan gözleri her geçen gün daha da nefretle bakmaya başlasa da. Ondan artık eskisi gibi çekinmiyordum.

Kapının çalmasıyla son kez aynada kendime bakıp odadan çıktım. Bugün mahallede ki erkekler ve kızlarla hep birlikte pikniğe gidecektik.

İlk kez pikniğe gideceğim için heyecanlıydım. Kapıyı açtığımda karşımda borayı görmeyi beklemiyordum.

Şaşkın gözlerle ona baktım.
"Cansuyla seni ben götüreceğim diğerlerinin arabası dolu."

Boranın açıklamasıyla onaylar şekilde başımı sallayıp ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

Boranın arabasının önüne geldiğimizde balkondan berna teyze bize el sallamıştı.
Ona gülümseyip arabanın arka kapısını açıp arabaya bindim.

Cansu ön koltuktan arkasını döndü ve bana gülümsedi.
"Günaydın kuşum nasılsın."

Cansuyla içtenlikle gülümsedim.
"İyiyim kuzum sen nasılsın."