Asel uyandığında kendini garip bir şekilde huzurlu hissediyordu. Günler su gibi akıp geçmişti ve artık hayatında hiç bir sorun kalmamıştı ve huzurlu bir şekilde hayatına devam ediyordu.
Hastaneden çıkalı bir ay olmuştu ve artık sıkıldığı o alçılardan kurtulmuştu.
Bir aydır boranın evinde kalıyordu ve artık kendi evini özlediğini hissediyordu.
Bu aralar herşey güzel gittiği için bu durum ona ilk başlarda garip gelse de artık gerçekten huzuru bulduğuna inanıyordu.
Borayla ve çevresinde ki değer verdiği herkesle bir aydır çok güzel günler geçirmişti ve bundan hiç şikayetçi değildi.
Asel odanın kapısının çalmasıyla daldığı düşüncelerden kurtulup gelen kişiye baktı.
Bora her zaman ki yakışıklı haliyle tam karşısında ona gülümseyerek bakıyordu.
Onu gördüğü için mutlu olmuştu. Aynı evde yaşıyor olsalar da onu görmediği her dakika özlüyordu.
Bora ise Asel için bugün sabah ilk iş telefon alıp eve gelmişti. Eve gelir gelmez ise aseli görmek için odasına gelmişti.
Aselin ona özlem dolu attığı bakışlara dayanamayıp yanına gitti.
"Günaydın güzelim."
"Günaydın canım, sabah sabah odama gelmene sebep olan şey ne doğrusu merak ettim."
Bora aselin sözleriyle kaşlarını çattı.
"Senin yanına gelirken bir sebebim mi olmalı. Seni görmek istediğim için gelmiş olamaz mıyım."
Asel boranın kızgın bir şekilde söylenmesini gülümseyerek izledi.
"Yok tabi ki canım istediğin zaman görmeye gelirsin." Dediğinde bora aselin kendisiyle dalga geçtiğini anlamıştı.
"Yavrum senin dilin bu bir ayda fazla mı uzadı." Asel duyduğu sözlerle kahkaha attı.
"Ne yani az biraz seninle uğraştım diye mi böyle söylüyorsun bana." Asel elini kalbine götürüp boraya baktı.
"Kalbimi kırdınız bayım." Yüzüne sahte bir üzüntü eklendiğinde boranın yumuşayan yüzünü seyretti.
"Bak sen benim sevgilime. Senin o güzel kalbine kurban olurum ben." Bora aselin bir ayda değişip gerçek kişiliğini bulduğuna çok seviniyordu.
Onun artık ağlamak yerine sürekli gülerek insanlara neşe saçması bora için çok güzel bir şeydi.
"Sana hediye aldım umarım beğenirsin." Bora bugün sabah aldığı telefonu asele uzattı.
Asel boranın eline verdiği pakete bakarken ne olduğunu merak etmişti.
"Ne aldın ki ?" Merakla sorduğu sorudan sonra boraya baktı.
Bora aselin meraklı yüz ifadesine gülmek istese de aselin ona kızacağını düşünüp kendini topladı.
"Aç bak güzelim." Dedikten sonra aselin paketi açtığında vereceği tepkiyi merakla beklemeye başladı.
Onun mutlu olmasını istiyordu. Asel hep gülsün bora ise onun o güzel gülümsemesini gördükçe can bulsun istiyordu.
Asel merakla ve heyecanla paketi açtığında telefon kutusunu gördü.
Kutuyu paketten çıkarıp şaşkınlıkla boraya baktı.
Bu hep istediği ama alamadığı telefondu. Biraz pahalı olduğu için Asel bu harcamanın gereksiz olduğunu düşünüp her zaman bu telefonu almaktan vazgeçmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUT ELİMDEN
RomantizmBedenimde ki acılar yavaş yavaş kendini belli etmeye başlamıştı. Gözlerimi kapatmamak için direnmeye çalışıyordum. Birisinin bana doğru geldiğini gördüğümde korku bütün bedenimi ele geçirmişti. "Lütfen beni onlara verme" (Başlangıç 21.11.2020)
