TUT ELİMDEN

25.Bölüm KIZ GECESİ

Asel Berna teyzesi ile birlikte alışverişe gelmekte hata mı yaptım acaba diye düşünürken.

Kolundan tutulup gezmekten bıktığı mağazalardan birine daha sürüklendi.

"Berna teyze ayaklarım koptu artık gezmekten." Diye yakınmaya başladı.

"Daha bir sürü şey almamız gerekiyor kuzum. Hem ne kadar gezdik ki hepi topu iki üç mağazaya girdik."

Asel Berna teyzesi'nin sözleriyle hayretle ona baktı.

"Pamuğum ne ikisi ne üçü bu bizim girdiğimiz en az onuncu mağza."

Berna asele dönüp baktığında gerçekten yorulduğunu anladı. Alışverişe ara vermeyi düşünüp yerdeki poşetleri alıp asele baktı.

"Gel hadi o zaman yemek yemeye gidelim. Hem bu arada dinlenmiş olursun."

Asel heyecanla başını sallayıp kalan poşetleri alıp mağazadan çıktı.

Berna teyzesi ile birlikte restorantın birine girdiklerini boş bir masa bulup oturdular.

Bir kaç dakika sonra yanlarına garson geldiğinde siparişlerini verip beklemeye başladılar.

"Asel seni fazla sık boğaz ediyorum değil mi ?"

Asel Berna teyzesi'nin üzgün bir şekilde konuşmasıyla onun elini tutup öptü.

"Olur mu öyle şey pamuğum sadece ben biraz yoruldum. Yoksa seninle gezmek alışveriş yapmak beni çok mutlu ediyor."

Berna aselin böyle düşünmesine mutlu olmuştu. Onu olmayan kızının yerine koymuştu.

Bu yüzden de hem kızı hem oğlu evleniyordu yakında. Oda herşeyin en güzelini yapmaya çalışıyordu.

Bunu yaparken de hem kendisini hemde aseli fazla yoruyordu. Ama elinde değildi hem kız annesi, hem oğlan annesiydi o kolay mıydı anne olup evlatlarını evlendirmek.

"Sen yinede istemediğin zaman bana söyle güzel kızım. Ben şimdi hem kız hem oğlan evlendiriyorum. Bu yüzden de herşeyi hızlı ve en güzel şekilde halletmek istiyorum."

Asel Berna teyzesine içten bir şekilde gülümsedi. Onu kızı gibi gördüğünü biliyordu.

Asel de berna teyzesini ölen annesinin yerine koyamasada annesi gibi seviyordu ve ona çok değer veriyordu.

Eminim annem yaşıyor olsaydı oda aynı böyle davranırdı. Bu yüzden Berna teyzesini anlıyordu.

Telefonunun sesiyle düşüncelerinden sıyrılıp çantasında ki telefonu aldı.

Arayan boraydı.

"Efendim."

"Napıyorsunuz güzelim daha bitmedi mi işiniz."

Maalesef bitmemişti bu alışveriş büyük ihtimalle akşama kadar da devam eder gibi duruyordu.

"Şuan yemek yiyoruz daha sonra tekrar devam alışverişe." Dediğimde bora benimle alay eder gibi kahkaha atmıştı.

Neden alay ettiğini hemen açıklıyorum.

Bugün sabah bora beyle iddiaya girmiştik. İddia konusu ise Berna teyzeyle alışverişe çıkınca pes edip etmemdi.

Şimdilik ölmemiştim ama sürünme aşamasında bir yerlerdeydim. Bugünü hiç böyle hayal etmemiştim. Berna teyze tam bir alışveriş tutkunuydu.

"Dalga geçmeniz geçtiyse kapatıyorum bora bey. Ha bir de hâlâ iddia geçerli çünkü pes etmiyorum."

Bora aselin sözlerini duyduğunda kahkaha atmamak için kendini tutuyordu.