TUT ELİMDEN

11.Bölüm KAVGA

İş yerime gitmek için ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Bir kaç adım attığımda ise boranın arabasına yaşlanmış bir şekilde beni izlediğini gördüm.

Bir kaç saniye ona baksam da onunla konuşmak istemediğim için yanından geçip yürümeye başladım.

"Konuşmamız lazım."

Boranın sert sesini duyduğumda ona döndüm.

"İşe gitmem lazım geç kalıyorum."

Dedikten sonra yürümeye devam edecektim ki kolumun tutulmasıyla ona döndüm.
Kızgın bir şekilde ona bakarken onun da aynı ifadeyle bana baktığını gördüm.

"Arabaya geç asel."
Boranın sert sesini duyduğumda önemli bir konu konuşacağımızı anlayıp uzatmamaya karar verdim.

"Sadece yarım saat sonra işe gideceğim."

Bora onayladıktan sonra arabaya bindim.
Borada geldiğinde arabayı çalıştırdı.

Hiç konuşmadan sesiz bir şekilde sahile gelmiştik. Arabadan inmek için kapıya uzandığım zaman kolumda boranın elini hissettim.

"Hava soğuk üşürsün arabada konuşacağız."

Onaylar şekilde başımı salladım biran önce konuşup gitmek istiyordum. Ondan uzak durdukça o sanki bana inat üzerime geliyordu.

"Ne konuda konuşacağız ?"

Bora çatık kaşlarıyla yüzüme bakıyordu. Onun bu şekilde bakmasına alışkındım. Çünkü o çok nadir gülerdi ve her zaman böyle soğuk bir yapıya sahipti.

"Hakanla görüşüyor musun?"

Boranın sorusuyla şaşkınca ona baktım. Ne diyordu bu adam hakanda nerden çıkmıştı.

"Buda nerden çıktı."

"Sana bir soru sordum önce ona cevap ver."

Boranın daha sert konuşmasıyla kendimi tedirgin hissettim.

"Hayır görüşmüyorum."

Bora konuştuğumda alayla gülmeye başladı.

"Görüşmüyorsun öyle mi?"

Onaylar şekilde başımı salladım. Neden bana bunları soruyordu anlamamıştım.

Bir kaç dakika geçtiğinde.
Bora hiç konuşmadan arabayı çalıştırıp hızlı bir şekil de arabayı sürmeye başladı.

"Bora nereye gidiyoruz."

Bora ne bana bakmıştı nede konuşmuştu.
Şaşkın bir şekilde ona bakarken neden böyle olduğunu düşünmeye çalıştım.

Hem hakanla ilgili neden soru sormuştu ki bana o ne alakaydı. Ben bunları düşünürken yarım saat içinde bir evin önüne gelmiştik.

"İn hadi."
Boranın konuşmasıyla arabadan indim.
Onu beklerken yanıma geldi ve kolumdan tutup beni çekiştirerek geldiğimiz eve doğru götürmeye başladı.

Öfkeyle kolumu çekmeye çalıştım. Bu adam ne yaptığını sanıyordu ki. Bana bu şekilde davranma hakkını ona kim vermişti.

"Bora kolumu bırak!"

Bora beni duymamış gibi yürümeye devam etti. Biraz önce ki evin kapısına geldiğimizde bora cebinden anahtar çıkarıp kapıyı açtı.

İçeri girdiğinde benide peşinden çekiştirip içeri girmemi sağladı.

"Sana kolumu bırak dedim!"

Bora bana baktı ve dişlerini sıkıp beni bir odaya sürükledi resmen. Odaya baktığımda burasının bir salon olduğunu gördüm.