TUT ELİMDEN

18.Bölüm KAN

Günlerdir bu sessizlikle birlikte sanki kendi benliğimi kaybediyordum.

Yediğim dayaklar ve sesizlik.
Bu işkence ne zaman bitecekti bilmiyordum.
Kaç gündür burdaydım ama kimse beni bulamamıştı.

Neden hâlâ bulamamışlardı ki beni.
Belkide o adam haklıydı.
Kimsenin beni umursadığı yoktur bu yüzden de beni kimse aramamıştır belkide.

Düşüncelerimle kafayı yemek üzereydim ki dışardan yine o ayak seslerini duymuştum.

Biraz sonra kapı açılacak o adam içeri girecekti ve hergün yaşadığımız sahneler tekrar devam edecekti.

Dün gece bir plan kurmuştum kafamda ama bunun için bu odadan çıkmam lazımdı.

Kapı açıldığında hissizce oraya baktım.
Tam karşımda yine o iğrenç yüzüyle sırıtarak bana bakıyordu.

"Sana verdiğim süre doldu senin bana geleceğin yok anlaşılan. Bu yüzden ben kendi bildiğimi yapacağım." Dediğinde hergün yaptığı imalardan dolayı ne demek istediğini anlamıştım.

Kalbim korkuyla çarpmaya başladı bir kaç saniye sonra sanki beynimde şimşekler çakmıştı.

Bu adam bana tecavüz edecekti.

Yanıma geldi ve beni yerimden kaldırdı.
"Öyle boş boş oturmaktan sıkılmadın mı yavrum biraz eğlenmek istemiyor musun yoksa." Dediğinde midem bulanmıştı.

Birşey yapmalıydım bu adamdan kurtulmalıydım. Yıllarca kimsenin dokunmasına izin vermediğim bedenimi bu adama teslim edemezdim.

Dün gece yaptığım planın gerçekleşmesi için ona yaklaşmam lazımdı. Bu ne kadar iğrenç olsada başka çarem yoktu.

"Banyo yapmam lazım çok kötü durumdayım." Zorla konuştuğumda şüpheyle bana baktı.

Beni sertçe yere itip karnıma ve bacaklarıma tekme atmaya başladığında şaşırmamıştım. Sonuçta her gün yediğim dayaktı.

Ama anlamadığım şey neden banyo yapmak istediğim için beni dövmesiydi.
Vurduğu yerler ateş düşmüş gibi yanıyordu.

Nefesimi kesiyordu tekmeleri ama bu duruma ne kadar garip olsada alışmıştım.
"Kalk ayağa." Bağırmasıyla yatağa zorlukla tutunup ayağa kalktım.

Yanıma yaklaştığında midem bulanmıştı. Saçlarımı köklerini koparırcasına çekmeye başladı.

Göz yaşlarım yanaklarım'dan süzülmeye başladı. Ona itaat etmemi istediği için günlerdir bana işkence ediyordu.

Bende ona boyun eğme taktiğini bulmuştum. Tamamen umudumu kaybettiğimi düşünmesin istiyordum.

"Şimdi git banyonu yap." Dedikten sonra odadan çıktı. Bende ağrılarım olduğu için yavaşça odadan çıktım.

O salona gittiğinde onu takip ettim.
Koltuğa geçip ayı gibi yayılmıştı.

"İlk önce bir kaç lokma birşey yiyebilir miyim kaç gündür açım ve güçsüzüm. Biraz daha böyle kalırsam bayılabilirim." Dediğimde öfkeyle bana baktı.

"Siktir git ye." Demişti buna bile sevinmiştim. Yemek yemek umrumda bile değildi.

Eve göz attığımda mutfağı gördüğümde oraya doğru yürüdüm. Ağrılardan dolayı nefesim kesiliyordu.

Mutfağa girdiğimde hızla çekmeceleri yavaşça açıp bıçak aramaya başladım.
En alt çekmecede bıçak bulduğumda ne kadar tehlikeli olsada göğüsüme koydum.

Dikkat çekmemek için buzdolabını açıp birşeyler çıkardım. Bir beş dakika bekledikten sonra mutfaktan çıktım.

Odalara baktığımda banyoyu bulup içeri girdim. Kapıyı iki kez kilitleyip anahtarı aldım üstünden.