Ciddi misin ? (!) ?

49.Bölüm...

~İstediğin bu muydu! Rahatladın mı!?

-Batu böyle yapma.

~İstersen seninle yatarım yeterki peşimi bırak, bıktım senden geri zekalımısın aklından zorun mu var anlamıyorum, uzak dur dedikçe yapışıyorsun!!

-Batu...

~Rüya iyi ona bir şey olmadı o kadar telaş yapıcak ne vardı sadece tansiyonu düşmüş payılmış. Bencede bilerek yaptın Rüya'a katılıyorum artık konuşmayalım. Senin yüzünden...

Öfkemi konturol etmeye çalışıyordum ama Burcu'a olan öfkem bir gıdım bile azalmıyor tam aksine dibimde durdukça daha çok boğazına yapışasım geliyordu.

Sinirliydim ve burdan uzaklaşmam gerekiyordu. Çıkışa döndüğümde karşımda Ada,Sibel ve Elif bana bakıyorlardı. Yüzlerindeki ifadeye bakılırsa az önce Burcu'u öptüğümü görmüşlerdi. Onlara açıklama yapıcak havamda değildim yanlarından geçip kafeden çıktım....

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Doruk'un bakış açısından....

İki gündür hastanedeydim ve gerçekten sıkılmıştım. Beste benden önce ayağa kalktığïndan sabahtan akşama kadar etrafımda dolanıyordu. Aslında hoşuma gitmiyor değil Batu'u da unutmuş gibi duruyordu. Gerçekten değişmişti eski Beste geri geliyor dediğinde anlamamıştım ama şimdi her şeyi daha iyi algılıyordum.

Gerçek Beste benim İstanbul'da tanıştığım değil Toronto'a beraber geldiğim kızdı. Son günlerde iyicene keyfi yerine gelmişti cildi her zamankinden daha canlıydı açıkcası harika görünüyordu..

+Doktor yarın taburcu olucağını söyledi.

-Ha... hmm gerçekten mi?

+Üzüldün galiba? :)

-Hayır sevindimde aklıma geri dönüceğiiz geldi. Eğer İstanbul'a geri dönersek....

+Devamını getir sorun değil.

-Bu eğlenceli Beste'nin kaybolmasından korkuyorum.

+Kimbilir belkide geri dönmem.

-Nasıl?

+Proje taslakları hazırlmamı istiyorlar. Teyzem bi düşün dedi. Sen hastanedeyken bende biraz dışarda şehri dolaştım burası çok güzel.

-Kalmak mı istiyorsun?

+Tam emin değilim.

-Kalmaya karar verirsen seni burda yalnız bırakmam bende gelirim.

+Ne yapalım kalalım mı??

°°°°1 hafta sonra °°°°

-Gelirken getirmemi istediğin bir şey var mı?

+Hayır yok.

-Akşama uçağa binmiş olurum.

+Buraya gelince ara havaalanından gelip alıyım seni.

-Tamam ararım.

Beste'le konuşmam bittikten sonra telefonu kapattım.

Batu karşımda duruyordu...

~Neler oluyor?

-Beste okuldan kaydını aldırıyor olan bu.

~Böyle bir şeyden benim haberim yoktu.

-Haberin olmaması nomal bu kararı alalı fazla olmuyor.

~Sen ne saçmalıyorsun?

-Artık aynı seviyedeyiz. Beste'i senden almama engel olucak hiçbir şey kalmadı.

Batu boğazıma yapıştı. Ne yaparsa yapsın artık Beste'i kaybetmişti ve geri kazanmak için imkanı yoktu. Kaybetmişti..

-Sakin ol. Bu kararı ben aldırmadım.'' Kalsam burda zaten üniversite için yurtdışını düşünüyorum. Yarım dönem erken gelmiş olurum.'' Dedi yani ben bir şey yapmadım o geri dönmek istemedi.

~Yalan söylüyorsun !!!

Elimdeki nakil belgelerinin kopyalarını Batu'a gösterdim. Sinirden deliye dönmüştü kendimi biraz kötü hissettim. Sinir krizi geçirdiği için değil şuan önümde yere diz çoküp duvara yaslanıp ağlamamak için kendini zor tutan adama acıyordum sadece. Önceden demiştim  Beste'i daha iyi kendine bağlamalıydı ki benim o ipi karmaya gücüm yetmesin. Ama o bunu yapmamıştı ipi bağlayamamıştı hata ben hiçbir çaba sarf etmeden o ip kopu vermişti.

Batu yerden zorlukla kaltı gözleri kızarmıştı...

~Burda neden seninde nakil belgelerin var?

-Beste'i tek bırakıcağımı düşünmedin umarım. O kadar şey atlattıktan sonra onu bırakabiliceğimi düşünmüyorum....

Ben sözümü bitirmeden Batu elindeki kağıtları yere fırlatıp uzaklaştı. Beste'e yaptıklarının yaşattıklarının yanında bu hiçbir şeydi Beste daha çok acı çekmişti......

Bölüm sonu......