15.Bölüm....

809 30 0
                                    

Uykucu Batu arkadaşlar......

Bora dışarıda beklememi istiyince istemesemde dışarı çıkmak zorunda kaldım. Batu'nun durumu iyi değildi. O deve karşı kazanması bir mucize olurdu. Yaklaşık yarım saat dışarda bekledim. Donmak üzereydim resmen kış kendini hissettiriyordu. Ellerim donmuştu parmak uçlarımı hissetmiyordum.

-Güzelim burda tek başına napıyosun? Gel bizimle takıl

Gördüğüm adamlardan biri koluma yapıştı. Bu neya niye ben?

~Şansın varken o kızı bırak!

Batu? Ah cidden ama bu çocuk herseferinde benim beyaz atlı prensim olma fırsatını kaçımıyordu. Kolumu tutan adam korkarak kolumu bıraktı ve başka bi yöne yürümeye başladı. Batu iyi görünmüyordu yaraları ağır gibiydi. Bora'ya baktığımda sırıtıyordu.

+niye sırıtıyosun? Batu yaraların iyi gözükmüyo.....

Bora- Bu it şanslıydı. Kazandı Beste! Hemde o ayıyı iyi benzetti.

Kazandı demek ha... Ama şuan takıldığım bu değildi Batu bana bakmadan direk arabaya ilerledi. Bana cevap vermemiştibile !

Bu gerçekten koymuştu.. Bora ve ben de Batu'nun peşinden arabaya bindik.Batu ön koltuğa oturduğu için ben arka tarafa geçmiştim. Hep beraber Bora'nın evine gittik. Eve girdiğimizde salona geçip oturduk. Yol boyunca Batu'yu izlemiştim ama o bana bir kere bile bakmamıştı. Salonda otururken bile benle gözteması kurmuyordu.

Bora- Al getirdim ilk yardım çantasını. Şunun pansumanını yap  prenses.

+Peki...

Dedim ve Batu'nun yanına geçip oturdum hala bana bakmıyodu!

+Bana dönersen!

Batu-Bora hiç gerek yok ben iyiyim.

Sinirlerim tavan yapmıştı. Batu'nun çenesinden tuttuğum gibi kendime çevirdim. Gözleri lazer ışını saçıyodu valla. Heren beni öldürcek gibi. Elimdeki pamukla patlamış dudağından akan kanı sildim. Bilerek sert yapmıştım buna karşılık olarak istemsizce inledi.

+Ya evet iyiydin.

Dedim ve yüzündeki kanı temizlemeye devam ettim. Huysuzca yerinde kıpırdandı. Kötü dayak yemişti bunu inkar edemezdi. Kaşını rahat silmek için ayağa kalktım. O koltuğun başında oturduğu için şimdi burun burunaydık. İstemsiz olarak kalbim hızlandı. Yakında kalp hastası olucam artık benim kalbim bu kadar yorulmaya alışık değildi. Batu'nun kaşına odaklanmışken bana bakan o maviş gözler dikkatimi kolayca dağıtıyordu.

Batu-Sen nerden öğrendin?

+Neyi?

Batu- Benim dövüştüğümü. Ve ne zamandır biliyosun?

Bora- Bunu bende merak ettim.

+Öğrenmenize gerek yok. Biliyorum ya bu size yeter. O yüzden bir daha böyle tehlikeli işlere kalkışmayın.

Batu-Ne zamandan beri biliyodun, neden bana söylemedin?

+Senin hakkında her şeyi biliyorum nerdeyse.

Batu-  Ve bundan korkmuyorsun ?

Evet korkmuyordum ama o benim için daha çözülmesi gereken bir bilmece gibiydi ve ben bu bilmecenin cevabını merak ediyordum.

+Hayır. Seni iki hatta üç kez birilerini döverken gördüm. İlkinde korkutucuydun ama sadece o kadar korkmuyorum.

Bora-Hey ben burdayım kapışmayın gençler. Batu ben dedim bu cadı cesurdur kolay kolay korkmaz.

Ciddi misin ? (!) ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin