Ciddi misin ? (!) ?

39.Bölüm...

~Burda noluyo!

Sinirden kendimi kaybetmek üzereydim. Beste'i eve bırktıktan sonra direk hastaneye gelmiştim. Doktorlardan birini benzetebilirdim. Rüya'nın durumunun iyiye gitmediğini terminal döneme girdiğini söylüyolardı.Rüya için ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyordum. Kardeşimi bu halde görmek beni öldürmekten beret ediyolardı. Rüya için en iyi doktorlarla görüşmüştük ama annem onu yurtdışına çıkarmamıza izin vermediği için şuan kardeşim ölüyodu... Bu terminal dönem dedikleri şeye bir çare bulmaları gerekiyordu. Rüya'nın tedavisi için elimden geleni yapıcaktım. Bora beni bu durumda yalnız bırakmayıp hastaneye gelmişti o yanımda olmasa Rüya'ı bir dakkika bile burda tutmaz başka hastaneye götürürdüm. Madem bir halt yapamığcaklar neden tutuyolardı ki? Bora beni sakinleştirip doktorlarla konuştu. Rüya'nın yanına uğradık fizik tedavi görüyordu.

-Abi!

~Efendim güzelim?

Bora- Mini boy nasılsın?

-Abii şuna bir şey de yine bana mini boy dedi!

~Mızmızlanma o da senin abin sayılır.

-Öyle olsun abi.

~Terbiyesize bak abiye nasıl cevap veriyor.

-Özürdilerim.

Rüya'a sarıldım o da bana sıkı sıkı sarıldı. Tedavi gördüğü son yıl yani bu senenin başında ilik kanseri olduğu ortaya çıkmıştı ama Rüya'a uygun iliği bulamamıştık. Ve şuan doktor bana ilik bulunsa bile Rüya'nın kurtulamayacağını söylüyordu. İnsanın sevdiği birinin gözlerinin önünde ölmesi ve hiçbir şey yapamamak eli kolu bağlı olmak çok kötüydü. Resmen kardeşimin gözlerimin önünde ölmesini bekliyordum..

Şuan içimdeki tüm duygular alt üst olmuştu. Sonunda Beste'le her şeyi yoluna koymuştuk ama şimdi kardeşim yüzünden acı çekiyordum. Rüya'nın doktoru fizik tedaviye devam etmeleri gerektiğini söyledi. Bizde onları bırakıp hastaneden çıkmıştık.

Bora-İyi misin kardeşim?

~Sence?

Bora-Üzgünüm biliyosun öyle demek istemedim.

~Sorundeğil. Ama şuan sinirimi çıkarmam gerek yoksa birine patlaya bilirim.

Bora-Spor salonuna gidelim bugün dövüşebilirsin.

~Ya çok saol. Lan sanki sen izin vermesen şurda adamın tekini çevirip kavga çıkaramığcam.

Bora-Polisi arayıp haber veren ben olurum o zaman kardeşim. Yürü spor salonuna.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Beste'nin bakış açısından.....

Batu'dan saatlerdir ses yoktu bir şey olduğu düşüncesi beynimi kemirirken onu arıyıp aramama konusunda kararsız kaldım. Aramamak daha mantıklıydı çünkü ne olduğunu bilmiyordum ve bu yüzden bana kızabilirdi. Ben bunları düşünürken kapı çaldı kendi iç dünyamdan kurtulup gerçek dünyaya geri döndüm. Kapıyı açtığımda Ada elinde poşetlerle içeri girdi.

+Bunlar ne?

-Sanada merhaba Beste.

+ Hoşgeldin canım ondan demedim böyle poşetleri görünce..

-Beraber depresyona giricez yok öyle tek başına takılmak. Kızlarda akşama gelicekler sinema gecesi yaparız bu akşam.

+Olur ama ben depresyona girmedimki.