44.Bölüm...

619 21 2
                                    

İlk dönemin son haftalarına girdiğimiz için pek ders işlenmiyodu bu yüzden kızlarla son derslere girmemiştik. Keyfimin olmadığını fark ettikleri için bizim kızlar beni neşelendirmek için ellerinden geleni yapıyolardı ama son bir kaç gündür en son beni Ege güldürebilmişti.

Kızlar anlatmam için ısrar ediyolardı ama anlatmak hiç içimden gelmiyordu. Zaten son zamanlarda Batu'la aramız gerçekten iyi değildi. Beraberken ikimizde rahat hissetmiyorduk. Ben her an Batu sinirlenicek diye diken üstünde dururken Batu'da son olanlardan huzursuzdu.

Son olanlar dediğimse şu son üç gündür olanlardı....

Doruk'la sıksık hastaneye gider olmuştuk. İlik nakli için Doruk'un dedesi yurtdışında en iyi hastanelerden biriyle anlaşmıştı. İki hafta içinde Kanada'a gidip nakil işlenlerini hallediceltik. Ben bunlarla uğraşırken Batu'dan biraz daha uzaklaşıyordum. Bunun farkındaydım ama Batu uzaklaşmamam için hiçbir şey yapmıyordu. Bide bunun üstüne o kadın iki gündür okul çıkışları gelip Batu'u alıp gidiyordu. Kendimi konturol etmek için çok çaba harcıyordum ama bir etkisi olmuyordu. Bugün tam olarak patlamıştım. Patlamıştım ama ağzımında payını almıştım.

Bu okul çıkışı Burcu yine gelmişti. Onu her gördüğümde yollumu değiştiriyordum ama bugün öyle yapmama izin vermeyip yolumu kesmişti.

+Ne var?

-Hiç.

+O zaman yolumdan çekil.

-Bu hırçınlık neden küçük kız?

+Küçük kız?

-Evet küçük kız.

+Ya affedersinde sen kendini ne zannediyosun !

Kafamdan şimdi üstüne atlasam yada sağdan hamle yapsam yere yatırıp saçını başını yolsam diye planlar yaparken biri Burcu'la arama girdi.

~Beste neyin var ? Ne yaptığını sanıyosun?

-Dimi Batu! Sen gelmesen kavga bile çıkartırdı bu deli kız.

+Deli kız ?! Yeti ama Batu sen ne yaptığının farkına var sonra bana sor. Kıım saprımı taşırdın gel bakıyım sen buraya!!

Dedikten sonra Batu'u itip Burcu'nun üstüne atladım. Etraftakiler bizi izlerken ben Burcu'nun saçını yolmakla  uğraşıyordum.

Batu beni tutuğu gibi Burcu'nun üstünden kaldırdı. Ben hala Batu'nun koları arasïnda çırpınıyordum. Batu '' Beste'i tutun'' dedikten sonra beni bıraktï şimdiyse farklı ama yine kaslı iki kol beni tutuyordu. Çırpınmaya devam ederken beni tutan kişi konuşmaya başladı.

±Bu ne güç kızım bi rahat dur.

Beni tutan Ege'di. Ama dikkatimi çeken şey ise Batu'nun hemen gidip Burcu'nun yanına diz çöküp iyi misin diye soruşu ve yüzünde bıraktığım izlere dokunuşu olmuştu. İşte ben tam o zaman yıkılmıştım. Artık çırpınmayı bırakmıştım. Zor nefes alıyodum. Sanki herkes üstüme geliyodu.

+Ege bırak!

±Olmaz sonra yine saldırırsın falan katil olmanı istemiyorum........


•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••♪•••••••♪•••♪•••♪•••♪


Ege'nin bakış açısından.....

Beste'i zor tutuyordum. Ama bir anda durunca şaşırmıştım. Kıskanması normaldi ama Burcu'a saldırıcağı aklıma gelmezdi. Bırak demişti ama bırakamazdım. Hem zaten Beste-e ilk defa bu kadar yakındım ve Batu kendi elleriyle Beste'i bana bırakmıştı. Batu kafası karışık olduğundan ne yapması gerektiğini bilmiyordu ama bu yaptığı kesinlikle doğru olan değildi . Ben onun yerinde olsam Beste'nin yanından ayrılmazdım.

Ciddi misin ? (!) ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin