CHAPTER 1

3K 129 17
                                    

Chapter 1: The Blog

HINDI malaman ni Agasé kung ilang beses siya napatingin sa orasan. Unang araw pa lang ng klase pero mukhang buong taon siyang tatamarin. Bumungad pa sa unang araw nila ang mga asignaturang pampasakit ng ulo.

Dumako ang tingin ni Agasè sa unang row. Nasa pangatlong row kasi siya at magkatabi sili ni Ulysses. Ang puwesto nila ay mayroong limang row at mayroong pagitan sa gitna. Kaya nagkaroon ng kaliwa at kanang bahagi.

Nakaupo si Ulysses sa aisle ng third row, left side, at katabi niya naman si Agasé. Samantalang nasa kanang bahagi at first row naman ang sinusulyapan ni Agasé. Ang taong iyon ay walang iba kundi si Benilde.

Sa totoo lang ay si Benilde lang talaga ang nagpabuhay sa araw na 'yon ni Agasé. The rest were so boring.

"Okay class, thank you for listening. Class dismissed," sabi ni Mrs. Del Valle. Si Mrs. Del Valle ang kanilang class adviser at isa sa rules ng school nila ay ang adviser lang ang puwedeng mag-dismiss ng mga hawak nitong estudyante.

Masasabi ni Agasè na maganda ang pasilidad ng bago niyang eskuwelahan—ang El Malaya University—kilalang-kilala ang paaralan na ito. Kahit gano'n ay hindi lang kolehiyo ang nasa unibersidad, may mga highschool din. Ayon sa naririnig na balita ni Agasé ay mahusay raw ang paaralan pagdating sa mga iba't-ibang aktibidad.

"Mr. Favilion, kindly go to my office before you go home. Okay?" sabi ni Mrs. Del Valle. Napakunot ang noo ni Agasè, pero walang siyang nagawa kundi tumango kahit nalilito siya.

Sa huling pagkakaalaala niya ay wala naman siyang ginawang kalokohan. Pero napatapik din sa noo si Agasé sa naisip. Baka nahuli siya na natutulog sa klase kanina.

"Wow! First day na first day ah!" pang-aasar ni Ulysses kay Agasé.

Umikot ang mata ni Agasé. "Seriously? Wala naman akong ginawang kalokohan. Ano kayang kailangan nila sa akin?" tanong ni Agasé. Napahimas siya sa kanyang baba at napaisip ng ilang minuto.

"Oo nga naman. Baka naman kakausapin ka lang kasi nga transfer ka 'di ba?" bulalas ni Ulysses. Napatango naman si Agasé bikang pagsang-ayon. Siguro nga ay gano'n ang dahilan kung bakit s'ya pinatawag.

"Ulysses, Agasé!"

Sabay na napalingon si Agasé at Ulysses sa malambing na boses na tumawag sa pangalan nila. Agad naman silang napangiti nang makita ang dalaga.

"Agnes!"

The fair white skin of Agnes was glowing. Her almond eyes, pointed nose, thin red lips, and her straight black hair looked perfect on her. Agnes' hairstyle today is what they called waterfall. Agasé and Ulysses can't help but to admire the beauty of their friend.

Halos mapanganga at tulala pa nga si Ulysses sa ganda ni Agnes. Siniko siya ni Agasé kaya nakabawi at nakapagsalita.

"A-Agnes, ang ganda mo . . ." sambit ni Ulysses.

Palihim na napatapik sa noo si Agasé. Akala niya ay ayaw ng kaibigan niya na ipahalanta ang pagkagusto kay Agnes. Pero heto, at siya na mismo ang bumuking sa sarili niya.

"Salamat, Uly. Ikaw rin ang guwapo mo ngayon. Kayong dalawa ni Agasé," sambit ni Agnes. Sinundan iyon ng malambing at mahinhin na pagtawa ni Agnes.

Hinagkan ni Agasé ang kaibigan na si Agnes. Hindi naman ito naiilang sa kanya at normal lang na magyakapan ang magkaibigan na matagal na hindi nakapag-usap.

"Kumusta ka, Agnes?" tanong ni Agasé sa kaibigan.

"Ayos lang naman ako. Ikaw, lalo ka gumuwapo at tumangkad."

Before The Future [Wattys 2021 Winner]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon