Before The Future [Wattys 2021 Winner]

CHAPTER 22

Chapter 22: Tattoo

PINUKOL ng masamang tingin ni Agasé ang uncle niya. Kung nakakamatay lang ang titig ay kanina pa nawala si Louis dahil sa sobrang sama ng tingin ni Agasé rito.

Gusot na gusot ang mga mata ni Agasé.. Nagbabaga ang kanyang mata at nagtatangis ang kanyang ngipin. Umigting ang panga niya at kasabay no'n ay ang pagkuyom ng kamao niya.

"You killed my parents!" pag-uulit ni Agasé sa binigkas niya kanina. Ngayon ay hindi na patanong ang pahayag niya.

Pawang tumigil ang paligid at nakapokus lang sa kanya. Dinig na dinig ang sigaw ni Agasé, nag-echo iyon sa buong lugar.

Tiningan niya mula ulo hanggang paa ang mga lalaki na tauhan ng uncle niya. Maging ang uncle niya ay mzy scorpion tattoo. Sa tingin niya ay isa silang grupo.

Si Louis naman ay maangas na tiningan ang pamangkin. Pinagtaasan niya ang pamangkin ng kilay. Umangat ang sulok ng labi ni Louis.
 

"You can say that . . ." Ngumisi si Louis.

"What the hell!"

"Pero ang mga tauhan na iyan ay hindi sa akin. Kundi kay Mr. Yatco and sa ama ng kaibigan mong si Ulysses. Ang presidente ng Pilipinas." Lalong lumapad ang pagngisi ni Louis.

Nanigas naman ang katawan ni Agasé sa narinig niya. Unti-unti niyang nilingon ang kaibigan na si Ulysses na nakaawang din ang labi. Hindi kumibo si Agasé. Ibinaling niya na lang ulit ang tingin ang Uncle Louis niya.

"W-What the hell are you saying?" sigaw ni Agasé.

"Hindi lang ako ang may interes sa pera at hidden treasure ng pamilya mo, Agasé. Marami kami . . . even Ulysses' father," sabi ni Louis at tumingin sa direksyon ni Ulysses.

"Agasé . . ." anas ni Ulysses at naglakad palapit kay Ulysses.

"Uly . . ." Nagkatinginan ang magkaibigan.

Kitang-kita ni Agasé ang gulat sa mga mata ni Ulysses. Ang mga mata rin nito ay pawang humihingi ng tawad sa kaibigan. Namumuo ang luha sa gilid ng mga mata nito. Marahan itong lumapit sa kanya at ilang beses na napalunok.

"H-Hindi ko alam . . . wala akong alam, Aga." Napayuko si Ulysses. Maging siya ay hindi makapaniwalang may kinalaman ang ama niya sa nangyayari. Hindi niya inaasahan na may koneksyon ang ama niya kay Louis Favilion.

Dinuro ni Louis ang sarili at pagalit na nagsalita. "Kita mo kung gaano sila kawalang pakialam sa akin! Lahat ng kayamanan ay binigay kay kuya! Anong tinira nila sa akin? Kakarampot na properties at pera. Parang limos!"

Seryosong tiningnan ni Agasé ang uncle niya. "Sana sinabi mo na lang. I am willing to share every cent I have, uncle. Hindi mo na sana pinaabot sa ganito . . .," sambit ni Agasé. Napahugot siya nang malalim na hininga.

Biglang lumambot ang ekspresyon ni Louis. Natigilan siya sa sinabi ng pamangkin niya. Pero ilang sandali lang at nagtangis muli ang mga ngipin niya.

"Ano? Bibigyan mo rin ako ng limos?" Umangat ang isang sulok ng labi ni Louis.

Naningkit ang mga mata ni Agasé. "Then, you're selfish! Gusto mo na ibigay ko lahat sa 'yo—"

"Yes! Because that's what I deserved!" sigaw ni Louis.

"You deserve nothing, uncle." Napailing si Agasé at nginisihan ang kanyang uncle. "You're nothing but a pathetic, selfish, and cruel person! Even the surname, Favilion, you don't deserve that!"

"Shut up!"

"I won't shut up! You're nothing but a bastard and a certified jerk!"

Wala ng nagsalita sa pagitan nilang dalawa. Si Chief Delfranco ay tinutukan na ng baril si Louis. Ang ilan sa tauhan ni Louis ay natumba na pero may mga natira pa rin.