(Unicode)
မနက်စာစားပြီးတဲ့နောက် အဝတ်လဲလို့ အားယွမ်ကိုထိန်းဖို့သွားရတော့မယ်။
ရှောင်းကျန့်အိမ်သွားရမှာမို့ ရှောင်းကျန့်နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်ရမှာ တကယ်စိတ်ညစ်တယ်။
ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာထိုင်လို့ ပေါင်မုန့်ကိုက်ရင်း တမှိုင်မှိုင်နဲ့ သက်ပြင်းချနေတာ လောကကြီးကိုစိတ်ကုန်နေတဲ့အတိုင်းပဲ။
ကျွတ် ကျွတ်! သနားတောင် သနားရတော့မလို။
မင်းသားဆိုတော့လည်း သရုပ်ဆောင်ကောင်းတာပြောမနေနဲ့ မနေ့ညတုန်းက သူဘာလုပ်ထားလည်းဆိုတာမှတ်မိသေးရဲ့လားမသိ။
" ကဲစား စားပြီးရင် ကျွန်တော်က ခင်ဗျားအိမ်ကိုသွားတော့မှာ "
" အမ် ...အင်း ကိုယ် ကားပါလာတယ် "
" ပါလာလည်းပြီးရော ဒါဆိုလည်း ကိုယ့်ကားနဲ့ကိုယ်ပြန်ပေါ့ ။ ကျွန်တော်က ရထားနဲ့သွားမှာ "
ကားအကောင်းစားကြီးစီးပြီးသွားရမှာကို ရထားနဲ့သွားချင်နေတာ ဒီတရုတ်လေး အတော်ကိုမှလက်ပေါက်ကပ်တယ်။
မေးလိုက်ချင်တယ် တကယ်ပဲ ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲလို့ !
" ဧကန္တ မင်း ကိုယ့်ရဲ့ attention ရချင်နေတာလား "
စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ မေးမိတော့ ကော်ဖီသောက်နေဆဲ ရိပေါ်က တဟွတ်ဟွတ်သီးတော့တယ်။
" ဘာ ဘာ ဘာ ဘာစကားပြောလိုက်တာ "
" မသိပါဘူး ဘာလုပ်လုပ် တအားကို ကန့်လန့်တိုက်ပြနေသလိုမို့လို့လေ ။ စောက်ရမ်းတွေချေပြပြီး attention များရချင်နေတာလားလို့ "
ကိုယ်မေးလိုက်တာလဲမမှားပါဘူး။ အဲ့လိုဖြစ်ချင်လည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲကို။ (¬_¬)
" ခင်ဗျားက ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရမ်းနာမည်ကြီးတဲ့မင်းသားဆိုပြီး ဘဝင်တွေစွတ်မြင့်ပြီး စိတ်နောက်သွားတာလား .... ဘာလို့ကျွန်တော်က ခင်ဗျားရဲ့ attention ယူချင်ရမှာလဲ....အတန်းထဲက ပါမောက္ခကြီးရဲ့ attention ဆိုရင်တောင် ပျော်ပျော်ကြီးယူဖို့ကြိုးစားဦးမယ် ..... "
BẠN ĐANG ĐỌC
The Brightest Star (Zhanyi)
Fanfiction(Unicode) နေဝင်သွားလည်း ညဘက်မှာကြယ်တွေအလင်းရောင်ရှိပါသေးတယ် မင်းကြည့် လောကကြီးက သိပ်မဆိုးသေးဘူး ..... (Zawgyi) ေနဝင္သြားလည္း ညဘက္မွာၾကယ္ေတြအလင္းေရာင္ရွိပါေသးတယ္ မင္းၾကည့္ ေလာကႀကီးက သိပ္မဆိုးေသးဘူး .....
