(Unicode)
အိပ်ယာနိုးလာတော့ အောက်ပိုင်းက ခပ်အောင့်အောင့်နဲ့။ မနေ့ညက ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လည်းဆိုတာကို ရိပေါ်အကုန်မှတ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ ဖြစ်ပြီးတာက ဖြစ်ပြီးသွားပြီ။
တစ်ကိုယ်လုံးမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေလို့ မျက်လုံးကိုမဖွင့်ရဲသေးဘူး။ ခုချိန်မှာ ကိုယ်က ဘယ်လိုပုံစံကြီးများဖြစ်နေမှာပါလိမ့်။
လည်ပင်းထိအုပ်ထားတဲ့စောင်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ရင်း မနေ့ညက အကြောင်းတွေပြန်စဥ်းစားမိတယ်။ ကိုယ့်ဘက်ကလည်းတောင်းဆိုခဲ့တာမလား။ အောက်ကျလိုက်တာ။ ဒီလူနဲ့ မပက်သက်ချင်ပါဘူးဆိုမှ ပေးလိုက်ရတာက ဘဝတစ်ခုလုံးကြီး။
ကိစ္စတော့မရှိပါဘူးယောကျာ်းလေးအချင်းချင်းအတွေ့အကြုံရတာပေါ့။ တစ်သက်မှာတစ်ခါ။
ပြန်တွေးကြည့်မိတော့ ငိုချင်သလိုရယ်ချင်သလိုကြီး။ ငိုချင်တာက ရာခိုင်နှုန်းပိုတယ်။ ကိုယ်က ခံရသူမဟုတ်လား။ အဓိပ္ပာယ်မရှိလိုက်တာ။
ရိပေါ် မျက်လုံးကိုမဖွင့်ရဲသေးဘူး။ တော်ကြာ ရှောင်းကျန့်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်နေမိမှာစိုးလို့။
ရိပေါ်မနေ့ညတုန်းက ညည်းခဲ့တဲ့နာမည်ကိုသတိရသွားတယ်။
ရှောင်း ဘာ ?
ရှောင်းကျန့် ! ရှောင်းကျန့်ဆိုတော့ တရုတ်လူမျိုး !
Satou sean က ဂျပန်လူမျိုးမဟုတ်ဘူးလား ဒီလူက ဘာပါလိမ့် အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို နည်းနည်းလူးလိမ့်မိတော့ အောက်ပိုင်းက မျက်ကနဲပဲ။
အား ! ကျွတ် ကျွတ်လို့ အားရပါးရ ညည်းလိုက်ချင်ပေမယ့် ဘေးနားကလူနိုးသွားမှာစိုးလို့ အသံမထွက်ရဲဘူး။
သူနဲ့ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲဘူး။
မျက်လုံးဖွင့်လို့ကြည့်လိုက်တော့ ဘေးနားက ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေလေရဲ့။
ကျောပြင်ဖွေးဖွေးကိုကြည့်ပြီး ရိပေါ်အလိုမကျဖြစ်လိုက်တာ။
BẠN ĐANG ĐỌC
The Brightest Star (Zhanyi)
Fanfiction(Unicode) နေဝင်သွားလည်း ညဘက်မှာကြယ်တွေအလင်းရောင်ရှိပါသေးတယ် မင်းကြည့် လောကကြီးက သိပ်မဆိုးသေးဘူး ..... (Zawgyi) ေနဝင္သြားလည္း ညဘက္မွာၾကယ္ေတြအလင္းေရာင္ရွိပါေသးတယ္ မင္းၾကည့္ ေလာကႀကီးက သိပ္မဆိုးေသးဘူး .....
