Building Promises ( Ventura Series #2 )

Kabanata 20

Sherine

⚠️ I'm innocent

Kung saan-saan namin hinanap si Ranzel ngunit bigo kaming lahat. Kung minsan ay nag kakatagpo kami ng landas ni lux dahil sa pag hahanap, pati narin sila chesa at monica. Ngunit wala naman akong pakialam sa kanila, ang malahaga sa akin ngayon ay makita si ranzel. kasama ko pa si Jen na ngayon aypagod na pagod na rin.

Alam ko na may kasalanan ako sa pag kawala niya at hindi ko mapapa tawad ang sarili ko kung may mangyaring masama sa kaniya ngayon. Napaka tanga ko kasi! Napaka arte ko!

Ngayon ay nag-aagaw na ang liwanag at dilim sa kalangitan ngunit bigo parin kaming lahat. Pagod na naka upo kami sa bench ng playground nila Jen at Lux maya-maya lang din ay dumating sila chesca at monica.

Naging mabilis ang mga pangyayari, bigla akong sinugod ni chesa at hinatak ang buhok ko. Bumaon ang kaniyang kuko sa aking braso habang marahas na hinahatak ang aking buhok.

"Kasalanan mo ito, sherine! Kasalanan mo kung bakit nawawala si Ranzel!"

Gigil na gigil siya habang hinahatak ang buhok ko. Pinilit ko na pumalag ngunit mas humihigpit ang pag kapit niya- at pagod na rin ako. Wala na akong lakas na lumaban.

Pasalamat talaga siya at wala na akong lakas. Baka masuntok ko ulit siya.

"Please, stop it..." usal ko. Wala na akong lakas lumaban. Kasalanan ko, nangsisisi na ako.

Kumawala lang ako sa kaniyang pag kaka sabunot ng bigla marahas na hatakin ni jen si chesca. "Tama na! Walang maitutulong ang ginagawa mo! Hindi mo kailangan manakit!" Sigaw niya kay chesca.

Marahas na bumuntong hininga si Lux at pumagitna sa amin. Pagod na pagod na rin siya at nag-aalala sa kapatid niya.

"Magsi uwi na kayo..." malamig ang tono ng kaniyang salita.

"K-kuya Lux, si Ranzel..." iyak ni chesca.

"Halikana, Sherine-" pumiglas ako sa pag kakahawak ni jen.

"I'm sorry..." tumuon ang mga mata nila saakin. "kasalanan ko. Alam ko ako ang dahilan kung bakit s'ya nawawala, hindi ko s'ya pinakinggan, nag bulag bulagan ako sa kan'ya..."

"Buti naman alam mo-" sinamaan ko ng tingin si chesca. Binato ni Jen si chesca ng purse na puro barya.

"She's not talking to you so shut up!" Singhal ni Jen dito.

"Please..." I begged to them. Pagod na pagod na ako.

Jen tried to tap my back but I cannot stop my tears from falling.

I took some deep sighed. "Pero masisisi n'yo ba ako sa mga ginawa ko? Nasaktan ako no'ng umalis s'ya ng walang paalam... pakiramdam ko naiwan ako sa era. Dumagdag pa sa isipin na may sakit s'ya at baka hindi totoo ang mga sinasabi ang pinapa kita at sinasabi n'ya sa akin!" Hindi ko na napigilan ang pag alpas ng mga luha sa aking mata.

"Iniwasan ko siya kasi ayoko ng masaktan ulit! Ayokong pakinggan ang paliwanag n'ya, dahil baka sa oras na malaman ko ang totoo ay babalik ako sa kan'ya at iiwan n'ya ulit ako, ayoko ng maiwan! Ayokong iniiwan."

"Shrine, stop..." Lux uttered.

"Wala kang karapatan na sisihin ako, because in the first place you are not the one who got played— I am! Imagine, I fall for a heart that doesn't beat, as loud as Mine?"

They are all stunned while looking at me. Ipinadaan ko ang aking palad sa buhok ko upang umayos tsaka nag tatagbo papalayo sa kanila. Hindi ko ininda ang mga tawag nila sa akin, nag dire diretso lang ako hanggang sa maka layo sa kanila. My feet were getting numb but I kept on running.