Building Promises ( Ventura Series #2 )

Kabanata 15

Sherine

I woke up feeling dizzy. I roamed my eyes, hoping that I would see Ranzel, but he's not here. I got up from the bed and tried to look for him in the kitchen and leaving room. But I failed. He's not here. Inaasahan ko pa naman na makikita ko siya pag gising ko.

Disappointed and feeling empty. I continue my day bearing deep doubt and negative thoughts inside my mind.

I felt so nervous all of a sudden. Ayoko mag isip ng iba dahil wala namang problema, pero bakit bigla akong kinabahan?

I shook my head just to get rid my thoughts. Baka hinanap na siya sa kanila kaya siya umuwi agad. Wala naman akong dapat ika alala sa nangyari, maayos naman siguro syang naka uwi.

Lumabas ako ng apartment para bumili ng pagkain sa karinderya ni manag len. At hindi inaasahan na naabutan ko doon ang mga chismosang kapit bahay na nag babalita nanaman ng buhay ng tao. Lagi nalang ba sila ang bubungad saakin? Grabe kana 2020!

"Manang, Hatsilog nga ho, tsaka pa dagdag po ng isang chicken..." ani ko.

"Sherine..." mariing sabi ni manang habang nag babalot. Bigla naman akong kinabahan. "Ala sais na ng umaga lumabas sa apartment mo ang batang Ventura-"

"W-wala naman po kaming ginawang masama manang..." mariing sabi ko.

"Alam ko iyon. May tiwala naman ako sayo at alam ko na hindi ka ganong klase ng babae. Pero iba ang tingin ng ibang tao- mapanghusga. Kaya sana ay hindi na mauulit ito." she took a deep breath. "Papayag ako na nandito s"ya sa umaga para bumisita, pero ang mag palipas dito ng gabi..." umiling ito.

"Naiintindihan ko po manang, pasensya na po. Hindi na po mauulit." Pag hingi ko ng tawad.

Maya-maya lang ay may tumabi sa akin. Lihim akong napa irap.

"Buti hindi kapa pinupuntahan ni senyora zonia?" Ani nito. Natigilan ako. "Kalat na kalat na pag labas ni Ranzel sa apartment mo-"

Iminuwestra ko ang hintuturo ko sa tapat ng kaniyang bibig, ngunit hindi ko inilapat. Madumi ang bibig niya, mahirap na.

"You don't know anything, so, you better shut up" asik ko. Nag bayad ako kay manang at kinuha ang binili.

"Ano ba ang ginagawa ng lalaki at babae sa gabi pag silang dalawa lang?"

"Betty!" Sita ni manang sa kaniya.

Nag kibit balikat ako at lumapit kay betty. "Bakit alam mo? Nagawa mo na ba?" Tanong ko sa kaniya dahilan upang tumakas ang kaniyang mga dugo sa mukha at namutla.

"Hoy! Sherine! Hindi porket Montes ka ay ganya ka na kayabang. Baka nakaka limutan mo wala ka sa poder ng mga Montes ngayon? Hindi mo ito teritoryo" pag tatanggol ng nanay ni betty sa kaniya.

"Totoo naman kasi, malamang ay hindi kana virgin. Ano ba ang ginagawa ng babae at lalaki sa gitna ng gabi ng silang dalawa lang-"

"I don't know..." pag putol ko sa kaniya. "Nag luto ako, kumain kami, at natulog. S'ya sa sofa at ako sa kama. Kayo, ano ba ang ginagawa n'yo ng boyfriend mo tuwing wala ang nanay mo, betty? Nag ja-jackstone?" Napa singhap sila sa sinabi ko at kinuha ko iyong pag kakataon para umalis.

Pinipigilan ko ang luha na namumuo sa aking mga mata. Hindi dapat ako nag papa apekto sa kanila dahil wala naman silang alam saakin.

Minsan mas gusto ko nalang na sa mansyon nalang ako. Mas gusto ko ang mga malalamig na salita at pakikitungo ni tita. Atleast kapagnasa mansion ako ay walang nanghuhusga sa akin- si tita lang.

Sana pala sumama nalang ako kay Ivan sa manila. Pero hindi ko naman kasi maiwan ang mga kaibigan ko.

Araw ng practice para sa graduation. Mag kasama kami ni jen at Elias na pumasok pero mag kakahiwalay kami ng pila. Mag kakasama lang kaming tatlo sa stage. Masaya ako na ga-graduate kaming tatlo na may honor.