ကြုံခဲ့ဆုံခဲ့သမျှ [ ႀကဳံခဲ့ဆုံခဲ့သမွ် ]

-11-

Unicode

"ဘာမှလည်းမဖြစ်ပါလား"

"ဘာကိုလည်း"

"မင်းကိုပြောတာ..ငါပြောတာကိုနည်းနည်းမှ အံဩမသွားဘူးလေ"

ဟိန်းထက်ဆီကအားသွန်ခွန်စိုက်အလုပ်ခံရပြီးတဲ့နောက် သုတတယောက်ကုတင်ပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်တယ်။

"အော်..ငါ့ညီတွေ့သွားတယ်ဆိုတာလား"

"အင်း.."

ထုံနေပြီဖြစ်တဲ့တင်ပါးနှစ်ဖက်နဲ့ နည်းနည်းလေးလှုပ်တာနဲ့နာလာတဲ့နောက်ကအပေါက်ကြောင့် သုတခမျာမှောက်ရက်လှဲနေရင်း အသက်ကိုဖြေးဖြေးရှူနေရတယ်။

"တကယ်တော့..ဟိန်းခန့် ငါတို့လုပ်နေတာကိုတွေ့သွားတာ ဒါပထမဆုံးမဟုတ်ဘူး"

"ဘာ?"

"ဟိုတခေါက်က ငါတို့မီးဖိုချောင်မှာလုပ်ခဲ့ကြတာမှတ်မိလား.."

"အင်း..မဟုတ်မှလွဲရော အဲ့နေ့တုန်းက.."

"အေး..အဲ့နေ့ကမင်းကိုငါလုပ်နေကတည်းက အပြင်ဘက်မှာလူရိပ်တွေ့လိုက်မိတာ..အစကငါလည်းမသေချာဘူးကွာ အမြင်မှားတာလားပေါ့..အဲ့ညကြ ဟိန်းခန့်အခန်းရှေ့ကအဖြတ် ညည်းသံကြားလို့ချောင်းကြည့်တော့ ခွေးသားလေးဂွင်းထုနေတာတန်းမိတာပဲ..ဒင်းက မင်းနာမည်တောင်ညည်းနေလိုက်သေး"

"ဘာပြောတယ်?!! အာ့ အား.."

အံဩသွားပြီး ရုပ်တရက်ထထိုင်လိုက်မိတော့ ခါးအောက်ပိုင်းကသေမတက်နာလာတာနဲ့ သုတတယောက်ကုတင်ပေါ်ပြန်ပြီးပစ်လဲကျမတက်ပဲ..။

"သုတ! အရမ်းအရမ်းမလုပ်နဲ့ မင်းခံထားတာနည်းနည်းမဟုတ်ဘူး..သွေးပါထွက်ထားတာ!"

"ငါ့ကိုယ်ငါသိပါတယ်..နေပါဦး အဲ့နေ့ကဟိန်းခန့်သူ့ဘာသာသူအာသာဖြေနေတယ်ဆိုတာတကယ်လား?"

"အေးလေ..မင်းနာမည်ညည်းသံကြားတော့ ငါလည်းတည့်သွားမေးတာပေါ့..အဲ့တော့မှ နေ့လည်က ငါတို့လုပ်နေကြတာမြင်သွားကြောင်းဝန်ခံတာ"

ဟိန်းထက်စကားကြောင့် သုတတွေဝေသွားမိတယ်။

နေပါဦး..အဲ့တော့ ဟိန်းခန့်ကအာသာဖြေတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးအတွေ့အကြုံရှိပြီးသားပေါ့..အဲ့တာဆိုရင်..အစောပိုင်းက ဘာမှမလုပ်တက်တဲ့ရုပ်လေးနဲ့သူ့ကိုအာသာဖြေပေးခဲ့တာက......