HOMIGEN SERIES IV: "Kiss And Make-Up"

KABANATA 47

"Buddy, we have to finish the cherry blossom." he said it without spare some glance on me.

Parang natataeng pusa sa mga kinikilos ni Lyndon tila nabalik yata sa dating damdamin na nagso-swoon sa binata ngunit pilit kong pinipigilan dahil mayroon na nga siyang kinakasama.

"Hi raw sabi ni Samantha, buddy." Kuya Richmond kept on teasing Lyndon but he seemed fine with that.

Ngumiti lamang ang lalaki animo walang bahid nang anumang paghanga o kahit anong senyales na mayroong malisya. It's like a normal words he just heard as if he doesn't have any print of remorse or shyness unlike before. Hindi ko mailarawan ang nararamdamang sakit sa puso habang ina-absorb ang mga kilos ni Lyndon. Maybe the mere description in this kind of gesture is: He doesn't care for you anymore because he's already committed to someone.

"Don't tease us please. She looks awkward dude!" saway ng binata kung saan lumabas ang magkabilang biloy nito.

Dammit! Bakit bigla akong nahibang sa mga ngiti niya kung kailan hindi na pwede! Ayokong dumating sa puntong matawag akong kabit!

"Don't mind this male whore, Samantha." Lyndon just shook his head right before the lad turned his back around the stage.

Hindi matanggap ng sistemang ganito ka-normal sa lalaki ang mga bagay kahit halos tumambol ng malakas ang aking dibdib.

Maya-maya'y dumating si Andy, rason upang umingay ang grupo na sadyang nauwi sa tawanan at asaran. Hindi mawawala ang pambubully ng huli sa akin na ikinikibit-balikat na lamang dahil mas alam sa sariling palabiro ang kaibigan. Ilang sandaling nagkwentuhan bago nagsibalik sa gawain katulong ang ilang mga scholar ng XIA.

"I need some tape here." kapagkadaka'y anunsiyo ni Lyndon mula sa entablado.

Tumingin ang mga naroroon sa'king kinauupuan sapagkat hindi maikakailang nasa akin ang hinahanap ng binata.

"Girl, don't be a statue here. Sayang ang beauty! Hala sige lumandi ka para matulad ang love story mo kay Destiny." kumindat si Andy.

"What do you mean?"

"Tape raw Samantha!" imporma ni Suzy na sinabayan ng kindat.

"That's what I mean, tsupi!" ani Andy habang kuntodo irap.

"I really don't understand if what you were saying!"

"My ghad Samantha until now, the slow neurons in your brain still exists."

"Huh? What's the connection, bitch?"

"Ang daming satsat. Nangangalay na si Papa Lyndon, look." umirap ang kaibigan saka tumingin sa pinapatungkulan nito.

Naroon nga ang binata habang hawak pa rin ang ilang mga dahon tila hinihintay nga ang paglapit upang i-abot ang kailangan ng lalaki. Shit! Ang dami kasing kuda ni Andy!

Nanginginig ang buong kalamnan sa kaba habang palapit sa binata, sapagkat hindi lamang ang maaaring isipin ng mga kaibigan ang inaalala ngunit pati ang konseptong pamilyadong tao na'ng lalaki.

"I-I'm sorry if it took so long to give you this." I suddenly felt so conscious if how does I look right now. Chaka, diyosa o saktong ayos lamang?

"No problem." he smiled then goes back on his activity.

Akmang babalik sa pwesto nang muling tumawag ang binata.

"Could you stay for a couple of minutes? I need some assistance with these tapes." ang tinutukoy ay ang maggugupit sana sa mga piraso ng tape upang mas mapadali ang trabaho.

"O-Okay." I monotonously answered.

Halos nagririgodon ang tibok ng puso dahil sa presensiya ni Lyndon ngunit tila walang puwang ang kahit anong sulyap na maaaring manggaling sa binata. Pilit kong tinatanggal sa isip ang ilang mga imahinasyon ukol sa pagiging malapit namin sa isa't-isa, sapagkat hindi na yata pwede.