HOMIGEN SERIES IV: "Kiss And Make-Up"

KABANATA 7

MATAPOS ANG PANGYAYARI noong isang araw ay hindi na muna nakipag-usap sa phone kompara dati. Kahit gustung-gusto kausapin si Lyndon ay pinipigilan ang sariling muling ma-attach sa lalaki. Kinabukasan, araw ng eskwela ngunit parang wala roon ang aking katawang lupa dahil sa maraming gumugulo sa isip lalo pa nang ipinaalala ang tungkol sa nais ng amang makilala ang binata.

Mabagal akong naglalakad sa hallway sapagkat walang ganang kaharapin ang tambak na gawain sa loob ng room ngunit walang pagpipilian kundi bigyang daan ang buong araw na pagkabagot. Pagpasok sa naturang classroom ay dumiretso upo sa'king silya saka nakita ang kaibigang panay kapa sa kanyang dibdib. Hindi yata napansing naroroon ako hanggang sa lumingon si Nana sa upuan at bumungad ang nakabusangot na reaksyon nito.

"Best nandiyan ka na pala," ngumuso ang kaibigan.

"What's wrong with you its too early to have that kind of face," I frowned.

"Best, can I see your boobs?" she tactlessly said.

"What the heck are you saying?" anas ko saka tinakpan ang bibig ni Nana dahil sa eskandalosang pagtatanong ng dalaga.

"Uhm, uhm" pinilit ni Jana'ng tanggalin ang kamay.

"Anong nakain mo bakit gusto mong tingnan boobs ko ha?" bulong sa babae hanggang sa tuluyang maalis ang palad sa bibig nito.

"I just want to see if we're fair square I..mean round," nakasimangot na saad.

"What?" nanlaki ang mata.

"Best, what can you say about my boobs? Is it perfectly round or not?"

"Gosh! Nana dito talaga natin 'yan pag-uusapan?"

"I wanna hear your opinion kasi...like duh?" irap nito.

"We're just the same. Kumakapit lamang sa foam at pag-asang lalaki pa kaya 'wag kang mamoblemang maliit lamang 'yang sa'yo." namumulang saad sa babae.

"I can't believe this! How cruel and unfair the world Sammy. Bakit kasi hindi tayo nabiyayaan ng malaking boobs? Yung tipong pwedeng ipanghampas sa mga pisngi ng lalaki o kaya pwedeng panghati ng pakwan..." pagmamaktol ni Jana kaya napapailing na lamang ako sa pinagsasabi ng kaibigan.

Nasa gano'ng tagpo ng pumasok sa loob si Mr. Tumbong kung kaya napilitan ang dalagang bumalik sa kinauupuan ngunit hindi nawala ang pagsimangot nito. Ilang oras ang itinagal bago mag-uwian ngunit naunang umalis ang kaibigan ngunit dahil nasanay ang drayber na ala-sais umuuwi ay gano'ng oras din tumutungo si Manong Toby sa dating tambayan ko. I don't call him at this early time 'coz I'm not really comfortable to stay on the mansion.

Nakatungong naglalakad sa paved avenues hanggang sa may humintong sasakyan sa gilid subalit hindi pinansin ng mayroong humawak sa braso ko. I immediately look up to it and felt an awe of disbelief.

"L-lyndon..."

"I'm waiting for you at the cafe'. Saan ka pupunta?" seryosong litanya ng binata.

"I'm just t-touring around and waiting for my driver."

"Hindi ba sinabi ko sa'yong tuturuan kita?" anito saka namulsa.

"I told you that I already cancelled our session so you don't have to oblige yourself Lyndon," matapang na saad sa binata.

Malalim na bumuntong-hininga ang lalaki ngunit hindi nito binitiwan ang aking braso hanggang sa unti-unting naramdamang lumuwag ang pagkakahawak ni Lyndon.

"We've already talk about this Samantha, please don't ruin our friendship bubbly girl," pakiusap ng lalaki kaya natahimik sa sinabi nito subalit imbis matinag ay tumalikod at akmang babalik sa eskwela para doon na lamang maghintay.