My Secret Credibility

Chapter 18

Bumalik ako sa teritoryo ni Vina at nakita kong madaming bantay at bawat kailangan kong puntahan o lusutan ay may bantay kahit saan. Kaya ko namang maglaho ngunit pag-ginawa ko iyon malalaman din nila, eh walang Clage na tutulong sa akin.

Nandito ako sa likod ng malaking puno nakatago habang pinagmamasdan o pinag-iisipan kung papaano ako lulusot sa camp na iyon dahil batid kong nandoon si Vina. I guess I have no choice to use my ability again but, invisible ability will do. Para akong nawala sa malaking puno pero ang totoo ay naging invisible lamang ako dahil sa ability na ito. I started to walk at Vina's camp slowly and comfortably, I don't dare to worry about because they won't see me for sure but still, I admit that there is a 15% chance to make myself worry because I'm alone and Clage isn't not here. In fact I shouldn't not worry because Clage is safe and he is not here to help me, that's relief for me.

Until I've arrived to Vina's camp, I slowly entered to the camp and I saw her doing something.

"Tignan lang natin kung may tutulong pa sa iyo, Zara. I can't wait to deliver this poison drink to Clage. For sure he will drink this." Sabay tawa niya mag-isa. "They call this Death drink but too bad I preffer to call this a Poison drink. Well, What's the difference? They both are dangerous." Sabay sara niya ng inumin sa maliit na bote.

Hindi ako makapagpigil kaya sumara yung kamay ko sa galit habang hawak-hawak ang blade na pinangsaksak ko sakaniya kanina. Magkakilala pala sila ni Clage? So, Tinago nanaman niya sa akin. Bale lahat ng mga nalalaman ko kay Clage puro niya tinatago sa akin, ganun ba? Fine. I don't care.

A few minutes ay nakita ko ang kanyang sugat na ginagamot niya. Ano, Vina? Masakit? Gusto mo dagdagan pa natin? Sa mukha mo naman para mawala na yang nakakairita mong mukha sa harapan ko. Dahan-dahan kong kinuha yung poison drink na ginawa niya, napag-desisyunan kong sakaniya ipainom ito, after 2 minutes ay mawawala na itong invisible mula sa akin so, I have to prepared the poison drink and my blade. Ang target ko ay saksakin ulit ang kaniyang sugat sa kaligiran ng kanyang tiyan so mapapanganga o mapapaungol siya sa sakit na ito at tsaka I have a chance na itapon iyon sa kaniyang bibig.

Okay 45 seconds left at mawawala na ang invisible mo, Zara. You have to success to your plans. I've already trying my best to fail Vina's decisions, plans, and to make her suffer first at pagkatapos noon ay kung maaari ay pwede ka na ding mamatay, e diba?

She laid to on her bed by herself and sigh. Now I didn't expect this. Mas mapapadali ako dito dahil siya ay nakahiga lamang.

3, 2, 1 Now!

...

Agad kong sinaksak ang kaligiran ng tiyan ni Vina at biglang bumukas ang kaniyang mga mata sa ginawa ko. How does it feel? Ngayon ay nakanganga na siya. Agad ko binuksan ang inumin at nilagay sa bibig siya, bale sinakop ko iyon sa bibig. Kunti-kunti kong naririnig ang mga bantay ni Vina. I decided to teleport kasama si Vina. Kahit saan kami magpunta basta walang taong makaka-tutol sa laban namin. Ngayon isa laban sa isa at bampira laban sa bampira.

"What the fucking hell, Zara?! Sa pangalawa ba namang pagkakataon gumawa ka pa talaga ng paraan para lang gawin lang iyon, ha?!" Sigaw niya habang siya ay mahinang tumatayo sa aking harap.

"Anong pakiramdam, Vina? Masarap? Gusto mo sa mukha naman? Pero Vina pagbibigyan kita dahil total hindi ka pa namamatay at syempre hindi pa huli ang lahat para baguhin yang sarili at ugali mo. Baka mas mapatawad pa kita."

"That would never happen, ugly bitch!" Sigaw niya na parang baliw mula sa tono.

May kinuha ako mula sa aking bulsa at salamin iyon.

"Feel free to look at the mirror. You only just call yourself an ugly bitch. No matter what you do, I'll be your worst suffer nightmare, like what I'm doing right now."

"I just changed my mind na wala ng pag-asa para mapatawad ka. I've already tried my best but don't expect na kasalanan ko kasi after all binigyan kita ng chance para sa sarili mo na magsisi." Pagkatapos kong sabihin iyon ay napansin ko ang hawak kong inumin na hindi pa naubos kaya naman unti-unti akong lumapit kay Vina para isubo sa kaniya ang natitirang inuming lason. Yan bagay sayo yan!

"Mamatay ka na! Mamatay ka na!! Just diee already bitch--"

Habang pilit kong sinusubuan si Vina ng lason ay may dumamplot sa aking braso. No. Not now! Ito na ang pinakamagandang pagkakataon.

"Bitiwan mo ko!" Sigaw ko't hindi ko siya nilingon dahil alam ko namang isa sa mga bantay ni Vina iyon.

"Bitiwan mo ako! Ano ba?!" Sigaw ko't habang siya ay nagpupumilit parin kakahila sa braso ko.

"Zara Francy Reyes. Enough! Let's go now!" Tonong hindi ko inakalang nandidito siya ngayon kaya napahinto ako ng sadya at nilingon siya sa aking likod. Nawala sa isip ko ang ginawa ko kay Vina ngayon at sadyang nabitiwan ko ang hawak kong lason na kaunti na lamang. I couldn't believe it. Ngayon lang siya magpapakita? You're too late, Clage!

Bago pa ako magsalita ay hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko't niyakap ako tsaka kami naglaho't iniwan si Vina na nanghihina sa sahig. I can't stop thinking about her whole this time. Leaving her alone cannot erased from my mind because someone might help her there.

"What are you thinking about? Are you okay?" Curious niyang tanong.

"No, not at all! Bakit mo hinayaang iwan si Vina roon? Paano kung may tumulong sa kaniya? Ito na nga sana yung magandang pagkakataon para mawala na siya sa buhay ko pero bigla kang dumating tapos hindi ko inakalang sinaway mo pa ako sa ginawa ko." Masungit kong sinabi habang hindi siya tinignan.

"Then. Congrats, You did it very well without me." Buntong hininga niya. "Yung una nating pagkikita sa iyong bahay ay alam ko na agad na palaban ka at mula sa iyong pagtingin't pananalita mo palang at sa harap pa ng daddy mo iyon, isa kang spoiled, masungit, but I know it all because you're too obvious, hindi malabong hindi ko makikita yun kasi hindi ako bulag sa pagkatao mo. My whole time, my whole life and my whole attentions is all yours. I can't help but I'm more curious and more interest about you. " Dahan-dahan niyang sinabi habang siya ay nasa tabi ko.

Does he really like me? Kung meron nga talaga ay maaaring mabigyan ko siya ng chance pero hindi dito. Sa pasyalang tinutukoy niya, ang magandang lugar na ginugusto kong puntahan hanggang sa makabalik narin kami sa mundo.

"I'm not sure about this, Clage. I've been thinking na may gusto ka sa akin pero hindi ako assuming, okay? You're just way too obvious, about your attitude and feelings towards to m--"

"Zara. You're right." Sabay pikit niya ng mata. "I like you." Sabay bukas ng mata pagkatapos niyang sabihin. Are you always being too straightforward?

"I-I --" Shit. Anong sasabihin ko?

"It's okay. Wag mo ng sagutin. I'm willing to wait like others can do. I know this is crazy but, yeah I've totally broke my promises that I've said na lalayuan na kita at hindi na guguluhin after ng laban. But right now I realized that... it was just a mistake at binabawi ko na iyon. From now on I will court you. Kung hindi ka pumayag I wil still court you again, and again forever, no matter what happens." Sabay hawak niya sa kamay ko at dahil sa ginawa niya ay I feel like I'm dreaming but it's not. Malakas ang tibok ng puso ko parang nagsitayuan din ang mga balahibo ko sa sinabi niya. No. I should say something before it turns to awkward.

"Y-yeah? So, I guess I'm thinking I can give you a chance but not now, Clage. Madaming araw, like what you said, you're willing to wait. Please, bear with me."

"Anything for you, Ms. Vampire. I'm willing to wait, gaano pa katagal." Tumayo siya at naglahad ng kamay para sa akin upang tumayo sa punong sandalan. Tss, He thought I'm physically not okay after what happened but, I'm still strong like others can do pero tinanggap ko parin iyon.

Okay, Fine. I admit that I'm happy. I decided to open my heart for him after all he's also a vampire so, I don't have to worry about our selves. But, In fact this is my first time opening my heart to the man who always there for me. I thought no one's going to love me except my friends but, there is one man, the most shocking is he's also a vanpire like me. No one can be like us. I've been thinking that this is our fate and we have our own story like other humans can do. So, it means there is a posibility that we can both have a happy ending like others can do.

-