Adam

Hani Öpünce Geçer Derler Ya

O an kafedeki bütün spotlar yandı.Allah’ım! İşte bu.Bütün o anı bozup şunu söyledim.

-Sizin oyununuz yüzünden elim kesildi.

Gerçekten çok kesilmişti ve canım yanıyordu.Ama nedense o an bir şey hissetmedim.Bütün harikalığı bozmam üzerine yüzü biraz düştüyse de hemen elime baktı.

-Bakayım?

Elime dokunabilmek için izin istedi. Ovv sanırım bu çocuk hakkında yanıldım. Heey! N’oluyoruz Ada? İşte.Erkeklerden bu kadar uzak olursan böyle olur aptal.Sakin ol.

Elimi elinin içine aldı.Yine.Avucumun içinde kesilen yere baktı.Film sahnesi gibi bana yaklaşırken bayağı kanamış, fark etmedim bile.

-Çok kanamış.Basit bir şey gibi durmuyor. dedi.

Sanki beni etkilemek için abartıyor gibiydi.

-Belki bu iyi gelir. dedi ve kanayan yeri öptü.

Elimi hemen çektim.Ne yapıyordu bu?Saçmalamaya ve haddini aşmaya başlamıştı.Arkadaş olalım dedik de bu kadarına izin vermeyecektim heralde.

-N’aptığını zannediyorsun sen? Dedim ve güldüm ister istemez.Başını kaldırdı çünkü.Dudakları kan olmuş.Çok sevimli duruyordu.Ne olduğunu da anlamadı.

-Dudakların… dedim.

-Ne olmuş dudaklarıma? dedi pis pis sırıtarak.

-Kanayan yeri öpünce kanlandı gerizekalı. dedim. Kızıdm.Sanki dudaklarıyla ilgili bir şey diyecektim.Allah Ahlah… Ama gerizakalı da fazla oldu.Of. Niye öyle dedim ki ben? Hadi yiyorsa özür dile. Ne özrü be! Elimi öptü, özür falan dilemem.

-Ben… Kızdırmak içi yapmadım. Hani öpünce geçer derler ya. O yüzden.

Kahretsin! Bunu söylerken o kadar mahçup o kadar tatlı görünüyordu ki.Yeşil gözleri gözlerimi içine çekiyordu.Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmak üzere gibiydim.Ama yine de kızgındım.Değildim ama öyle olmalıydım.Bu çocuğa kızabilmek, hem de bu kadar tatlı görünüyorken, yetenek istiyordu.Yapamadım.Ve saçmaladım.

-Dudağım kesilse ne yapacaktın acaba?

Ne diyordum ben??Bir insan işte ancak bu kadar saçmalayabilirdi?Sınırları zorluyordum.

-Öpsem geçsin ister miydin?

Ne?!Nasıl.İstemezdim tabi ki.Dün aslında bugün tanıştığım çocuğun dudaklarımdan öpmesini niye itsiyim?İstemezdim tabi ki.İstemezdim değil mi?Ooooof.

Garson yanımıza gelmiş.Bir elinde ıslak mendil paketi, diğer elinde yara bandı.

-Abi bunlar gerekir diye düşündüm.

Canım benim ya.Kan kaybından ölmezdim belki ama yine de büyük bir sorunun ağırlığından kurtardın.

-Sağol. dedi Araz ve çocuğun elindekileri aldı.

-Ver bakalım elini yaramaz kız. dedi. Sanki az önceki Araz gitmiş daha arkadaşça ya da daha yumuşak biri gelmişti.Ya da soruyu cevaplayamayacağımı anladı ve iyiliğim için… Gerçi neyini cevaplamayacaktım, istemezdim tabi ki.Garson gelmese söylerdim de garson geldi işte.

Islak mendil çıkardı paketten bir tane, elimi aldı, yavaş yavaaş sildi kanayan yeri.Napıyordu bu çocuk Allah aşkına?Yaptıkları o kadar güzel şeylerdi ki.Nasıl etkilenmeyeyim.Zorluyordum ama oluyor muydu bilmiyorum.Göz ucuyla bizim masaya baktım.Asya’yla Umut koyu muhabbet yalın’la Duru da telefonlarıyla ilgileniyordu.Bize bakmıyorlardı yani.Oh! İçim rahatladı. Araz elimi iyice sildi.Hiç kan kalmadı.