Dedemin bana bakıp durması beni daha çok heyecanlandırıyor, anlatmakta zorlanıyordum.
Bu sefer Dedem suskunluğunu bozmuş, "kızım bu kim? " diyerek sesini yükseltilmişti.
Onu sesiyle yerimden irkilerek Zıplamıştım.
Anlatmaya karışık başlasam da sanırım ne anlatmak istediğimi anlamıştı, anlattıkça ağzı açık kalmış, bir o kadar da kızgın bakıyordu.
Sana mı kaldı? dercesine baktı ama hiç konuşmamı kesmeden devam ediyordum.
Ben anlattıkça dedemin yüzündeki kızgınlık gitmiş yerini Üzüntüyü bırakmıştı. dedemin merhamet dolu biriydi, zaten anlattıkça da gözlerinden yaşların dökülmüştü.
" kızım iyi hoş da şimdi bu çocuk ne olacak?
annesi babası bunu aramayacak mı? "
birden yükseldim. " babası babalık yapmış olsaydı şuan kızı burada olmazdı zaten." Sesimi biraz daha yükseltilmiştim ve Durmadan konuşmaya devam ettim. " Belki de her gün annesini o küçük kızın yanında dövüyor ve bu kız ona hergün maruz kalıyor. yarın ilk işim onu evine götürmek ve ailesi ile konuşmak olcak." Dedem " karışma kızım, biz bir şey yapamayız, sana zarar verirler." " o adam insan olsaydı eşine hayat arkadaşına el kaldırmaz. Neyse, dede kıza yemek yediriyim yatıracam."
Dedem küçük gülümsemelerle yüzüme baktı. Şaşkınlıkla " ne oldu dede?" " sen çok merhametli güzel birisin ve sen çok güzel bir anne de olcakasın."
Ellimi dedemin buruşmuş ellerinde buluşturdum. " Bu hayatta sen tek varsın, hayattım tek erkeği kalacaksın." Bunu derken karşılıklı gülüşmeye başladık. " deli kız, git yemek ver küçük kıza." " Tamam hayattımın tek erkeği." Güle güle odama doğru gittim. Kapıyı yavaşca açtığım da gördüğüm manzara beni hüzünlendirmişti. Yerde uyuya kalmıştı. "Ah! Küçüğüm nasılda yorgunsun." Uyandırmamak için parmak uçlarımda yürüyor ses çıkarmamaya dikkat ediyordum. Eğilip kucakladıktan Sonra, yatağıma bıraktım. Şaclarından öpüp üstünü örtüm. Yarım kalmış kapıyı tam örtüp yanına uzandım. " açsın belki de ama kıyamıyorum seni uyandırmaya. Seni nasıl üzüyorla." Uyumuş kıza anlatıp anlatıp göz yaşı döküyordum.
Söyleyip söyleyip durmala uyu kalmış, sabah güneşin ilk ışıklarından uyanı verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADIN (YAZIYOR )
KurzgeschichtenBizimkisi,masum hayallerdi. Hayallerimizin olmaması, büyüklüğü ve imkansız olmasından değil: Oluru olan her şeyi imkansızlaştırdılar çünkü biz KADINDIK. Bir düş kırıklığı benimkisi ya olmayacakları istiyorum ben yada olması mümkün iken olmamsına bi...
