KADIN (YAZIYOR )

2. Bölüm

Ömrümün en mahsum yaşındaydım mutluluğu pencerenin diğer tarafında izlemekle kalıyordum .

gözyaşım okyanus olsa kururdu .
Ne kimse göz yaşımı gördü, ne kimse beni duydu içim ateş olmuş yanıyor.

Küçük bir kızım ben oynamak istiyordum tıpkı yaşıtlarım gibi ama ben tecavüze uğradım o gün bedenim susuz kaldı, kurudum ondört yaşındaydım ama ruhum gün geçtikçe yaş aldı tecavüz neydi? istismar neydi?  bilmiyordum.

çünkü ben saklambaç oynamayı , seksek oynamayı biliyordum yaşım aklım onu biliyordu. Ama ben dinin vicdanın bile kabul etmeyecek şeylere sürüklendim ve beni korumak yerine bunu her an öğreten yüzüme vuran beni yerle bir eden ailem ve çevrem.
bilmiyordum anlamıyordum.

ben çocuktum ben oyun oynadıktan sonra karnı acıkıp eve gidip karnını doyurup dışarıya koşarak oynamaya giden kız çocuğuydum .

Ama anlamadılar herkes benim suçumuş gibi baktı iğrenerek baktı hayata mahsum yüzümü astım, boynumu eğdim ve ne mi oldu? istemediğim daha ne olduğunu bilmediğim tecavüz edildiğim için bunun bedelini küçük yaşta evlendirmekte buluyorlardı .

Beni 40 yaş büyük biriyle evlendiriyorlardi. Peki evlilik neydi nasıl bir şeydi üzüntülerimi bitiren bir şey miydi? oyun gibi mutlu ediyor muydu? bu soru o adamla evlenip gittikten sonra cevabını bulmuştu .

Bunun bedelini ben ödedim ve en ağır şekilde ne için peki bedenimi sevki için kullanıldığı biri için ,
benim bedenim o şerefsiz insanlar sevkleri için harcanan bir mal mıydı ?sokakta her an aynı şeyi yaşayacakmışım gibi hissetmek, insanlara güvenin kalmaması her an herkesin sana zarar verdiğini düşünmek ve sürekli arkaya bakıp durmak arkamda biri varmı düşüncesi ile korkmak hayatım altüst oldu. Pardon ortada bir hayat kalmamıştı dimi

peki bir şey sormak istiyorum kim duydu? kim bildi? namus namus namus diyenler toplandı ve çözümü anlamını bile bilmediğim o şeye zorlandım evliliğe evet evlendim onbeş yaşımda anne oldum bir kızım oldu kızımla büyüdüm kocam öldü kızım ve ben kaldık şimdi .

Ben kızım için korkuyorum aynı şeyi ya kızım yaşarsa diye ,ben onu çok sıkacam çok bunaltıcam çünkü o dışarıya çıkamaz insanlar ona zarar verir bunu siz yaşattınız ve bu korku hiç bitmeyecek o kafamdan hiç silinmeyecek. Kendimi de kızımı da mutsuz edicem. Hiç mutlu olmayacak çünkü o bende hep travma olarak kalacak.

O gün her şey bitti .
Duygum, aklım, çocukluğum, eğitimim, geleceğim ve daha görmediğim bir çok şey...

Unutmayın dünyada bilmediğimiz görmediğimiz susturulduğu üstü kapatıldığı binlerce bu tür olaylar oluyor.

Binlerce insan binlerce kadın binlerce çocuk tecavüze uğruyor ve bunun sonucu bunun çözümü en ağır en kötü en yanlış şekilde veriliyor. İnsanlığa sahip çıkalım.Yapılan her yanlış binlerce insanın hayatını bitiriyor.

"Doğrunun olduğu yerde yanlışı seçmek büyük cehaletir". mefkin ne olursa olsun kim olursan ol doğruluğun adaletin yanında olmak her yerde güzeldir.
Bırakın insanları yargılamayı önce dinleyin, çünkü herkes derdini söyleyemiyor.
Siz evet siz çok konuştunuz birazda dinleyin.

Unutmayın! insanlığa sahip çıkın nesli Tükeniyor.

Sen insanoğlu bize yapılmamış her şeye boşver deyip geçen varlık
Sanada geçmiş olsun insanlığı kaybetin