Nasıl da güzel gülümsüyordu Bahar.
Her şeyden habersiz nereye gideceğini bilmeden elimden tutuvermişti. Belki o ev ona acı veriyor ve uzaklaşmak istediği içindir gideceği yeri sorgulamadan elimden tutuşu.
İçim huzursuz olsa da onu kendini daha iyi hissetmesi için sohpet ederek yürüyorduk. Bahar'a yumuşak bir gülümsemeyle döndüm;
"Kaç Yaşındasın küçüğüm."
Küçük diliyle birkaç kez kekeleyerek, "ben altı yaşındayım abla,"
Diyerek cevap verdi.
cevabından hemen sonra tekrar " abla " diyerek elimden çekiştirdi.
" buyur küçüğüm" diyerek karşılık vermemle, bana ağlamaklı ses tonuyla " annem de gelecek dimi abla, " bunları derken dolu gözlerle gözlerimin içine baka kaldı.
Aklım daha annesin de kalmışken onu korkutmamak için yumuşak cümlelerle " tabii gelecek ama bugün benle yatacaksın olur mu? "
Tamam edasıyla kafasını salladı.
Karanlık sokakları bitirmiştik.
Bizim evin bahçesinin kapısına gelmiş, biraz orda duraklamıştım.
Kötü gözükmek istemiyordum.
Derin bir nefeste sonra, bir elimde küçük kız, bir elimle de bahçe kapısını iteledim. Birazda dedemin tepkisini merak ediyor, bir o kadar da korkuyordum. Neye kızacağı beli olmayan bir adamdı, O yüzden birazda korkarak ilerliyordum. Kapıya doğru gidip iki tiklatmamla dedem kapıda beklercesine hızla açıverdi. Yüzümü görmesiyle, "Niye geç kaldın." Dedi.
Küçük kızı görünce istem dışı şaşkınlıkla yüksek ses tonu gitmiş yerini sakin bir ses tonu bırakmıştı. "Bu kim? " tatlı bir yüz ifademle, " bizi içeri alda öyle konuşalım." Dedem şaşkınlığılıyla birlikte kapıyı tam açarak bizi içeri aldı. Bizi Almasıyla birlikte yavaşça kapıyı kapatıp bastonuyla birlikte hızlı adımlarla arkadan geldi.
Küçük kızın Bahar'ın elleri halen ellerimdeydi tuhaf bakışla etrafı süzüyordu.
Eski, hatta dedemin gençlik zamanın da kalmış kahve yıpranmış koltuğa Bahar'ı oturtuktan sonra ben de yanına oturdum. Dedem bir taraftan kızı korkutmamak için kendini tutup bağırmasken bir tarafta bu kim bakışı da üstümdeydi. Kızın gözleri masanın üstünde ki tahtadan yapılmış eski oyuncak beşikteydi.
küçük beşiği işaret ederek, onu mu istiyorsun" Evet edasıyla kafasını salladı. "Tamam, sen benle gel
Burda oyna geliyorum." Diyerek onu odama bıraktıktan sonra kapıyı yavaşca kapattım. Ardından nasıl açıklayacam heyecanı sarmıştı. mecburen dedemin meraklı bakışını bitirmek için tekrar yanına dönmüştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADIN (YAZIYOR )
ContoBizimkisi,masum hayallerdi. Hayallerimizin olmaması, büyüklüğü ve imkansız olmasından değil: Oluru olan her şeyi imkansızlaştırdılar çünkü biz KADINDIK. Bir düş kırıklığı benimkisi ya olmayacakları istiyorum ben yada olması mümkün iken olmamsına bi...
