Leyla abla ağzımdan çıkacakları bekliyordu. "abla neden bunca şeyi yaptın. bana oda hazırladın? mutlu olacağımı bilip Bahar'ı bile getirtin. Bana neden evini açtın? biz sadece hapisan de bir süreliğine arkadaşlığımız oldu. " Benim bir ailem yok yanlızım ve sen orda bana bu bir umut oldun çok iyi geldin. Kardeşim oldun. Ve sen kendini gördüğün gibi basit biri değilsin" biraz daha yaklaştı " sen mükemmel bir insansın bunu unutma."
Bu konuşma üzerine Bahar'ın kapıdan içeriye giriyordu gözlerimiz oraya gitti konuşmayi bitirip Bahar'a dönmüştük
Yanıma gelip yan sandalyeye oturdu.
" Bak Bahar'la uzun süredir yaşıyoruz ama sen daha yeni geldin seni çok sevdi kıskanıyorum ama " Bahar benim konuşmam izin vermemiş kendisi konuşmaya başlamıştı. Leyla abla ben seni de çok seviyorum ama Zeynep abla annem olsun. " Masada şaşkın ve durgun gözler buluştu. Boğazımda kelimeler düğüm düğüm oldu yutkunamadim üzerime bir ağırlık çöktü bunu gören Leyla abla su bardağını içmem için uzattı. Leyla abla benim gibi şaşkın Bahar'dan beklemediğimiz bir cümle gelmiş ve kısa çaplı bir şok yaşamıştık.
Leyla abla benim toparlamayacağımı anlayınca ben halederim mimikleri yaptıktan sonra Bahar'a o cümleyi kurmuştu " Bahar biz senin anneniz ablaniz biz artık bir aileyiz. Birinin annelik görevini üstlenmek zorunda değil aile her şey demek zaten o yüzden biz aile olmayı becerirsek Yeter.
Bahar ikna olmuş gibi duruyordu hafif gülümseme beliren yüzüyle ayrıldı sofradan televizyon önüne kuruldu.
Bugün epey yorgun ve tuhaf hissediyorum kendimi diye noktaladim sohbetimizi odama doğru gidip sadece uyumak istiyordum çünkü yarın beni epey yoracak bir gün bekliyordu . Yaptığıma uzandığım gibi uyku bedenime işlemişti derin bir esnemeyle birlikte gözlerimi sabaha açmak için akşamın zifiri karanlığına kapattım . Uzun bir gecenin kısa bir göz açma arası kadar kısa hissettiğim bir gece daha uykuya doymadan kalkmıştim bir an gözlerim etrafı gezindi arkadaşlarımı aradım galiba uzun süre onun etkisinde çıkmayacağım. Bugün dışarı çıkacam bazı yüzleşmem gereken şeyler var ve epey beni yoracak bir gün olacak.
Hızlıca açılan kapıyla gözlerim oraya kaydı. " Abla kahvaltı hazır." diyen Bahar
"Hapisten çıktıktan sonra ilk kahvaltıya çağıran kişi olarak kalbimde yer edindin En sevdiğim öğün diyebilirim." Bahar bu konuşmam üzerine gülümsemiştim. " Hadi sen git başla Leyla ablanla ben geliyorum tamam edesiyla başını salladıktan sonra yavaşça açılan kapıyı yavaşça kapatıp gittmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADIN (YAZIYOR )
Short StoryBizimkisi,masum hayallerdi. Hayallerimizin olmaması, büyüklüğü ve imkansız olmasından değil: Oluru olan her şeyi imkansızlaştırdılar çünkü biz KADINDIK. Bir düş kırıklığı benimkisi ya olmayacakları istiyorum ben yada olması mümkün iken olmamsına bi...
