Tek yer vardı tek huzurlu yer. Etrafımda toplananlar aralarında sıyrıldım ve küçük ama huzuru büyük o yere gittim . Namazım, Kurânım Tek huzur ,tek gerçek onlardır . Başladım niyet etmeye her seccadeye gidişim gözyaşı damlıyordu. Sanki dertlerim sıkıntılarım boşalıyor, huzur doluyor içim. Namaz bitmiş kendimi Allah'a şükrederek buldum dualar içinde buldum. Yöneldim Kurânımı da aldım ve okumaya başladım. Gözyaşlarım durana kadar okudum. Derin bir oh çekip kûranı kapatmıştım yerimden kalktım yerine bıraktım. Kan çanağina dönmüş gözlerle odanın kapısını kapatıp çıktım koğuşun içerisinde herkes beni beklermiş gibi gözleri bende kaldı. Acıyla gülümsedim. Yanıma koştu Leyla abla " iyi misin güzelim?" "Evet " bu perişan halime evet dememi beklemiyordu. Herkesin Tuhaf bakışları üstümden kaldı. Leyla abla biraz daha yaklaştı bana. " iyisen peki niye böyle perişan yıkılmış gözüküyorsun?" "Bir haber duydum beni üzen bir haberi söyledi müdür ." Ağlamaya başladım. Kollarımdan tutup sandalyeye oturdular başımda toplanmış herkes koşturup su getiren başımda durup beni sakinleştiren bir yandan da yanıma oturan Leyla ablanın ne oldu
Deyişi var. Başımı kaldırdım göz yaşlarımı sildim. Ben ağlamayacam ama sizde söz verin bana hiçbir şey sormayın ne olduğunu sorgulamayacaksınız. Kalktım yüzümü yıkadım kendimi biraz da olsa toparlayarak içeriye yanlarına döndüm. Masaya oturdum "hadi bakmayın oturun. Ee bize çayı kim demiyecek? " herkes birden duruldu az önce böyle perişan kıza ne oldu? Nasıl mutsuzken mutlu olmayı becerdi. Aralarında konuşan iki kadına döndüm ve şunu dedim .
" Mutluluk içimizde. Eğer biz kötü düşünürsek bize her yer dört duvar. lakin iyi düşündükçe dört duvar bize cennetten bir bahçe "
Başını eğdi kadın"haklısın bizler hayatta umutsuzca bakıyoruz lakin hiçbir şey yoksa bile umut olmalı." Direnecektim Vazgeçmeyecektim. Hiçbir şey olmamış gibi herkes sohbete daldı. Gülenler ve anıları canlanıp ağlayanlar oldu. Ama hepimiz bir masada toplanmıştık derince süzdüm herkesi içimde oturup konuşanlar vardı. " kim ister özgürlüğünün alınmasını? kim ister böyle olmasını ? Kim ister dört duvar arsında yaşamayı? Gerçekte bizimkisi kader mahkumluğu mu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADIN (YAZIYOR )
Historia CortaBizimkisi,masum hayallerdi. Hayallerimizin olmaması, büyüklüğü ve imkansız olmasından değil: Oluru olan her şeyi imkansızlaştırdılar çünkü biz KADINDIK. Bir düş kırıklığı benimkisi ya olmayacakları istiyorum ben yada olması mümkün iken olmamsına bi...
