ÇİÇEK MAHALLESİ|✅

13.BÖLÜM

Mutli:Cem ASLAN

🥀

Aramızdaki sessizliğe son vericekken arkadan bir ses duyuldu.

"Ya where are you from tahsim diyorum, go go nargile üf üf diyorum koçum niye anlamıyosun?"

Arkamı dönüp baktığımda, Beste az önce peşinde koştuğu turistin yakalarını tutmuş konuşuyordu. Gözlerimi sonuna kadar açıp yanına gittim.

Ellerini tutup çekmeye çalıştım ama nafile, kene gibi yapışmıştı adamın yakasına.

"I don't care."

"Don mon yok. Sapık mısın lan yoksa?"

"Beste bıraksana adamın yakasını," diyerek adama bakıp gülümsedim ve dişlerimin arasından konuştum, "Napıyorsun manyak."

"Ya kanka bıraksana şurada iki kelime ingilizce öğrenmeye çalışıyorum şerefsiz ağzını açmıyor . Modacı olcağım ben. Bu ingilizce her boka yarıyor ve gerekiyor."

"Beste saçmalıyorsun."

Yanıma gelen Cem abiye bakıp olumsuz anlamda kafamı salladım.

"Sen çekil ben hallederim."

Elimi Besteden çekip bir kaç adım geriledim. Oda Bestenin ellerini tuttuğu gibi çekti. Güçlü adamdı tabi. Beste kaşlarını çatarak ona baktı.

"Ben anlamıyorum ki tüm sevdiklerim benim ingilizce öğrenmeme niye bu kadar karşı."

Adam Beste'den kurtulduğu an yanımızdan  koşarak ayrıldı . Öyle böyle koşmuyordu, bacaklarını poposuna vura vura koşuyordu.

"Ne alakası var kızım. Adamın yakasına yapışmış taksim amca gibi konuşuyordun. Kurs diye bir şey var ona gitsene."

"Ama onda işe yarıyordu. Sakızsız etki etmiyor mu acaba? Ayağıma kadar gelmiş elin ingilizi napsaydım yararlanmasa mıydım Cem abi?"

"Allahım sabır ver." diyerek kafasını kaldırıp kararmış gökyüzüne baktı. Tekrar kafasını indirdiğinde daha sakindi sanki, "Kızım ben ingilizce biliyorum, lanet olsun ki gel çalıştırıyım seni."

Beste yerinde zıplama ya başladı. Bu kızda her yeri tranbolin sanıyordu galiba .

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten."

"Yürü koçum be kim tutar seni. Heyt be enişte gibi enişte." son söylediği sözle tükürüğüm boğazımda kaldı. Ben öksürmeye başlayınca beste de kırdığı potu anlayıp telaşla etrafına baktı.

Sırtıma değen elle daha da öksürürken, bir kaç kez vurdu sırtıma. Ben biraz normale söndüğümde Beste hızla konuşmaya başladı.

"Lafın gelişi dedim Cem abi. Yoksa sen ve Eylül ne alaka. Aslında alaka da. Şey yani. Of konuştukça batıyorum, ben kaçtım." koşarak yanımızdan ayrıldı.

Kafamı nereye gömsem diye düşünürken çenemi tutup ona bakmamı sağladı.

"Enişte ha?"

Onu cevapsız bırakıp yüzüne bakmaya devam ettim. Çünkü biliyordum ki konuşsam her şeyi daha da berbat edicektim.

"Yine kızarmaya başladın."diyerek hiç düşünmiyceğim bir şey yaptı. Buz gibi ellerini yanan yanaklarıma koydu. Ellerini hafif yanağıma bastırdığında dudağım büzüşüp öne doğru çıktı.