ÇİÇEK MAHALLESİ|✅

14.BÖLÜM

"Anlamadığınız bir şey var mı çocuklar?"

Fısıldayarak, "Her şey."dedim.

Hoca hemen bana dönüp,"Bir şey mi dedin Eylülcüm?"

Bu kadın beni mi takip ediyor? Geçen bana proje vermişti, anca bitirdim bir daha almaya da niyetim yok.

"Yok hocam ne diyebilirim ki ben size?"

"Ben de öyle düşünmüştüm." diyerek yanımdan ayrıldı.

"Allahın armudu."

"Evet çocuklar bugünlük dersimiz bu kadar. Herkese iyi günler dilerim."

Hocanın çantasını masadan alıp çıkmasıyla derin bir 'oh' çektim. Tüm dersler iyi hoştu da bu karının dersi çekilmiyordu ya.

Besteyi kolundan tutup kaldırdım, "Ay kalk kalk daha fazla burada ki oksijeni solumak istemiyorum."

Birlikte sınıftan çıkarken koluma birinin çarpmasıyla hafif sendeledim. Bana çarpana baktığımda Uras olduğunu gördüm.

"Ne yaşıyor kızım bu. Cem abinin dayağı yetmemiş galiba."

"Gururuna yediremiyor Beste ne olacak ."

Onu boşverip kampüse indik. Masallardan birine oturduğumuzda telefonum çaldı. Çantamdan çıkarıp baktığımda türkiyeden değildi. Kaşlarım çatılırken aramayı cevaplayıp kulağıma koydum.

Bir süre ses gelmeyince kapatıcakken, "Hello."

"Hello."

"What are you doing kanka." duyduğum sesle çığlık attım. Etrafımızdaki insanlar bize bakınca onları takmayıp Besteye baktım.

"Gamze."

"Ne?"

"Kızım Gamze telefonda."

"Hoperlöre alsana ne bekliyorsun ."

Telefonu hoperlöre alıp masaya koydum.

"Kızlar sakin olun ya. Anlıyorum bana aşıksınız falan ama böyle tepkiler vermeyin."

"Sus kızım bacaklarını kırarım senin. Nerdesin sen ya aylardır arayıp sormuyorsun ."

"Nerede olabilirim Beste Amerika'da yım. Üniversite okuyorum bildiğin gibi bebeğim. O kadar doluydum ki annemleri bile arayamadım. Siz düşünün artık."

"Neyse olan oldu artık. Nasılsın? Nasıl gidiyor ?"

"Eylülüm ya nasıl gitsin hep koşturmaca moda defileleri falan. Her zamanki şeyler işte. Asıl sizde ne var ne yok?"

"Valla bizde defile falan yok ama yapmaya çalışıyoruz bir şeyler. Proje falan yapıyoruz."

"Oda güzel Beste. Eee enişte falan yok mu?"

"Ben sap doğdum sap gidicem ama Eylülde durumlar pek öyle değil."

"Beste!" diyerek koluna çimdik attım.

"Ne ya! Gamzenin de bilmeye hakkı var."

"Neyi bilmeye hakkım var ya. Didişmeyi bırakın da konuşun."

"Şey ya Gamze. Şimdi şöyle oldu..."

"Bu kız konuşamıycak Beste sen söyle."

"Uzatmaya ne hacet kanka kuşum Cem abi var ya Cem abi?"