ÇİÇEK MAHALLESİ|✅

4.BÖLÜM

Gününüz sizin gibi güzel geçsin 🖤

🥀

Buse ablayla bakışırken hâlâ ne yapacağımı düşünüyordum. Ayrı olarak da git gide daha çok ağrıyan elimi sıkıyordum.

Bizi yanlış anlamıştı ve anlayamadığım bir şekilde yüzünde hoşnut bir ifade ile ellerimize bakıyordu.

Ellerimiz? Tabi ya.

Hızla elimi Cem abinin elinden hemen çektim. Bu acıtmıştı ve dudaklarımdan kısık bir inilti dökülmüştü.

"Buse abla sen çok yanlış anladın bizi. Benim elime sıcak su dökülünce şey oldu. Cem abi de bana yardım etmeye çalışıyordu. Olay bundan ibaret yani. Bizi yanlış anla-"

Buse abla elini kaldırarak beni surturdu.

"Eylül sakin ol canım. Yanlış bir şey anlamadım. Aksine güzel bir şey anladım. "

Güzel bir şey derken?Allahım sana geliyorum.

Kafamı çevirip Cem abiye baktım.

"Sende bir şey söylesene!"

"Şimdi buna ne denir ki Eylül. Bilemedim ."

Gözlerim şokla açılırken aynı anda ağzım da açık kaldı.

Buse ablaya döndüm. Hâlâ sırıtarak bize bakıyordu.

"Buse abla olayı az önce izah ettim. Umarım bizi yanlış anlamamışsındır. Zaten yardım etmek amaçlı öyle bir görüntü oluştu."

İkisindende bir cevap gelmeyince yüzlerine baktım bunlar bozulmuş muydu?

Benim acilen buradan topuklamam gerekiyordu. Annem imdadıma yetişerek kapıda göründü.

"Kızım az önce niye çığlık attın? Buseyi gönderdim ama o da gelmeyince merak ettim. " diyerek anca unuttuğum elimin ağrısını bana hatırlattı sevgili annem.

"Elime sıcak su döküldü."

Annem hemen yanıma gelip, dikkatli bir şekilde elimi tuttu.

"Nasıl becerdin Eylül bunu! Elin mahvolmuş."

"Abartılacak bir şe-" derken elime baktım ama cidden abartılacak bir şey varmış. Elimin yüzeyi anında nasıl becerdiyse kıpkırmızı olmuştu ve hafif şişmişti muhtemelen yarına kalmadan su toplayacaktı. Artık nasıl bir stresin içine düştüysem fark edememişim halini.

Buse abla ve Cem abi kenarda fısıldaşmayı bırakıp annemin söylediği şeyle yanıma geldiler. Ne ara kenara gidip konuşmaya başlamıştı bunlar.

Annem en sonunda beni kolumdan tutup salona götürdü. Salona girince tüm gözler bana döndü. Beste sandalyede oturmuş telefonuyla oynuyordu. Bu kız yürek yemişti galiba.

Annem beni hemen yanına oturttu koltuğa.

Münnever teyze anında konuştu,"Vah yavrum noldu eline?"

"Sıcak su dökülmüş Münnever teyze." dedi annem.

Hanımlar bana çözüm ararken. Melek teyze yanıma geldi ve elimi kavradı.

"Kuzum benim çok yanmış bu. İzi kalır şimdi. Ben sana yumurtayla bir krem hazırlarım onu sürersin bezde üzerine koydun mu hiç bir şeyciğin kalmaz. Yarın gel, hazır olur. Başak kızıma söyle hastaneden biz bez getirsin. Yarına kadar anca su toplar. Suyu patlatıp kremi süreriz bir şeyciğin kalmaz. "