XXIX. TRUTH

222 22 9
                                        

Mahigit kalahating gabi na kami nakarating ng mansyon. Everyone is awake and they are all worried about me.

Agad akong sinalubong ng yakap ni Nanay Ebang. I hug her back. "May masakit ba sa'yo? Umakyat na tayo sa kwarto mo at maya-maya ay darating na ang family doctor namin. Wala sa bansa ang family doctor niyo so I called mine." Hinarap niya si Tatay sa huling pangungusap.



"Salamat, Mahal." Wika ni Tatay at ngumiti.



"She's my daughter, too." Nanay caressed my hair and smiled. I smiled back at her.

---

"I know why you're here, Alwyn."



Kanina pa kaming tatlo sa kwatro ko at wala man lang ni isa ang nagsasalita. Nanay was brave enough to break the silence.



Napaayos ng tayo si Tatay at tumikhim. Alam kong naghihintay siya ng sasabihin ko. Pero wala akong ganang magsalita. I needed a break but I won't tell them that. If Tatay knows I'm very much affected of what happened maghahalo talaga ang balat sa tinalupan.



Kanina habang pauwi kami, nagtalo pa kami dahil gusto niyang sisantihin ang mga guards ko. Of course I said no! They are among the few people I trust my life with, I can't afford to lose them.



We don't usually talk because they're not beside me but I call them at least twice a day to report. Kapag ginagabi ako dahil sa campaigns nitong mga nakaraang buwan, I always remind them to eat. Salitan sila ng team ni Titan para mabantayan pa rin kaming dalawa.



There was no evidence found inside the car but they were in the process of investigating the fingerprints na nasa loob lalo na iyong handle. Narinig ko lang kay Tatay habang may katawagan siya kanina. Hindi rin tatagal at malalaman din nila ang gumawa kahit hindi ako magsalita.



"Alwyn, masama sa bata ang pinipilit. Why don't you rest for now? Ako na muna ang magbabantay kay Vana."



"Kayo ko na po nay, pwede na kayong magpahinga na dalawa."




"Hindi ako nandito para—



His phone rang kaya hindi niya natuloy ang sasabihin. I watch his expression habang nakikinig siya sa sinasabi ng kausap niya.



"Okay, pupunta ako diyan ngayon din." He hang up bago niya kami tiningnan.



"Titan have something important to tell me. I need to go." Lumapit sa amin si tatay at pinatakan kami ng halik sa noo.


Anong sasabihin ni Titan sa kaniya?



"Its midnight, Tay. Hindi ba pwedeng bukas na yan? Your body needs to rest."



"It's urgent princess. I'll get going." I sighed.




I managed to convince Nanay Ebang na bumalik sa kwarto nila at matulog. Mamayang alas sais pa ng umaga darating iyong doktor. Ang aga nga, eh . 




I empty my thoughts para makatulog ako. I badly need to rest. I swear kahit pa bagot na bagot ako hindi na ako lalabas ng bahay.



Nagising ako dahil sa basang bagay sa may tiyan ko. May batang paslit pala na nakasubsob sa tiyan ko at umiiyak. Hinaplos ko ang buhok nito kaya mabilis itong nag-angat ng tingin.




Jisius' puffy eyes and reddish nose greeted me. Kumikibot pa ang labi niya at namumula rin ang noo marahil dahil sa matagal na pagkakasubsob sa damit ko.




Your Highness Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon