Ep2-Kara Gün

10.1K 521 189
                                    


O gece sinirli bir şekilde arabaya döndüm,abimi tek bekliyordum ama malesef abim ve vicdanıyla beraber üç kişi geri dönmüşlerdi,onu hesaba bile katamıyordum."Jeonguk yapma böyle herkes ikinci bir şansı hak eder,böyle davranırsan Omeganı çok üzersin.Neden onu da bir kez dinlemiyoruz? Bir oturup konuşalım hm?"Delirtiyordu beni. "Neyini dinleyeceğim ya tipinden belli değil mi zaten?" Abim hala ısrar ediyordu "Jeonguk saçmalama,tipiyle nasıl biri olduğunu yargılayamazsın!" Kapıyı açıp dışarı çıktım arabadan "Asla abi anladın mı asla!Onunla evleneceğime ölmeyi bekleyeceğim .Ölmek bu sürtükle evlenmekten daha iyidir!" dedim.Başım çatlıyordu sinirden bu olmamamlıydı yıllardır beklediğim eşim bu olmamalıydı. "Bak o senin eşin onun hakkında doğru konuş!Şuan mantıklı düşünemiyorsun,koskocaman Deltasın çocuk gibi davranıyorsun Jeonguk!" Onu ilk defa böyle sinirli görmüştüm "Onunla evlenmezsen ikinizde ölüceksiniz!Aklını başına topla!"  dedi.Çok sinirliydi .Onu sinirlendirense benim öleceğimden korkmasıydı. "Umrumda değil!" Dedim arabanın içindeki bedene  bakarken.Öyle masum görünüyordu ki inanamıyordum.Ama adam öyle emin konuşmuştu ki.Durduk yere bir insan bir insana neden iftira atardı.

"Umrumda değil demek? Senin umrunda olmayabilir ama benim,Babamın,Annemin umrunda anladın mı bu konuyu hiç açmayacaksın ve ben evlen diyorsam evleneceksin" diye gürledi. "Onunla evlenmek,zaten ölümle eşdeğer benim için" dedim gözlerim dolmuştu sinirden.Yüreğime bir taşın oturduğunu hissediyordum. "Ne olacağını bilemezsin yapma böyle herşey değişebilir belki bilmediğimiz şeyler vardır" dedi bu sefer sakindi.Bende sakinleşip arabaya bindim tekrar.O da arkamdan geldi.Derin bir nefes alıp "Abi ne değişebilir ki benden hiçbişey bekleme madem evlenmem şart sırf siz üzülmeyin diye evlenicem ama bana hayatı zindan ettiğini unutma" dedim bu sefer onun gözleri doldu "Yapma güzelim ne olur yapma.Bak! herşey düzelecek güven abine ben herşeyi iyiliğin için yapıyorum" dedi üzülmüştüm "Peki evlenicem tamam" dedim arka koltuktakine bakarak "Ama bana huzur yoksa ona da yok !" dedim öldürücü bakışlarımla,ürkmüştü daha doğrusu her bağırışımızda irkiliyordu,ama bu beni yumuşatmazdı dar edecektim ona dünyayı.

Abim arka koltuğa Taehyung'un yanına oturmuştu. "Bak Taehyung!Şuan belki de bana kızgınsındı.Size sormadan evlenmenize karar verdim" burnundan nefes verip devam etti.O sırada Taehyung'da onu dinliyordu. "Ama bunu ikinizin iyiliği için yapıyorum,beni anlıyorsun değil mi?" Taehyung onu dikkatle dinleyip "A-anlıyorum hyung" Abim tekrar konuştu "Peki sen istiyor musun bu evliliği hm?" Taehyung korkuyla bana bakıyordu. "Hyung,bir ruh eşim olduğunu yıllar önce öğrendim,ve hep gelip beni almasını bekledim" Bekledim diyordu birde.Kimi kandırıyordu "Onsuz çektiğim acıların tarifi yok.Onunla evlenmeyi elbette istiyorum.O beni istemese de ben onu istiyorum.Kendi canım önemini yıllar önce yitirdi.Ama onun yaşamasını istiyorum."

Birde yalan söylüyordu.Sanki beni çok düşünüyormuş gibi.Buna gülmesem olmazdı."Ulan sen benim hayallerimi yıktın.Bize-Ruh eşliliğimize ihanet ettin şimdi beni düşünüyormuşsun gibi konuşma.Gercekten komik görünüyorsun!"Dedim.Sesim arabayı inletiyordu. "Anlayışla karşıladığın için teşekkür ederim Taehyung,kalbinin ne kadar temiz olduğunu hissediyorum.Sana minnettarım.Bu arada şu öndeki velet canını ne zaman sıkarsa bana gelmen yeterli"
Taehyung abimin bu dediğine gülmüştü.Bana da komik gelmişti ancak tavrımı bozmayacaktım.Boğazımı temizleyip arabayı sürmeye devam ettim

Evdeki herkese yalan söylemiştik.Kimse Taehyung'un gerçek hayatını bilmeyecekti.Açıkçası çok iyi masum rolü yapıyordu çünkü herkesi inandırmıştı buna.Onu bulmamızın üzerinden 1 ay geçmişti ve bu gün düğün günümüzdü.Ailedeki herkes onu sevmeye başlamıştı bile.Tek yaptığı masumca etrafa bakmaktı.Annem ve babam şehir dışına çıkmıştı acilen ve Taehyung ile tanışma fırsatını fazla yakalayamışlardı.Yengem ve abim onu fazlasıyla sevmişti.

LOSİNG YOU-Seni KaybediyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin