LOSİNG YOU-Seni Kaybediyorum

Ep38-Dön ve Gözyaşlarımı Sil

Jeonguk'um iki aydır uyutuluyordu.Yırtılan damarı dikilmişti,kalbinin ritmi fazlasıyla yavaştı.Doktor kendiliğinden uyanmasını beklemeliyiz diyordu.Ancak Jeonguk'un uyanacağına dair en ufak bir belirti yoktu.Her sabah hiç şaşmadan altıda kalkan eşim,iki aydır kalkmıyordu.Bebeklerim için de endişeliydim.İyi olmadıklarını hissedebiliyordum.Üç aylık olmuşlardı,ancak hiç kıpırdamıyorlardı.Doktorun dediğine göre bendeki acıyı hissettikleri için kendilerince bir tepki veriyorlarmış.Babalarını hissedemedikleri için korunmasız hissediyorlarmış.

Onlara bunu yapmak istemiyordum.Ancak üzülmemek elde değildi.Her gün bir umut hastahaneye gelip akşama kadar oturuyor ve uyanmasını bekliyorduk.Jongsuk hyung,annem,Jimin hepimiz burdaydık.Şirketi Sehun ve Chanyeol yönetiyordu.Suho ise tamamen iyileşmiş ancak dinleniyordu.Lay iki aylık hamileydi o da eşinin dizinin dibindeydi.Herşeye rağmen hayat bir şekilde devam ediyordu.Ancak benim için aynı şey söylenemezdi.

Hem mecazi,hem de gerçek anlamda benim için hayat Jeonguk'tu.Ruh eşi olmasaydık bile onsuz yaşayamazdım ki.Ona tüm kalbim,hatta tüm hücrelerimle aşıktım.O benim herşeyimdi.Ailemdi.Jeonguk'un yaralandığı gün anlamıştım ki benim ondan başka kimsem yoktu.Beni gerçekten sevenin Jeonguk olduğunu,onsuz yapayalnız hissettiğimi,kim ilgilenirse ilgilensin onun ilgisine muhtaç olduğumu çok iyi anlamıştım.

Bu gün de her gün olduğu gibi yoğunbakım ünitesinin önünde umutla bekliyordum.

"Merhaba bay Jeon" Bu Jeonguk'un doktoruydu.Her gün bu hamile halimle gelip burda bekliyordum ve artık o arkadaş gibi yanıma oturup sohbet ediyordu. "Merhaba bay Kim nasılsınız?" Başını sallayıp "Ben iyiyim ama asıl sizi sormalı.Aşkınıza hayran kaldım doğrusu.Annesi kardeşi bile bazen aksatıyor.Ancak siz hiç şaşmadan her gün geliyorsunuz" Yorgun bir gülümsemeyle. "Ondan ayrı kaldığım her an acı çekiyorum.Hiç değilse buraya gelince onu biraz olsun görüyor ve yalnız olmadığımı hissediyorum.İnanıyorum o geri dönecek.O beni bırakamaz ki" dediğim an gözümden bir damla yaş düşmüştü.İstemisizce ondan bahsettiğim her an gözlerim doluyordu.Bütün hücrelerime kadar onundum.Üstelik doktora da dediğim gibi o beni bırakmazdı.Beni bıraksa bile bebeklerimiz için geri dönecekti.Gelmediğim her gün eksik hissedecektim,biliyorum.Bu yüzden her gün gelecektim.

Ben hasta olsam,o da her gün gelir ve beklerdi eminim.O da beni seviyor biliyordum artık.Jongsuk hyunga bunu bana iletmesini söylemişti.

Beni sevdiğini ilk duyuşumdu.Bu sözden sonra umudumu nasıl kesebilirdim.Hep umut dolu olmamış mıydım.Yine sabredecek ve kavuşacaktım.Dokuz ay Çin'de ondan ayrı nasıl yaşayıp umutla beklemişsem,yine bekleyecektim.Doktor iyi dileklerini dileyip yanımdan gitti.

Ardından Jimin geldi.O gün söyledikleri için çok pişmandı.O günden beri nerdeyse her gün özür diliyordu .Ona kırılamazdım ki.O benim kardeşimdi.Ona küs kalamazdım.Biliyordum beni ne kadar sevdiğini ve değer verdiğini.O gün o sözleri isteyerek söylememişti.Herkes kötü durumdaydı herkes patlayacak yer arıyordu.

Aslına bakarsanız hayatım boyunca kimseye karşı duygusal bir patlama yaşayamamıştım.Hep ben suçlandım.Kim neye sinirlendiyse hep acısı benden çıkartıldı.Alışıktım.Alıştırılmıştım.Benim kimsem yoktu ki.Çocukken yetimhanede dayak yediğimde babama şikayet edememiştim.Ya da dizim kanadığında annem sarmamıştı.Benim tek bir ailem oldu,o da Jeonguk'tu.Evim ise Jeonguk'un göğsüydü.

Şimdi ailem de evim de yoktu.Ölüm,kalım savaşı veriyordu.Ne halde olduğumu bilseydi,halâ böyle uyumaya devam edebilir miydi? Bir keresinde salata doğramaya çalıştığımda hafiften parmağımı kesmiştim.Verdiği tepkiyi gören ameliyat edildiğimi sanardı.Fazlasıyla telaşlı,köşe bucak elimi saracak bir şey arıyordu.Yarabantlarını bulduğunda küçücük kesiğe üç tane yapıştırmıştı.Üzerime bu kadar titreyen bir adamın şimdi orada öylece yatması ve haykırışlarımı duymaması ne tuhaftı.Onu hiçbirşey yıkamazken,dört kurşuna yenilmişti.On Alfaya bedel,heybetli bedeni,şildi dört kurşunla yere serilmişti.Kurşunlardan birisi kalbe en yakın olan damarı yırtmış,diğeri iki tanesi ise göğsünün altında,dördüncüsü de sağ böbreğini sıyırmıştı.Hissediyordum.Çok acı çekiyordu.