Ep23-Karanlık Sabah

6.4K 330 30
                                    


Gözlerini açtığında çok karanlıktı etraf ve buz gibiydi.Yalnızca küçük kırık bir cam vardı odada.Oda olduğundan bile emin değildi o kadar zifiri,tozlu ve kötü kokuyordu ki öksürmeden edemedi Omega.Ürküyor ve titriyordu burası neresiydi böyle.Ayaklanmaya çalıştı ancak ayak bileğindeki soğuk metali hissetti ve sesini duydu.Dokunmak istedi,dokunduğunda kendisinin zincirlendiğini anlamıştı.Kapıyı bulmak istiyordu lakin çok küçük bir ışık hüzmesi vardı,odayı aydınlatmaya yetmiyordu.Pencere,tahtalarla kapatılmıştı.

Pencereye doğru gitmek istedi lakin zincir daha pencereye yetişemeden geriliyordu.Daha sonra ayak sesleri duydu ve geri geri gidip duvara çarptı,duvardan ayrılmadan sırtını sürüyerek yere çöktü.Gelen kişinin bir elinde gaz lambası diğer elinde yemek tepsisi vardı.Taehyung bunu görünce gözlerini sıkı sıkı yumdu içinden ona zarar vermemesi için dua ediyordu.Yaklaştıkça tanıdı Alfayı.Hiçbirşeyini unutmamıştı bu adamın,ne kokusunu ne de yüzünü unutmamış unutamamıştı.
Taehyung'a iyice yaklaşıp diz çöktü "Omegam?" Eşinden başka kimsenin omegası değildi o.Başkasına yakışmıyordu bile bu kelime.Jeonguk söylemiş olsaydı mutluluğu içine sığmazdı.Ama bu kelime karşısındaki vicdanız alfanın ağzından çıktığında sağır olmak istemişti. "B-bana omegam deme.B-ben baştasına aidim" dedi.Ancak bunu söylerken bile gözyaşlarının akmasına mani olamamamıştı.

Taehyung dudaklarını ısırıyor ve akan gözyaşlarını tutmaya çalışıyordu. "Şşşhh!Neden ağlıyorsun miniğim?Yoksa sevinçten mi?"dedi gülümseyerek. Sevimli olmaya çalışıyordu fakat aksine korkutucuydu."Sen de özledin mi Alfanı benim özlediğim gibi hm?"
Geriye doğru kaydırıyordu kendini Omega ama daracıktı heryer ve gidecek yer kalmamıştı artık.Ellerini uzattı alfa,saçlarını okşamak istedi lakin Omega bu hareketinden ürkerek refleksle ittirdi alfanın ellerini.

Derin bir nefes aldı Alfa "Biliyorum benden nefret ediyorsun,haklısın korkuttum çünkü,kahretsin!" deyip kendi başına sertçe vurdu. "Aptal kafam!" Taehyung kaşlarını şaşkınlıkla kaşlarını çatmış onu izliyordu.Sonra sakinleşip önündeki tepsiyi Taehyung'a doğru uzattı ama nafileydi Omeganın kalbi hala korkuyla atıyordu.Bu sefer kendini iyice köşeye sıkıştırmış,dizlerini kendine çekmişti Omega.Bu adamdan ölesiye korkuyordu.Tekrar aynı şeyleri yaşatmasından,onu tekrar tekrar yaralamasından korkuyordu.Alfa pes eder gibi bir nefes verdi.Ondan bu denli korkmasına hak veriyordu ama şimdi bir şeyleri düzeltmek istiyordu.Onu değiştiğine inandırmak istiyordu. "Yalvarırım bana zarar verme." Alfa kaşlarını çatarak bakıyordu. Gerçekten de zarar vermek gibi bir niyeti yoktu ama Taehyung'un buna ihtimal vermesi imkansızdı."H-Hayır Taehyung sana zarar vermeyeceğim"

Taehyung halâ korkuyla bakıyordu.Ona baktıkça yaşadığı kötü olaylar gözünde canlanıyordu.
"N-nee istiyorsun Wonho?"dedi gözyaşlarının arasından Omega, "Seni geri istiyorum güzelim,birlikte olalım söz veriyorum eskiye dair herşeyi unutacaksın,unutturucam meleğim" Ellerini tekrar uzatmak istedi lakin yine rededildi Omega tarafından.Tuhaf bir şekilde Alfa çok sakindi.Bu Taehyung'u şaşırtmıştı ama anlam veremiyordu bu tavırlarına veya belki de sabırlı davranıp Taehyung'u kandırmaya çalışıyordu.

"Senin yüzünden hayatım karardı.Bebeğimi kaybettim her şeyimi kaybettim!!" Wonho Taehyung'un başına gelen birçok şeyden habersizdi. "B-benim yüzümden mi kaybettin?" Biraz düşünüp "Ne bebeği? Ben ne yaptım ki" Taehyung onun bu şaşkınlığına inanmıyordu. "Bana zorla sahip olduğunu ne çabuk unuttun?Ya da okuldan bu yüzden yaka paça atıldığımı?" Wonho gerçekten de habersiz görünüyordu ,ya da Taehyung'a numara yapıyordu.

"Sen-Yani bizim bir bebeğimiz mi olacaktı?" Gözünden akmaya hazırlanan bir damlaya şahit olmuştu Taehyung. "B-ben bilmiyordum.A-affet beni ne olur Taehyung" Taehyung başını eğip cevap vermemişti.Ona inanmak istemiyordu.Çünkü gerçekten de acımasız bir alfaydı.

LOSİNG YOU-Seni KaybediyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin