LOSİNG YOU-Seni Kaybediyorum

Ep39-Özledim(m)

Çok az smut arkadaşlar❗️

"Şunu da giy bakalım" Bıkkın bir nefes verdi. "Terledim Taehyung!" Havalar buz gibiydi ve beyefendi terledim diyordu.

Sonunda taburcu oluyorduk.Ama Jeonguk kabanını giymemek için direniyordu.Bu kadar inatçı olmak zorunda mıydı? Ama bende numara bitmezdi.Ellerimi önümde birleştirip,dudağımı büktüm.Tabiki hemen farketti ve yanıma adımladı "İyim meleğim.Yemin ederim iyi-" derin bir nefes aldı ve devam etti "Tamam.Tamam üzülme.Ver bakalım giyeyim"
Bana bir türlü kıyamıyor bir dediğimi iki etmiyordu.

Kalp krizi gaçirdiği kötü günden sonra,durumu iyiye gitmişti.Doktor iki hafta daha müşahede altında tutulması gerektiği için iki hafta daha yatırılmıştı.Şimdi tam olarak iyileşmişti.Ancak yara izleri duruyordu.O kötü günleri ne kadar unutmaya çalışsam da,unutamayacaktım.Unutturmayacaktı bu izler.Ama mutluydum.Kavuşmuştum biricik eşime.

Bana doğru yaklaşıp gözlerimi rahatsız eden birkaç tutamdan kurtardı. "Şu bakış varya?" Dudaklarım hala bükük,alttan bakıyordum ona "Şu bakış için dünyayı yakarım!" Ellerini belime sardı.Yavaş haraketlerle belimi okşuyordu.Boyundan dolayı biraz eğilip burnumun ucundan öptü. "Ölürüm senin için ölür-" Onu öperek susturmuştum.İstemiyordum devam etmesini.Ölümden bahsetmesini istemiyordum artık.Nefeslenmek için ayrıldım. "Jeonguk yalvarırım bitsin artık başımıza daha neler gelecek?Yalvarırım artık yeter!" Derin bir nefes aldı.Yüzümü avuçları arasına aldı "Biticek!Ama önce beni öldürmeye kalkışanları ortadan kaldırmam lazım" Tanrım! Neden bitmiyordu kötü günler? "Jeonguk yalvarırım bırak artık" Boynunu kütletip benden uzaklaştı. "Yanlarına mı bırakalım.Ben bıraksam bile abim bırakmaz.Abimi tanımıyorsun.Onu daha önce sinirliyken gördün mü ha?" Abisinin sinirli hallerine çok fazla şahit olmamıştım.Yine de görmek istemiyordum.

"Bana yapılanı asla sineye çekmez.Sinirlenince tam bir psikopata dönüşür." Elini karnımın üstüne koyup "Artık sen ve ben yokuz.Bebeklerimiz de var.İlk fırsatta onları hedef alacaklardır.-ki abimin,bebeklerimiz söz konusuysa neler yapabileceğini hayal bile edemiyorum" Doğru Jongsuk hyung,Jeonguk'a çok bağlıydı.Ne kadar naif ve sessiz dursa da,Jeonguk'un en ufak incinmesinde ayaklanıyordu.Jeonguk sussa bile-ki bu mümkün değil- o susmayacaktır.Hatta aramaya başlamışlardı.

"Öyleyse yalvarırım dikkatli olun eğer gerçekten bebeklerimiz ve ben senin için bu kadar değerliysek dikkatli ol ve sakın ölme" Sonlara doğru biraz sitemli çıkmıştı sesim.Koca göbeğimden dolayı ona sarılamıyordum.Ancak o,uzun kollarını boynuma dolayabilmişti. "Benim için her zaman ilk sıradaydın,hala öylesin.İnan bu güzel gözlerinden bir damla akmasına izin vermeyeceğim.Delta Sözü" deyip göz kırptı.Ne yapmaya çalışıyordu.Hormonlarımdan dolayı yeterince zorlanıyordum zaten,bir de gelip böyle hareketler yapınca kendimden geçiyordum.Ona yine alttan alttan bakmıştım. "Bakma şöyle!Demedim mi kaç defa?" Ama ne yapabilirdim? Upuzun olan oydu,alttan baktığım için suçlu ben oluyordum.Neyse ki Jongsuk abim ve Jimin bizi basıp,olabilecek bir kazanın önüne geçmişti.

Ancak eve geldiğimizde de kurtulamamıştım.Birbirimizi çok özlemiş ve kurdumuzun isteklerinin önüne geçemiyorduk.Ancak olası bir cinsel etkinlik bebeklerimizi olumsuz anlamda etkileyebilirdi.

Gelir gelmez yatak odamıza çekilmiştik.Banyo yapacağını söyleyip soyunmuştu.Bu hamile halimle karşımdaki manzara beni fazlasıyla zorluyordu.

"Bana...-" Geniş yatağımızı göstererek "Seni şuraya yatırmamam için bir sebep söyle-!" Demesiyle hiç zorlanmadan kucaklayıp,yatağa oturttu.Sonra bacaklarımı aralayıp,arasına yerleşti. Ne yapmaya çalıştığına bakıyordum.Ama bir yandan da her ne yapmaya çalışıyorsa hoşuma gidiyor ve devam etmesini izliyordum.
Kalan son parçayı da çıkardığında yutkunmuştum.Arcak bir an zayıf bedeni gözüme çarpmış iç çekmeden duramamıştım.Henüz yeterince kilo alamamıştı ve onu çok iyi beslemem gerekiyordu.