Thieves Of Olympus

53

ROSALEEN

"Pangatlong daan na natin sa punong ito."

Naging signal namin iyon upang maupo sa ilalim ng mayayabong na sanga ng mga puno. I feel tired at kanina pa ako nadadapa sa trail. My wounds heal easily but that doesn't mean I want to have so much. Para akong nag-iipon ng coins sa ginagawa ko.

Ginala ko ang mga mata ko sa paligid at nakiramdam. I broaden my sight using the plants that surround us. I can hear nature spirits and fairies around us.

"Nililigaw nila tayo," sabi ko sa kanila.

"Paano mo nalaman?" tanong ng guide.

Nagkibit balikat ako, "I just know it." I am connected to the plants and trees around. Dala ko din ang isang buto sa bulsa ng pantalon ko. You know how magic works. A small amount can attract a bigger one.

That mountain guardian is toying with us... With me!

Sinusubukan niya kung mahahanap ko ang pinagtataguan niya. She is challenging my instincts and ability to find my mother's gold seeds. Buti na lang naglabas ako ng isa. I kept the rest in my bag.

Lunox and the other guide is talking about something. Maybe about the repeating trail. Ree is exhausted from the hike. We all are. Tatlong beses ba naman na paulit-ulit ang dinaanan namin kanina pa. Matarik pa ang daan paakyat sa bundok.

Hindi kami nakikipaglaro! Ako ang may pakay sa'yo. Ako ang harapin mo! Sigaw ko sa isip ko.

"Nakakainis," bulong ko noong may tumubong halaman sa tabi ko.

Mariang Sinukuan anong plano mo?

I look straight ahead through the woods. Animo'y mapipili ko ang tamang daan. Tumatama ang init ng araw sa balat ko kaya tinali ko ang jacket na suot sa bewang ko. Pinikit ko sandali ang mata ko para mawala ang pagod at antok sa paglalakad ng malayo.

"May compass ba kayo para hindi tayo maligaw?" tanong ni Ree.

He sighs. Umiiling ito sa tono ng boses niya, "None. I know this path. Matagal na akong guide ng hikers dito. Pero naniniwala kaming kapag binaliktad ang damit na suot ay hindi tayo maliligaw."

"The let's wear our clothes inside out. So we can find the real path," Lunox suggests.

The rustling trees made me open my eyes. My senses becomes sharp. Luminga ako kaliwa't kanan saka nakita ang maliliit na liwanag. Parang mga butil ng alikabok na kumikinang. Sumasayaw ang mga ito sa mga dahon at bulaklak sa paligid namin.

I know a safer way to pass their time. Mag-isa kong hahanapin si Mariang Sinukuan.

I've learnt something from my father when we are out camping. He is fond of it dahil mahilig siyang magtanim ng mga puno at isa siya sa bantay-kalikasan.

Dahil dito nakilala niya si Demeter.

Find a stream that will have some food and clean water for us. Dapat ay may lilim at malapit sa mga puno para sa paggawa ng apoy.

I saw them wear their clothes inside out. I did it too. Then they lead us to place with water to refill our empty bottles.

"Sumasakit ang tiyan ko saan pwede magbawas?" tanong ko habang namimilipit sa sakit.

"Jun samahan mo siya," ani ng guide.

He stands and waits for me, "Tara. Samahan kita, markahan mo ng bato ang pwesto mo pagkatapos."

I grab my pouch with the wipes and tissue inside. Wala din alam sila Lunox at Ree sa gagawin ko. I'll settle this with Mariang Sinukuan alone.

Guardian to Demigod.