Thieves Of Olympus

71

FAITH

Kanina pa ako sinasanay ni Sir. Atheo para kontrolin ang ability ko. Tuwing naiisip ko ang panaginip ko ay lalong itong lumalakas. But, when I am calm and have cleared my head the flow of my manipulation is also clear.

"Do not feed your emotions into your ability. That will kill anyone if there's too much feeling."

"Yes, sir."

"You may leave. Practice bond manipulation. Pero wag kang sosobra. Delikado ang ability mo... And your empathy will help you do that."

"Thank you, Sir." paalis na ako noong tawagin niya ulit.

"Next time sumama ka sa meeting. You'll be needed there. Maybe introduce yourself to them... Formally."

Napalunok ako ng laway. A lump on my throat forms again. Paano niya nalaman? Wala akong balak sabihin sa kanila hangga't hindi ko pa tanggap.

Tinitigan ko lang ang door knob. I almost choke on my words. "I-I'll try..." I stammered.

Paglabas ko ng conference room may nabangga ako. The girl with cold eyes enter the room without knocking. Her heartbeat... That's all I feel. Wala nang iba. It is fast. Twice than the normal one.

What is she? Hindi ko man lang naramdaman ang pagdating niya.

Paglabas ko ng villa ay narinig ko ang malakas na pagsara ng pinto. It slammed shut like a gun that fired a bullet. Mukhang emergency dahil mabilis na umakyat ang dalawa sa taas.

Napako ang paa ko at tumingin sa second floor ng villa. Pangalawang beses kong aakyatin ito kung sakali. Tuluyan akong napaakyat noong naramdaman kong ang pagkasunog ng kalamnan ko. Nakakapanghina pero pinilit kong aakyatin para makita ang pinagmulan nito.

Shrills of painful scream echo around the whole floor. Worry and fear are behind the door of the room near the balcony. Nangingibabaw ang sakit na nakakaluha... Naiiyak na ako sa init pero tiniis ko.

"Clea!"

"Don't touch her. She's too hot to be touched. Kailan pa ito nagsimula?!"

"We don't know. Wala siyang sinasabi sa amin. Pero binigyan na siya ng gamot ni Lilith kanina. Bumalik ulit yung sakit pagkatapos ng tatlong oras," a sobbing voice said.

"Arghhh! Ahhh!" that girl released wailing cry before she pants.

Dinig na dinig ko ang mga tinig dahil sa awang ng pinto.

Naluluha na ako sa sakit at namumuno na din ang pawis ko sa noo. Nagtago ako sa balcony noong bumukas ang pinto at may tumakbo pababa ng hagdanan. Narinig ko ang pagbukas ng gripo sa loob ng banyo. The panic in their voices alarmed me more. Naging malamig ang balat ko-siguro'y pinupunasan nila ang babae sa loob.

The heavy footsteps are heard again. Sinarado nila ang pinto at halos bulong na lang ang naririnig ko.

"She's okay... Pero bantayan niyo pa din. I'll ask Ascelpius' daughter to check on her. Don't leave her," utos ni Sir. Atheo.

"Yes, sir." sagot nilang lahat.

I heard them agreed on taking turns of taking care of her. Napatili ako noong may humawak sa akin. I was hiding paano niya ako nahanap?!

"Anong ginagawa mo dito?" the girl earlier sternly ask. Walang mababakas na emosyon sa mukha niya.

"Wala!" hila ko sa braso ko. She didn't budge at all, and her grip is too strong.

"Eavesdropping? Umamin ka na kanina ka pa nandito hindi lang kita pinanpansin," mataman niyang sabi.

"Fine! I am eavesdropping. So what?" pagtataray ko sa kanya.

Dinala niya ako sa loob ng kwarto. Ayaw ko man sumama pero inutusan niya ako gamit ang kakaibang lenggwahe. Is it Latin? I don't know. Kusang gumalaw ang katawan ko habang may malay ang isip ko. I can't use my ability on her either!

Nanghina ako noong makita ang kalagayan ni Clea. She is pale and flushed. Her heartbeat is slow and weak. I counted a five seconds gap before another one.

"Hello newbie," bati ng isang lalaki. "Lilith I told you to not bring another lost cat," sarkastiko niyang puna.

"She brought herself here. And she's not a lost cat," paliwanag niya.

"Hi prisoner!" the girl beside Clea's bed greets me. Tinanguan lang ako ng kasama niyang lalaki.

"My name is Faith, okay?!" pagkaklaro ko. Tumaas ng bahagya ang boses ko dahil sa sinabi. "I'm not a prisoner or a lost cat!"

A cubed mirror caged me. Kaya lalo akong nainis sa kanila. They are unfazed of my leaking ability, ni hindi sila umalis sa mga pwes to nila.

"Don't use your ability on us. You won't like the results, lost cat."

"Wala kang pagsasabihang kahit na sino sa narinig mo. Kuha mo? Hindi pwedeng makarating ito sa iba lalo na sa anak nila Iris," Lilith commands.

Tinitignan ko lang siya. Hindi niya ako tinakot pero gusto kong umiyak sa harap nila. Ramdam ko lang ang tension sa loob ng kwarto at panghihina ni Clea.

"Alistair, stop. 'Wag mong gawin dito ang ginawa mo. Kay Kierra," utos ni Lilith sa kanya.

"Yes, Ma'am," he drapes his arm around her waist and sighs.

"Alis muna kami ni Milo. Palit tayo mamaya," the girl said.

Nawala lang transparent na salamin at sinama nila ako sa kanila. They escort me downstairs and went to the guest room.

Paglabas ko sa villa ay tuluyan akong napakapit sa pillar. I massaged my temples at patuloy na naglakad paalis. It is too much for me to handle. The pain, the sadness, and plus the tension earlier.

Delikado din dahil hindi ko alam kung sino ang mga magulang nila. They spit this dark aura kahit ang dalawa sa kanila ay sinamahan ako kanina. Hindi ko gustong mapalapit sa kanila. Lalo na sa pares nila Alistair at Lilith. Dangerous is an understatement for them.

Noong hapon ay sinanay ko ang sarili sa paghawak ng sandata. I used a sword, a dagger and a spear to test my strength. A little amount of basic drills. Saka nagpahinga.

Solo ko ang cabin kaya nilabas ko ang pamaypay sa ilalim ng unan ko. There are words engraved on it's body. Kusa itong binigkas ng mga labi ko. It glowed and turned to another weapon.

A double edged knife is in resting in my palms.