Ya Sonra?

23. Bölüm

Merhabaaaaaa

Keyifler nasıl iyi misiniz?

Ben berbat hissediyorum... Umarım siz iyisinizdir.

Bol bol yorum yapın bebeklerim💜

🌌🌌🌌

"Siz..." diye mırıldandım bedenim arkası dönük gitmekte olan adamlara dönerken. "Adımı nereden biliyorsunuz?"

Ortalarındaki adamın adımları yavaşlayıp bana dönmeden durdu. Tok gülme sesi kulaklarıma ulaştı. "İnan bana adını bilmek işten bile değil."

Bedenim hızla gerilirken yüz ifadem kasıldı. Ne demeye çalışıyordu bu adam? Bu ses tonu da neyin nesiydi? Tüylerim o tınıyı duyduğum anda ürpermişti. "Neden bahsediyorsunuz siz?"

Derince nefes verdiğini yukarı kalkıp inen omuzlarından anladım. Etrafındaki takım elbiseli adamlar sanki onlara zarar verebilecekmişim gibi tetikte duruyor yüzüme bakmaktan çekinir gibi gözüküyorlardı. Burada her ne oluyorsa hiçbir şeyden haberimin olmadığı bir gerçekti.

"Yakın zamanda neyden bahsettiğimi anlayacaksın."

Ardından ona cevap vermemi beklemeden hızla gözden kayboldular. Peşlerinden gitmek için yeltenmem kendimi tehlikeye atmaktan başka işe yaramazdı. Ben o korku filmlerindeki sarışın ve aptal olan kız değildim. Muhtemelen benimle dalga geçiyorlardı. Amaçları korkutmaktı. Yoksa Edremit küçük bir yerdi ve adımı bilmelerinden doğal bir şey yoktu. Kendimi yeterince teselli ettiğimden emin olup  görüntüsü ürkütücü olan adamları unutmayı diledim.

Umarım tekrar karşıma çıkmazlardı.

...

"Oh iyi yedik be..."

Çiğnediğim patatesi yutup başımı salladım. "Uzun zamandır bu kadar keyifli yemek yememiştim. Çok mutluyum şu an!"

Yüksek kalorili fast food yediği zaman kendisini bu kadar neşeli hisseden bir ben değilimdir diye düşünüyorum. Sağlığa ne zararlıysa bir doktor olarak hepsini seviyordum maşallah. Ama bu kesinlikle benim sorunum değildi. Ben mi demiştim sebzelerin tadı kötü olsun yüksek kalorili şeylerin tadı mükemmel olsun diye? Tabii ki hayır.

Umarım ay sonu diyetisyen yolu gözükmezdi bana. Yoksa Ayşen'in dilinden kurtulabileceğimi sanmıyorum.

Haaaa bu arada. Size söylemeyi unuttum sanırım. Ayşen botoks yaptırmış! Suratını görmeniz lazım. Botoksa asla karşı değilim ama uygulamayı iyi birisine yaptırmadığından olsa gerek Çin askerine benzemiş. Gördüğüm yerde gülmemek için kendimi zor tuttum ağzım yüzüm yamuldu yemin ederim. Böyle bir şey olamaz. Az daha gerdirse kafatasıyla yüz yüze gelecekmişiz resmen. Siz siz olun güvenilir olmayan yerlere gitmeyin arkadaşlar. Doktor tavsiyesi.

Yemeklerin çöpünü kat görevlisine çaktırmadan çöplerden birine attım ve odaya geri döndüm. Alaz elindeki telefondan birileriyle mesajlaşıyordu. Muhtemelen birlikten arkadaşlarıydı. Oldukça özlemişlerdi onu. Hiç ses etmeden koltuğa oturup onu izlemeye başladım. Yüzünde nedeni bilinmez gıcık bir sırıtış vardı. Sanki birisine bir sinsilik yapmış da onun yaptığı anlaşılmamış gibi. Mimikleri git gide tuhaf bir hal alıyor parmakları hızlı hızlı klavyede dolaşıyordu. Deli gibi merak ettim kiminle ne konuştuğunu ama soramazdım da. Merakımla oturup kafayı yemek düşerdi bana. Ne olurdu sanki insanların beynini okuyabilen süper güçlere sahip olsaydım? Yıkılmak üzereyim.

Kısa birkaç tık daha dokundu parmakları ekrana yaklaşık beş dakika sonra. Sonra telefonu komodine bırakıp yerinde rahat bir konuma ulaşıp kollarını bana doğru açtı.