Serendipity; Hoş, tesadüf, beklenmedik anda gelen mutluluk verici kaza.
Omega nasıl olduğunu bilmeden kendini bir sevginin içinde bulmuştu...
"Eminimki sende ruh eşinde birbirinizi çok seveceksiniz Seungmin. Sakın kendini sevilmeyecek biri gibi görm...
Seungmin'den Elimin üstündeki ağırlıkla gözlerimi açtım. Gözlerimi ellerime indirdiğimde elimi tutan bir Hyunjin görmeyi beklemiyordum.
Çok güzel uyuyordu ama sandalyede uyuduğu için her yeri ağrıyacaktı kesin. Baştaki elimi saçlarına atmak isterken elimin üstündeki alet buna engel oldu.
Yeni yeni her şeyi hatırlamaya başlamıştım. Düştüğümü hatırlatken yüzümü buruşturdum. Geçen gün telefondan nasılsa numaramı bulup beni tehdit ettiğinde ciddiye almamıştım.
Şimdi ise başıma gelenlere bak! Ah çıldırıcam cidden. Yavaşça doğrulmaya çalıştığımda her tarafıma saplanan ağrılarla çığlık attım.
Hyunjin sıçrayarak gözlerini açtı. Bir bana bakıyor bir yere bakıyordu.
Kendine anca geldiğinde telaş içinde bana ne olduğunu falan soruyordu sakince kalkmaya çalıştığımı söylediğimde biraz rahatladı.
Gelip yine mührümü öptü bu beni oldukça sakin kılıyordu. Elimi okşamaya devam ediyordu, ona bakmaya başladığımda bana baktı.
"Ne oldu Minnie neyi merak ediyorsun?"
"Her şeyi Jinnie her şeyi..."
"Pekii. O zaman baştan başlamalıyım. Hastaneye geldiğinde sana bunu yapanı öğrendim ve zindana attırdım. Ailelerimizi de burda koridorda boşuna beklemesinler diye gönderdim.
Ah bir de muhabir dolmuştu buralar onları da muhafızlar halletti."
Konuştukları tamamdı ama hala eksik var gibi hissediyordum.
"Bu kadar mı başka bir şey yok mu? Peki doktor ne dedi? İyi miymişim çıkabilir miyim?"
"Şey sanırım en önemli şeyi atladım. Bir bebeğimiz ol..."
"NE NE DİYORSUN ONA BİR ŞEY OLDU MU JİNNİE?! NE OLUR BİR ŞEY OLMADIĞINI SÖYLEYE..."
"Bebeğim sakin ol onu korumuşsun cidden onun varlığından bile haberin olmazken karnını korumuşsun.
Çok iyi bir baba olacaksın Minnie."
Dedikleri ile sakinleşmiştim. Haberimin bile olmadığı bir bebeğim kaybetme fikri berbattı.
Yatakta öylece uzanırken Hyunjin ailelerimizi aramış ve onlara uyandığımı haber vermişti.
Hala heyecanımı atamamışken yine de çok hareket edemiyordum malum durumumdan dolayı...
Hyunjin benim rahatlamam için öylesine bir şeylerden bahsederken ben onun mimiklerine bakarak bile huzur buluyordum.
Elimi ona uzattığımda birden ne olduğunu anlamaya çalışır gibi baktı.
"Bana sarıl şuan en ihtiyacım olan şey Hwang Hyunjin sevgisi!"
Kollarını bana doladığında kendimi daha mutlu ve enerjik hissetmiştim. Burnunu boynuma sürterken bu hareketi ile huylanmıştım.
Ona gülümserken birden kapımız açıldı.
"YA YİNE Mİ NEDEN BEN YA?! SEUNGMİN HASTA AZGIN BOĞA RAHAT BIRAK ÇOCUĞU."
Evet deyim yerindeyse hastaneye inleterek konuşan kişi Jisung'dan başkası değildi.
Herkes ona gülerken Hyunjin ayağa kalkıp onları selamladı. Telaşlı bir şekilde yanıma oturan anneme gülümsedim.
Üzülmesini ve telaş yapmasını sevmiyordum. Onu ancak böyle avutabilirdim.
Babamda, annemin yanında otururken Hyunjin bize bakınıp diğerlerinin yanına geçti.
Annem sürekli bir şeyler söylerken yeniden uyku bastırmıştı. Esnerken doktorun içeri girmesi ile bayık gözlerle ona baktım.
"Öncelikle gözünüz aydın ve genç çifti sende uyanıkken tebrik edeyim." diyip beni göstermişti sonra devam etti.
"Ne kadar bebek sahibi olmak güzel olsa da size bazı şeylerden bahsetmeliyim. Öncelikle ilk dönemler bulantı ve uykulu haller çok olacak.
Bunlar zaten bildiğimiz şeyler asıl olay şu ki bunu söylemek de hiç hoş değil ama...
Omeganın rahmi dar, bu doğum için zorlar bizi ama ölümcül bir şey ya da kalıcı bir hasar durumu söz konusu değil.
Asıl sorun merdivenden düşmesi. Bebek en az hasar ile sıyrılsa da işin içinden bu yine de biraz sıkıntı çıkaracak.
Doğum çok çok zor olacak normal bir hamile gibi olmayacaksınız bunu belirtmeliyim.
Çok zorlu bir süreç sizi bekliyor. Eğer isterseniz bebeği aldırabiliriz."
Bebeğini aldırmak neydi? Bu doktor çok saçmalamıştı.
"Hyunjin ben böyle bir şey istemiyorum ama. Sen istemiyorsan ne yaparım bilmiyorum."
"Bebeğim öyle bir şey yok. Ben neden minik bebeğimizi kabul etmeyeyim ki?"
Onun dedikleri ile mutluluğum artmıştı.
Doktora dönüp, " Öyle bir durum söz konusu bile değil."
Doktor onu onaylayıp aramızdan çıktığında, hep birlikte sohbet edip eğlenmeye devam ettik.
Herkes bana çok moral oluyor bana desteklerini görmek beni mutlu ediyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu güzel çocukların 3.yılları 🥺🥺 umarım hep birlikte daha iyi yerlere adım atarız SKZ ve Stay olarak...
Hala sınavlarım olduğu için şimdi gidip ders çalışmalıyım..
