Serendipity - Little Star 🌟

Ne Oldu Bebeğime?

Jeongin'den
Hafif sancılar hissederken gözümü açmıştım. Korku ile uyanmıştım, neler oluyordu daha birkaç haftam vardı.

Doğum olursa bebeklerime bir şey olur muydu? Bir süre geçmesini bekledim. Hafif hafif kısık sesle çığlıklar atıyordum.

Chan gözlerini aralayıp bana baktı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi. Altımda hissettiğim ıslaklık ile cidden bebeklerin geldiğini anlamıştım.

Chan'ın karnımda duran eli de ıslanmıştı büyük ihtimalle. Korku ile elini çekip eline baktığında bir de dönüp bana baktı.

Daha konuşamadan beni kucakladı. Doğum başlamıştı ciddi ciddi. Artık şoktan kurtulup acı hissedince çığlık attım. Diğerlerinin anlattığı kadar vardı, bu acı çok çok değişikti.

"Çocuklar biz hastaneye gidiyoruz. Jeongin'in doğum çantasını biriniz getirin!"

Adeta kükreyerek bağırıp evden çıkmıştı. Kapının önündeki bir arabaya girdik. Artık acım kat kat artmışken çığlık çığlığaydım.

"CHAN, CHAN ONLARA BİR ŞEY OLMAZ DEĞİL Mİ? ONLARA BİR ŞEY OLURSA NE YAPARIM BEN!"

"Bebeğim sakin ol! Bir şey olmayacak, kötü düşünme sakın. İyi düşünmeye çalış şuan sadece kendini daha da yorma."

Hala çığlık atmaya devam ederken araba hastaneye gelmişti. Arkamızdan gelen iki araba ile diğerlerinin de geldiğini anlamıştım. Chan beni kucağına alıp koşarken çığlıklarım bile sönmeye başlamıştı.

Doğuma girmeden aşırı yorulmuştum bile. Canımın acısı çok fazlaydı, gözlerimden yaş geliyordu artık. Doğumhaneye girdiğimde hızlıca doğum gercekleşmişti.

Resmen bebeklerim dünyaya gözlerini açmışlardı. İki minik ağlama sesi ile göz yaşlarım daha çok akmıştı.

Bu sesleri duymak için ne kadar beklemiştim ben...

Bebeklerimi yanımda isterken doktorlar erken doğum diye önce tetkik yapmak istemişlerdi. Bebeklerime kavuşamadan yorgunluk içinde uyuyakalmıştım.

~Jeongin Uyandığında~

Chan ve diğer herkes karşımda bana bakarken gözlerimi açmıştım. Telaş içinde etrafa baktım bebeklerim neredeydi?

Küvezde uyuyan bir minik gördüğümde telaşım azalmamıştı.

"Chan bebeklerim neden birlikte değil? Neden sadece biri burda! Ne oldu bebeğime?"

"Sakin ol bebeğim, açıklayacağım her şeyi. Bir kızımız ve oğlumuz oldu. Kızımız yeterince büyüse de oğlumuz biraz gelişiminde geri kalmış.

Şimdi bakımları için bir küvezde. İstersen biraz iyi ol ve onu görmeye gidelim."

O da çok iyi görünmüyordu. İkimizde bebeklerimize birlikte kavuşmak istemiştik. Bebeğimin biri orda biri burda olsun istemezdik ikimizde.

"C-Channie bebeğime götür beni!"

"Bebeğim kötüsün şuan ne olur sabret biraz. Onu görmeye gidene kadar kızımıza bakmak ister misin?"

Başımı salladım. Oğlum burda değil diye kızımı bir kenara atamazdım bu doğru değildi. Kızımı kucağıma veren Chan'ın yanıma oturması için yatakta kenara kaydım. Yanıma oturduğunda başımı göğsüne yasladım.