Serendipity - Little Star 🌟

Hastane Burası

Seungmin'den
Herkes benimle konuşup sohbet ederken kendimi daha da mutlu hissediyordum.

Aklıma merdivenlerden düştüğüm an geldiğinde ürpersem de konu dağıldıkça düşünmemeye çalışıyordum.

Akşama kadar öylece sohbet ederken bizimkilerin gitme vakti gelmişti. Biz yokken ailelerimiz geri kalan eksikleri tamamlayacaktı.

En yakında bu düğün işi hallolmalıydı. Sonuçta hamileydim ve çocuğumu evlenmeden kucağıma alma fikri pek hoşuma gitmiyordu.

Onlar çıkarken Hyunjin yanıma uzanmıştı. Her ne kadar can sıkıcı bir durum olsa da ona anlatmam gereken bir şey vardı.

"Hyunjin"

"Efendim bebeğim?"

Bana güzel gözleri ile dikkatlice bakarken konuşmaya devam ettim.

"Benim sana anlatmam gereken bir şey var. Geçen gün telefonuma bir mesaj geldi.

Sana söylemeye çekinmiştim üzgünüm, şimdi söylemem pek bir şey ifade etmez ama...

O bana mesaj atmıştı krallık etrafında gezinirken olanları duymuş. Benim kimseye layık olmadığını, herkesin gerçek yüzümü göreceğini yazmıştı."

Bana sinirle bakmaya başlamıştı.

"Gerçekten bunu benden neden sakladın ki? Çıldırıcam senin hakkında hala konuşabiliyor ya cidden çıldırıcam.

Kendine bakmadan senin karakterini yargılıyor. Sakın bana onu umursadığını söyleme Min Min onun gibi değersiz varlıkları asla umursama tamam mı?'

Bana sinirli olsa bile sakin konuşması ve sonlara doğru daha da yumuşaması ile bana sinirli kalamadığını anlamıştım.

Ona gülerken yanağını okşadım. Bu kadar küçük zaman diliminde her şeyim olmuştu. Ona olan sevgim cidden çok çok fazlaydı.

Çok sıkmamaya dikkat ederek bana sarıldı ve uyku modunu aldı.

Saçlarımı öpüyordu hala ve ben bu hisse bayılıyordum. Saçlarımdaki öpücüklerle uykuya daldım.
.
.
.

Hyunjin'den
"YA BURDA BİLE Mİ?"

Duyduğum bağırtı ile yataktan düştüm. Sabah sabah ne oluyordu?

"Noluyor ya?" Bebeğimin uykulu çıkan sesi ile biraz erimiş olabilirim.

Düştüğüm yerden kalkıp sandalyeye oturdum. Bağıran kişi tabiki Jisung'du bu çocuğun bizimle derdi neydi ya?

"Bir gün lan bir gün huzur verin."

Aileler olmadığı için bu kadar rahat konuşabiliyordum.

"Sizde rahat durun o zaman lan! Hastane bura terbiyesizler."

"Ne terbiyesizliği salak. Uyuyorduk burda tabi sen gelene kadar."

"Salak deme ona şimdi ağlar bebeğim."

"Iy Hyung ne diyon ya?"

Minho Hyungun içine bir şey kaçmış kesin. Eminim buna yani bu çocuk sürekli bize hakaret ederdi eh konu Sung olunca adam bizi yine gömüyor.

Yatakta öylece yatıp hala uyuklayan Minniem'e baktım. Bu hali ile çok güzel görünüyordu tabi yüzündeki morluklar olmasaydı.