Circle Of Love Is Never Ending

Coline - 22

Hahayst.. Kamusta na po?? Okay pa ba,??

.............

Pagdating sa bahay, agad na tumakbo yung kambal papasok sa loob habang kami ni Angelo? Ayun nakangiting nakamasid na lang sa dalawa.

I am contented with this kind of life. Yung araw araw masaya kasama ng mga anak ko?

"Lumalaki na sila Ara. To think that they almost asking everyday about their father.." yeah. He is right, walang araw ang lumipas na hindi sila nagtatanong tungkol sa daddy nito. Mula paggising hanggang bago sila matulog.

"I saw him a while ago." Napatingin naman ito sakin nang maupo ako sa tabi ng paso at pinitas pitas ang mga dahon niyon.

"How?" Tanong na nito nang maupo sa tabi ko. I smile, a fake one. Ghad! How can I smile a true one if I had doubts inside of me. Oo!!! Kinakabahan ako sa totoo lang pakiramdam ko kasi konting panahon na lang at malalaman na ni Jomar or nang kambal.

"He's the boss of my new project"

"How's the first meeting after six long years?"

I sigh. A deep sigh.

"Sa totoo lang Angelo? Natatakot ako." He just hugged me and tap my shoulder.

"Natatakot kang malaman niya na may anak kayo?" Yeah. Natatakot ako.

"Oo." At natatakot na baka hindi na tuluyang mawala yung pagmamahal ko.

Tanga ba ko? Oo. Cause until now, I am waiting for his explanation. Haha. Tanga ko nga. As if naman na mahalaga pa yung paliwanag nya diba?? Iniwan niya ko ng ganun ganun na lang pero kahit ganun gusto ko pa ring malaman kung totoo ba yung sinabi sakin ng daddy niya na 'tawag pang ng kalamnan' yung namagitan samin.

"Hanggang kelan mo naman itatago ang kambal?"

"Hanggat makakaya ko Angelo. He doesnt deserve the truth. He doesnt." Like what he did before. Hinding hindi ko sasabihin sa kaniya ang tungkol sa kambal. Not in my f*cking dream.

"Basta andito lang ako, Ara." Ngumiti ako at niyakap rin ito.

Nagbilang muna ako ng sampu bago tuluyang lumabas ng c.r! Ito yung first day ko sa BH Conglomerate. Kasama ko na yung team ko na gagawa ng system pero naghintay na lang sila sa labas. Dito na kasi kami sa kumpanya mag ooffice kaya sobrang hirap para sakin lalo na at maaring araw araw ko ng makikita si Jomar.

Huminga ako ng malalim bago tuluyang lumabas. Nakangiti namang bumungad sakin si Ariel na huling dumating.

"Hello, Ms. Ara!" Bati nito sakin.

"Hello, A-r." Un kasi yung tawag ko sa kaniya. Madalas nga kaming tuksuhin sa main office namin dahil medyo close kami nito. But A-R is just a friend of mine saka haller may anak na po kaya ako kaya iwas muna sa love. Dyan ako nadapa at nahirapang bumangon e.

Okay! Ako na bitter.

"Gumaganda lalo ah." Kinurot ko na lang siya sa tagiliran, paano hilig na nya sabihin sa akin yan sa tuwing magkikita kami. Gumanti naman ito ng kurot sa pisngi.

"Kaya kras na kras kita e." Di ko mapigil mangiti. Sa totoo lang si A-R yung pinakagwapo sa kumpanya na pinapasukan ko pero ewan ko bs kasi hindi naman ako naattract dito. Kahit pa minsan na itong nagtangkang manligaw. Maybe friends lang talaga ang kaya kong ibigay dahil hindi pa talaga ko ready to fall in love again.

Habang abala kami sa pagtatawanan ay bigla na lang may bumangga kay A-R. Yeah as in binangga sya, pero syempre ipahahalata ba yun?

"Stop flirting during office hours." Jomar said while looking at me directly. Nilabanan ko yung titig nya.

"We're not flirting, likas na po samin ang pagiging masayahin sir..." sagot ko rito. Hindi na ito sumagot at nagdiretso na lang sa isang kwarto.

Maya maya lang lumabas na yung Jen at inihatid kami sa magiging opisina namin, kasama din namin dapat si Aica ngayon kaso bigla siyang kinailangan sa kabilang project kaya yun. Sa iisang kwarto kami nilagay na may tig iisang computer.

Kalalagay ko pa lang ng gamit ko ng bigla uling pumasok si Jen.

"Ms. Marquez, Sir Arellano wants to talk to you." Tumango ako sa mga kasama ko at sinundan si Jen.

"Ahmm. P-pagpasensyahan mo na si Boss, mainit ang ulo nya ngayon." Tumango lang ule ako. Kelan ba hindi uminit ang ulo nyan?

Kumatok lang ito at saka binuksan ang pinto. Patulak pa nga ako pinapasok sa loob. Haha naalala ko tuloy yung gabi na itinulak din ako ng mommy ni Jomar. Yung gabi na muntik nang may mangyare sa amin.

Sige Ara. Magbalik tanaw ka daw ba.

"Nandito na po siya, sir."

"Leave us." Utos nito na nagpaalis agad sa sekretarya nito. Ako naman, nakatayo pa rin sa pinto. E sa gusto kong tumayo e.

"Have a seat." Pero hindi ako gumalaw, nanatili lang akong nakatayo. "I told you to--"

"What do you need?" I ask him without finishing his words.

"Umupo ka."

"No. Sabihin mo na ang kailangan mo, dahil wala akong balak magtambay dito DURING OFFICE HOURS." Pagdidiin ko sa huling tatlong salita. Tinitigan nya lang ako pero umiwas din ito.

"Galit na galit ka sakin huh." Who will not? Ghad! This is not the right time, Ara.

"Kung wala ka namang sasabihin related to works, I have to go." Aalis na sana ako ng magsalita ule ito.

"Stop flirting with him." napailing ako sa sinabi nya. Hindi pala sa sinabi nito kundi sa inutos nito.

"And who the hell are you to tell me what I am going to do or not?" He is just my new boss, yeah JUST A BOSS.

Bumuntong hininga lang ito at humarap sa may glass wall. "Nothing. But-- yeah. Nothing, you may go."

Yeah, he is just nothing. Not my boyfriend anymore. E bakit naiiyak ako? Yun naman talaga ang katotohanan diba? He is nothing anymore. He even say that you are not worth it right?? So ano pang gusto mong marinig? Na makikipagbalikan siya sayo?

Ang katangahan pinatambay ko na sa sarili ko.

E bakit nga umiiyak ako?

Cause I dont want him to be nothing, he is my everything.

--------
Have a great holy week ^_^

#Mica dedicate ko sayo to pag nag open ako sa computer ah :) lablab bebe :)