The Possessive MAFIA BOSS

CHAPTER 35: CHARLES MOORE

                                                                           POV: CHARLES MOORE

Naghihintay ako sa kanya ngaon palagi nalang siya na lalate, naalala ko kung saan kami nagsimula at saan kami humantong sa ganitong sitwasyon, nung nakilala ko siya napaka innocente niya napaka mahiyaing babae, at magandang dilag na nakilala ko. Siya na yung taong nakilala ko na matapang mahiyain parin, matalino at higit sa lahat napakaganda.

Galit ako sa kanya nagtatampo ako dahil kahit anong gawin ko para sa kanya di parin ako mahal at tatanggapin, ito yung araw na mag sasalita ako at kailangan ko malaman ang sagot sa mga katanungan bakit ayaw niya sa akin bakit ayaw niya akong pakinggan bakit lagi niya lang akong tiantakwil sa buhay niya. Tumawag ang mama ko sa phone.

"Hello, son how are you?"

" I am okay here mom sounds good"

" ano nagusap na baya kayo?"

" wala pa mom pero we will talk soon" At may kumatok sa pinto.

" Okay mom I have to go"

I ended up the call at inaayos yung necktie at buhok ko.

" Pasok!" I am sitting in my favorite chair ko I need to be serious and need to be serious.

"Umupo ka"

"Mr. Moore, what we will discuss for?"

Tumayo ako sa kinauupuan ko gusto ko siyang halikan fucker so bad in my office but I dont like I do it because I just playing, I want to know her desires, her thoughts kung meron ba kaming pag asa para sa relasyon namin at sa anak namin. 

" I have to discuss you"

" About me? if there is no sense Mr. Moore I have to go, my son, is waiting for me at the secretary office of yours"

Aalis na sana siya agad ko hinarangan ang pinto I grabbed her and pushed him on the wall to trap on my arms, kita ko sa mga mata niya gusto pa niya ko, kita ko sa mga mata ang lungkot,saya at galit. Natatakot siya sa ginawa ko, ito lang magagawa ko para makinig ka sa akin at malaman ang sagot sa mga katanungan ko.

" Don't go away"

" Please I need to go" Hinawakan ko siya sa mga braso niya nag pupumiglas siya di ko ma control yung emotions ko kaya hinalikan ko siya ng sapilitan.

" Please stop! Charles nasasaktan ako" Umiiyak ako na di ko alam kung ano ang pakiramdam!

pinakawalan ko siya at takot na takot siya sa ginawa ko.

" Di mo alam kung gaano nadurog ang puso ko Rose, gaano katagal ko hinintay kita kay tagal akong nagpagaling para lang sa'yo at sa anak natin, mga oras na yun Rose gusto ko ng sumuko pero talunan lang ang sumuko"

" Hinintay kita Charles!"

"Kung mahal mo ako hinabol o hinanap mo sana ako Rose alam mo na mahal na mahal kita gagawin ko lahat para lang sa'yo pero parang pinaglalaruan mo lang ako na parang isang bata!"

" Hinanap kita hinintay kita at alam mo kung gaano kasaya ako ngayon na umiiyak sa harapan mo na di nagsasalita na masakit kahit anong pilit ko kalimutan ka Charles mahal na mahal parin kita!"

" Rose...." Umiiyak siya sa harapan ko, nadudurog lalo ang puso ko sa mga matang lumuluha lalo na siya ang kaharap ko. 

" Di na mabablik ang dati Rose" Fuck! bakit ko ba sinabi yun ! 

" Charles... Patawad sa mga kasalanan ko"

" So ngayon alam mo na ang sakit Rose? alam mo na ang sakit na ginawa mo ang lahat para sa mahal mo pero di sapat yun para sakanya?"

" Charles sana balang araw mapatawad mo ako, I have to go"